Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Πλέον είναι προφανές και στον πιο αδαή. Στην όγδοη δημιουργική απόπειρα του στούντιο της Bluesky, που από τα πρώτα του βήματα χαίρει της πλήρους εκτίμησης και αρωγής της κραταιάς Fox, η αγωνία για να διατηρηθεί η κρίσιμη ισορροπία ανάμεσα στην σεναριακή πληρότητα και την σχεδιαστική αρτιότητα είναι πιο εμφανής από ποτέ. Η ικανότατη μπράντα που για κάτι παραπάνω από μια δεκαετία, κονταροχτυπιέται με την Dreamworks για το χάλκινο μετάλλιο της αέναης κούρσας του animation, πίσω από το κραταιό ντουέτο των Pixar - Disney - και όχι μόνο στα σημεία μένει εκτός νυμφώνος - πλέον βγάζει σύμπλεγμα στην στρεσαρισμένη του πάλη να πετύχει το ιδανικό μείγμα. Κι αν σε όλες μέχρι στιγμής τις υπογραφές του, το (πραγματικά πανέξυπνο "παγετώδες") χιούμορ ήταν εκείνο που διατηρούσε ψηλά την εμπορική απήχηση των σκίτσων της κομπανίας των Wedge - Saldanha, τι να σκεφτώ εδώ που οι βασικοί χαρακτήρες είναι βουτηγμένοι στον βάλτο της μοντέρνας προβληματισμένης θλίψης?

Είναι η τελευταία φορά που η ψυχικά ζορισμένη από την απώλεια της μητέρας της Μαίρη Κάθριν, θα δώσει μια ευκαιρία στον αλαφροΐσκιωτο επιστήμονα πατέρα της, να ανταποδώσει που επέλεξε τις μάλλον αναπόδεικτες μελέτες του από την συνοχή της φαμίλιας του. Γι αυτό θα μετακομίσει για να περάσει λίγες ημέρες κοντά του, στην καλύβα - εργαστήριο του στην εξοχή, εκεί που θα αντιληφθεί πως η λόξα του για τον εντοπισμό των λιλιπούτειων ανθρωπάκων, που ορίζουν το μικροσκοπικό μαγικό βασίλειο του δάσους, έχει πλέον κτυπήσει κόκκινα. Γεγονός που σύντομα θα απογοητεύσει τις προσδοκίες της, πως ίσως θα μπορούσε να κάνει μια καινούργια αρχή στον πλάι του μοναδικού εναπομείναντα γονιού...

Έλα όμως που ο τρελοερευνητής, που έχει γεμίσει κάθε ξέφωτο και φυλλωσιά με μικροκάμερες προκειμένου να συλλάβει τις κινήσεις των Μικρούληδων έχει απόλυτο δίκιο. Και αυτό θα το βιώσει από πρώτο χέρι η πιτσιρίκα, καθώς θα βρεθεί στον λάθος τόπο την λάθος ώρα, μεταξύ των πυρών της μάχης που έχει ξεσπάσει στον μικρόκοσμο ανάμεσα στους υπερασπιστές της αγαπητής ηγέτιδας του πράσινου βασιλείου Τάρα και των ανηλεών Μπόγκανς του υποχθόνιου Μανδραγόρα, που επιθυμεί να βυθίσει τον κόσμο στο σκοτάδι. Βαριά λαβωμένη η βασίλισσα, λίγο πριν αφήσει την ψυχή της να ταξιδέψει, αφού συρρικνώσει την εμβρόντητη Μ.Κ. στο δικό της μέγεθος, θα της παραδώσει το πολύτιμο μπουμπούκι, που χρειάζεται για να ενθρονιστεί η διάδοχος της. Εκείνο για το οποίο δεν είναι προετοιμασμένη η Μίνιμόι κοπελιά, είναι πως πλέον αποτελεί τον βασικό στόχο των μανιασμένων και ποταπών στοιχειών, που επιθυμούν να της αποσπάσουν τον ανεκτίμητο θησαυρό.

Η βασική ιδέα του σεναρίου ανήκει στον William Joyce, όπως την συνέγραψε στο παιδικό μυθιστόρημα του The Leaf Men and the Brave Good Bugs, λογοτέχνη που το έργο του μοιάζει δημοφιλές στους οργανωτές των animation πρότζεκτς, εφόσον σε δικό του στόρι βασίστηκε και το αναλόγως περιπετειώδες Rise Of The Guardians. Οι δύο αυτές προτάσεις του Joyce παρέα με το Owls Of Ga'Hoole και εν μέρει το Οσκαρικά τιμημένο Brave, δίνουν και το στίγμα της επικο-μυθικής πορείας που βαδίζει η θεματική των φτιαγμένων στους πανίσχυρους ηλεκτρονικούς υπολογιστές κινούμενων σκίτσων. Το Epic μάλιστα πηγαίνει την φανταστική συλλογιστική ένα βήμα παραπέρα, αφού ο παραμυθένιος κόσμος που περιγράφει, ευθέως κλείνει το μάτι στον αντίστοιχα εν καιρό πολέμου τόπο που εξελίσσεται το αξεπέραστο έργο του Tolkien. Ειδικότερα στην αναπαράσταση της καταιγιστικής σε σύλληψη επίθεσης των βρωμερών μικροβίων καβάλα σε σιχαμερές νυχτερίδες και τρομακτικούς ποντικούς, δεν είναι λίγοι οι συνειρμοί που θα ξυπνήσουν από τις ανάλογες εφορμήσεις των Ορκς στα Rings.

Φυσικά αυτή η φαινομενικά ενδιαφέρουσα ίντριγκα - φαινομενικά, διότι σύντομα πέφτει στην παγίδα της γνώριμης επανάληψης - μπορεί να μην φτάνει στα επίπεδα που απαιτεί ο απαιτητικός animation cinephile, προσφέρεται όμως σε ένα πραγματικά εντυπωσιακό και πολύχρωμο σχεδιαστικά περιτύλιγμα, που φέρει φαρδιά πλατιά την σφραγίδα του μαέστρου Chris Wedge. Ως ένας από τους γνήσιους διαδόχους του θείου Walt, ο εμπνευστής του απίθανα διασκεδαστικού Ice Age, προσφέρει κάποιες μαγευτικές σεκάνς, που άνετα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν θέση σε μια ενδεχόμενη μοντέρνα αναβίωση της Disneyικής Fantasia. Το ολοκληρωτικά τρισδιάστατο ταξίδεμα της Τάρα, πάνω στον θρόνο που σύρουν οι πυγολαμπίδες, συνοδεία της αήττητης φρουράς, μπορεί να συγκριθεί σε σύλληψη και φιλοδοξία μόνο με την αντίστοιχη λιτανεία της πανάκριβης Κλεοπάτρας με την Taylor. Και πάλι την λέξη τέλειο τότε δεν την εκστόμισαν πολλοί. Εδώ πρέπει να θεωρείται δεδομένη...

Για πες: Με τέτοιο πινέλο στην ζωγραφιά λοιπόν, δεν είναι τυχαίο που η παραγωγή προβληματίστηκε τόσο στο να κάνει το θέμα της - πέρα από το παραμυθάκι με τα ζωύφια, τις κάμπιες και τους γυμνοσάλιαγκες - όσο το δυνατόν πιο κοντινό στο ανθρώπινο. Παιδιά χωρισμένης οικογένειας, που ακόμη φέρουν βαρύ το σημάδι της έλλειψης συνολικής στοργής ή πατεράδες που ζορίζονται σημαντικά στο να διαχωρίσουν την επαγγελματική τους ευσυνειδησία από την γονική τους υποχρέωση, είναι προσωπικότητες που δεν συναντά κανείς εύκολα σε ένα (κατά τεκμήριο νεανικού target group) animation. Κι αν θέλεις την γνώμη μου, αν είναι η ανάπτυξη της οντότητας τους, να γίνεται με τέτοια (κατα)πιεσμένη λογική, προκειμένου να δειχτούν - και καλά - ολοκληρωμένοι, είναι προτιμότερο να παραμείνουμε απλά στο "μια φορά κι έναν καιρό"...