Movies Ltd

του Brad Anderson. Με τους Halle Berry, Abigail Breslin, Morris Chestnut, Michael Eklund, Michael Imperioli, David Otunga

Πάρε Το Εκατό

του gaRis (@takisgaris)

Όταν βλέπω τρέιλερ με Halle Berry να σκούζει στο θάλαμο επιχειρήσεων του L.A.P.D. (βλέπε 9.1.1.) αρχινούν να σκάνε δέκα ατομικές βόμπες στο καύκαλό μου, με θύμησες από Cellular και το άλλο το τρελά κλαστροφόμπικ το Buried. Ξεκινά το b-thrillerάκι σε στυλ «Η Τρόικα πίκτσερς σε συνεργασία με την Αποθέωσις φιλμς» κι εκεί πέφτει η κόλα από το χέρι χαμαί. Λόγω τιμής! Προσπερνώ επίσης την καρακαούκα της Χάλι που σε ταξιδεύει βαθιά πέρα στα μέσα των 70s και προσδοκώ ανάσταση νεκρών (sorry Halle, αλλά μετά το Cloud Atlas η καριέρα σου μετήλθε του χάους…). Να σου πω κάτι; Ο Brad Anderson έδειξε ότι διαθέτει παϊδάκια με το The Machinist, οπότε, τσεκάροντας το bio του αντιλαμβάνομαι πως είναι ίσως η δεύτερη - και - τελευταία ευκαιρία του έπειτα από μια ισχνή τηλεοπτική καριέρα να διαπεράσει δυναμικά το mainstream.

Και το κάνει, όμως αυτό δεν επαρκεί καθώς εντελώς απρόσμενα, η πρώτη ώρα, κοντά 2/3 της θέασης, δείχνει ότι χάθηκε μεγάλη ευκαιρία για να σκοράρει σε ένα τόσο φθαρμένο είδος, όπως αυτό του serial killer prcedural. Το γέμιο πυροτεχνήματα στόρι του ζεύγους D'Ovidio (13 Ghosts) εστιάζεται στο πως παρά στο γιατί, ο οικογενειάρχης Michael Eklund απαγάγει τις νεαρές κοπέλες - θύματά του για να τους πάρει το σκάλπ. Οποτεδήποτε επιχειρεί να δώσει εξηγήσεις το θέμα του εκτροχιάζεται σε κακοτράχαλα λημέρια, μεταξύ Saw και φυσικά Silence of the Lambs, με την κακή (αντιγραφή) έννοια. Δες το παρόμοιο Maniac (με το χόμπιτ Elijah Wood) όπου το πετύχεις, το οποίο, κοπιάροντας μεν τον καταραμένο υπό τους ήχους Bowieχορό του Buffalo Bill, επιχειρεί μια εκ των ένδων θεώρηση -ερμηνεία των δαιμόνων, που στοιχειώνουν την παραπαίουσα σχιζοφρενική προσωπικότητα του καθέξιν και κατά συρροήν δολοφόνου.

Λίγα έχω να πω για την στα – κεραμίδια - απόδοση του Eklund, όμως φυλάω τα καλά αφενός για την πλέον 17χρονη, οσκαροπροταθείσα για το Little Miss Sunshine χαριτωμένη Abigail Breslin που τσιρίζει, κλαυθμυρίζει και τρομάζει εαυτήν κι αλλήλους πειστικότατα ως το έσχατο θύμα του ανωμαλεόνε, σε βαθμό που ανυπομονώ να τη δω σε έναν αληθινά ενδιαφέρον ρόλο φέτος στο οσκαρικότατο August: Osage County δίπλα στη La Streep. Όσο για την Berry, παρότι η εκτροπή του τελευταίου ημιώρου που την προβιβάζει από τηλεφωνήτρια αμέσου δράσεως σε Dirty Harry την εκθέτει ερμηνευτικά, ομολογώ ότι βαδίζει με συνέπεια στα βήματα του τρισμέγιστου Nicolas Cage, κοσμώντας διαδοχικές φθηνοπαραγώγες περιπετειωδών θρίλς, με ερμηνείες ψυχωμένες και εμφανώς άνω των απαιτήσεων του target group.

Για πες: Αυτού που εύκολα έφερε τα $17Μ ακριβώς εις τριπλούν με $51Μ σε εισπράξεις, δικαιώνοντας την… Τρόικα (να που αξιώθηκα να το γράψω κι αυτό) για την επιλογή να απορριφθεί ο Joel Schumacher ως σκηνοθετική επιλογή, παρότι είμαι βέβαιος ότι σε τέτοια περίπτωση θα φτάναμε σε μια γκραν γκινιόλ Αποθέωσις.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 9 Μαΐου από την Village