Χάνα Άρεντ
της Margarethe von Trotta. Με τους Barbara Sukowa, Janet McTeer, Klaus Pohl, Nicolas Woodeson, Axel Milberg, Julia Jentsch, Ulrich Noethen
Η κοινοτοπία του κακού
του zerVo (@moviesltd) 
Το Κακό, η διαστροφική τάση ενός προσώπου, σύμφωνα με μια εμπεριστατωμένη φιλοσοφική άποψη, σε αντίθεση με το Καλό και το Ενάρετο, δεν είναι έμφυτο σε έναν χαρακτήρα, ώστε εκ γενετής να τον προκαθορίσει ως διαβολικό, κακότροπο έως και natural born killer. Αλλά είναι απόρροια αδυναμίας αντίκρουσης άνωθεν εντολών, είτε εκείνες προέρχονται από φυσική μορφή, είτε από ένα δημιούργημα θεϊκών δυνάμεων, της φαντασίας του εγκληματία. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο "δολοφόνος" λειτουργεί άβουλα, ακολουθώντας ιεραρχικές διαδικασίες, δίχως να διαθέτει το παραμικρό συναίσθημα για το θύμα ή τα θύματα του. Πρόκειται για μια υπερβολικά προοδευτική και ανατρεπτική άποψη, που όταν μάλιστα πηγάζει από το στόμα κάποιου που ολάκερη η φυλή του έχει ξεκληριστεί από γήινη μετενσάρκωση του Εωσφόρου, δεδομένα θεωρείται ως και προβοκατόρικη προς τα κοινά ήθη.
1960. Μετά από μια καλά συντονισμένη έρευνα της Μοσάντ, θα συλληφθεί στο Μπουένος Άιρες, ένας από τους πλέον φημισμένους εγκληματίες πολέμου, ο υπεύθυνος για τις ανείπωτες θηριωδίες ενάντια στους Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Άουσβιτς και της Τρεμπλίνκα, Άντολφ Άιχμαν και θα οδηγηθεί με συνοπτικές διαδικασίες ενώπιον της ισραηλινής δικαιοσύνης. Στην κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας ακροαματική διαδικασία, θα παραστεί ως απεσταλμένη της έγκυρης επιθεώρησης New Yorker, η Γερμανοεβραία συγγραφέας, δημοσιογράφος και διανοούμενη Χάνα Άρεντ, που έχει και η ίδια βιώσει τις ανηλεείς διώξεις των SS, η οποία μελετώντας το σύνολο της δικογραφίας, θα καταλήξει σε ένα μακρινό από τα αναμενόμενα συμπέρασμα για την αιμοσταγή δράση του ναζιστικού κτήνους. Ένα συμπέρασμα που θα επιφέρει ρήξεις στις σχέσεις ακόμη και με τα πιο κοντινά της πρόσωπα.
Πανίσχυρη προσωπικότητα η Άρεντ. Από εκείνες που λατρεύεις να παρακολουθείς να ξετυλίγουν τις ιδέες τους, που ακόμη κι αν δεν σε βρίσκουν σύμφωνο, εντούτοις σου δημιουργούν τον προβληματισμό να τις μελετήσεις σε κάθε επίπεδο τους, χάρη στην μαγική μέθοδο που αναπαράγονται. Επιβλητική, ευθυτενής, ακαριαία, με μια λέξη Γερμανίδα η φιλόσοφος, δεν δίστασε να έρθει σε άμεση κόντρα, με μέντορες, συναδέλφους, μυστικές υπηρεσίες, εκδότες και κυρίως με το σώμα των αναγνωστών της, ουσιαστικά ακυρώνοντας τις άμεσες ευθύνες του στυγερού Άιχμαν. Στο επιμύθιο του έργου της, περί της κοινοτοπίας του Κακού, μελέτη πάνω στην δίκη του φονιά, τον στέλνει στην κρεμάλα όχι για τις πράξεις του, που τις θεωρεί αποτέλεσμα ηθικής υποταγής στον νόμο των εντολών, αλλά επειδή υπηρέτησε ένα καθεστώς που στερεί την δυνατότητα σε μια φυλή, να έχει μερίδιο δικαιωμάτων σε αυτόν τον κόσμο.
Πρόκειται για την πολλοστή φορά στην μακρά καριέρα της Margarethe Von Trotta, που η Βερολινέζα σκηνοθέτις προβάλει τον βίο μια πανίσχυρης γυναικείας προσωπικότητας, με πιο γνώριμες στο ευρύ κοινό την Katharina Blum (φανταστική περσόνα) και την Rosa Luxembourg (υπαρκτή). Δεδομένου πως είναι κάπως δύσκολο να συνδυάσει ντοκουμέντα της εποχής (κυρίως αποσπάσματα δηλαδή της ακροαματικής διαδικασίας) και μυθοπλασίας, η Γερμανίδα επιλέγει κλισέ τρόπους για να συνυπάρξει τα στοιχεία της στο ίδιο κάδρο. Πλάνα που ακολουθούν πιστότατα την ακαδημαϊκή αφήγηση, δίχως τον παραμικρό εκμοντερνισμό στις απόψεις του, κάτι που στερεί από το σοβαρότατο αυτό biopic φρεσκάδα και σύγχρονη πνοή. Μολονότι οι συλλογιστικές της Hannah Arendt μπορούν να θεωρηθούν καινούργιες και για πάρα πολλές ακόμη γενιές μπροστά...
Για πες: Πέρα από την γνωριμία στους αδαείς των φιλοσοφικών έργων μια γνήσιας απογόνου του Πλάτωνα και του Σωκράτη, ο βασικός λόγος για να προσεγγίσει ο θεατής το φιλμ είναι η εκρηκτική ερμηνεία της βετεράνου Barbara Sukowa, που προσφέρει ένα πραγματικό ρεσιτάλ ως προβληματισμένη θεωρητικός. Η Lola του Fassbinder, με την εμπειρία της 35χρονης διαδρομής κυριολεκτικά ντύνεται την μορφή της Άρεντ και προσφέρει από την δική της μεριά, ένα υψηλού επιπέδου σεμινάριο υποκριτικής, που χρήζει ιδιαίτερης εύφημης μνείας!
Πανίσχυρη προσωπικότητα η Άρεντ. Από εκείνες που λατρεύεις να παρακολουθείς να ξετυλίγουν τις ιδέες τους, που ακόμη κι αν δεν σε βρίσκουν σύμφωνο, εντούτοις σου δημιουργούν τον προβληματισμό να τις μελετήσεις σε κάθε επίπεδο τους, χάρη στην μαγική μέθοδο που αναπαράγονται. Επιβλητική, ευθυτενής, ακαριαία, με μια λέξη Γερμανίδα η φιλόσοφος, δεν δίστασε να έρθει σε άμεση κόντρα, με μέντορες, συναδέλφους, μυστικές υπηρεσίες, εκδότες και κυρίως με το σώμα των αναγνωστών της, ουσιαστικά ακυρώνοντας τις άμεσες ευθύνες του στυγερού Άιχμαν. Στο επιμύθιο του έργου της, περί της κοινοτοπίας του Κακού, μελέτη πάνω στην δίκη του φονιά, τον στέλνει στην κρεμάλα όχι για τις πράξεις του, που τις θεωρεί αποτέλεσμα ηθικής υποταγής στον νόμο των εντολών, αλλά επειδή υπηρέτησε ένα καθεστώς που στερεί την δυνατότητα σε μια φυλή, να έχει μερίδιο δικαιωμάτων σε αυτόν τον κόσμο.
Πρόκειται για την πολλοστή φορά στην μακρά καριέρα της Margarethe Von Trotta, που η Βερολινέζα σκηνοθέτις προβάλει τον βίο μια πανίσχυρης γυναικείας προσωπικότητας, με πιο γνώριμες στο ευρύ κοινό την Katharina Blum (φανταστική περσόνα) και την Rosa Luxembourg (υπαρκτή). Δεδομένου πως είναι κάπως δύσκολο να συνδυάσει ντοκουμέντα της εποχής (κυρίως αποσπάσματα δηλαδή της ακροαματικής διαδικασίας) και μυθοπλασίας, η Γερμανίδα επιλέγει κλισέ τρόπους για να συνυπάρξει τα στοιχεία της στο ίδιο κάδρο. Πλάνα που ακολουθούν πιστότατα την ακαδημαϊκή αφήγηση, δίχως τον παραμικρό εκμοντερνισμό στις απόψεις του, κάτι που στερεί από το σοβαρότατο αυτό biopic φρεσκάδα και σύγχρονη πνοή. Μολονότι οι συλλογιστικές της Hannah Arendt μπορούν να θεωρηθούν καινούργιες και για πάρα πολλές ακόμη γενιές μπροστά...
Για πες: Πέρα από την γνωριμία στους αδαείς των φιλοσοφικών έργων μια γνήσιας απογόνου του Πλάτωνα και του Σωκράτη, ο βασικός λόγος για να προσεγγίσει ο θεατής το φιλμ είναι η εκρηκτική ερμηνεία της βετεράνου Barbara Sukowa, που προσφέρει ένα πραγματικό ρεσιτάλ ως προβληματισμένη θεωρητικός. Η Lola του Fassbinder, με την εμπειρία της 35χρονης διαδρομής κυριολεκτικά ντύνεται την μορφή της Άρεντ και προσφέρει από την δική της μεριά, ένα υψηλού επιπέδου σεμινάριο υποκριτικής, που χρήζει ιδιαίτερης εύφημης μνείας!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Μαΐου 2013 από την Strada
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική