Δύο ακριβώς χρόνια μετά την αποκαλυπτική του παρουσία στο φεστιβάλ των Καννών, ο Nicolas Winding Refn επιστρέφει στον τόπο που τον έκανε διεθνώς γνωστό, χάρη στην εξαιρετική καλλιτεχνική του ματιά για το Drive. Ο Δανός όπως συνηθίζει από την πρώτη του κιόλας ταινία το Pusher του 1996 σχεδιάζει τα πορτρέτα ανθρώπων που βουτούν βαθιά στον κόσμο της βίας, αναζητώντας εκδίκηση, στην καινούργια του δημιουργία Only God Forgives. Η υπόθεση του φιλμ τοποθετείται στην πολύβουη και πολύχρωμη Μπανγκόκ εκεί που ο ιδιοκτήτης ενός γυμναστηρίου Τάι μπόξινγκ, που το χρησιμοποιεί ως προκάλυμμα των παράνομων επιχειρήσεων του, βρίσκει νεκρό τον αδελφό του, λίγο μετά τον φόνο που διέπραξε, σκοτώνοντας μια πόρνη. Η άφιξη της μητέρας τους στην πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης, μιας σκληρής γυναίκας που γνωρίζει καλά τους κανόνες του υποκόσμου, θα σημάνει την έναρξη του πολέμου ενάντια στις τοπικές αστυνομικές αρχές και ιδιαίτερα τον σκληροτράχηλο πρώην μπάτσο Τσανγκ, που φέρει την προσωνυμία Άγγελος Εκδικητής. Ο Σκανδιναβός σκηνοθέτης στην Συνέντευξη Τύπου του φεστιβάλ, ορίζει την μέθοδο που ακολούθησε στην συγγραφή του σεναρίου του: "Βρισκόμουν σε μια πολύ δύσκολη ψυχολογικά περίοδο, αντιμετωπίζοντας πολλά και πάσης φύσης προβλήματα. Ήμουν μονίμως θυμωμένος και δεν ήξερα που ακριβώς να διοχετεύσω αυτή την αγριάδα μου. Σε κάτι τέτοιες στιγμές πολλοί στρέφονται προς τον Θεό. Εκεί ακριβώς μου ήλθε στον νου η ιδέα ενός χαρακτήρα που νομίζει πως είναι ο ίδιος ο Θεός, σε συνάρτηση με την σχέση αφοσίωσης μια μητέρας κι ενός γιου. Η ταινία περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό τις έννοιες της πνευματικότητας και του μυστικισμού."
Photo: Getty Images Europe / zimbio.com
Από την Κρουαζέτ απουσιάζει προς μεγάλη έκπληξη των παρευρισκομένων ο πρωταγωνιστής του φιλμ και δημοφιλέστατος Ryan Gosling, που τόσο στον Drive όσο κι εδώ κρατά τον κεντρικό ρόλο μιας υπόθεσης ακραίων βιαιοτήτων. Ο Refn μιλά για το εξτρίμ πρόσωπο της βίας στις ταινίες του: "Από μόνη της η τέχνη είναι μια πράξη βίας. Η προσέγγιση μου στο θέμα μοιάζει σαν πορνογραφική σχέση για μένα, με ενθουσιάζει και αυτό ακριβώς είναι που προσωπικά μετρά περισσότερο. Πολλές φορές δεν μπορώ να την ελέγξω αυτή την ανάγκη. Μην ξεχνάτε πως ακόμη και η γέννηση του κάθε ανθρώπου ποτέ δεν συμβαίνει δίχως την ύπαρξη της βίας. Είναι μια ενστικτώδης έκφραση, αλλά όσο περνούν τα χρόνια πηγάζει περισσότερο από τον νου και το σινεμά μου δίνει την δυνατότητα να εκφράσω αυτό το συναίσθημα." Όσο για τον χαρακτήρα του Τζούλιαν, που ερμηνεύει ο αγαπημένος του πρωταγωνιστής Gosling, ο Refn είχε να πει και γι αυτόν δυο λόγια παραπάνω: "Η βασική ιδέα ήταν να πω την ιστορία ενός ανθρώπου που έχει βυθιστεί σε ένα ατέρμονο ταξίδι, το οποίο δεν γνωρίζει ποτέ πότε θα τελειώσει. Είναι απίστευτα προσκολλημένος πάνω στην μητέρα του και για να ξεπεράσει αυτόν τον δεσμό πρέπει να περάσει από ένα υπερβολικά βίαιο στάδιο. Ο Τζούλιαν είναι λιγομίλητος, δεν εκφράζεται με τα λόγια, αλλά πολλές φορές αυτή η γλώσσα της σιωπής είναι πιο ποιητική από όλες. Οι εικόνες και οι ήχοι αγγίζουν τα συναισθήματα μας, περισσότερο από όσο το πετυχαίνει ο διάλογος, συνεπώς η χρήση των κινήσεων και η μελέτη του χώρου, μπορούν με μεγαλύτερη άνεση να περιγράψουν τον χαρακτήρα του."
Από την Κρουαζέτ απουσιάζει προς μεγάλη έκπληξη των παρευρισκομένων ο πρωταγωνιστής του φιλμ και δημοφιλέστατος Ryan Gosling, που τόσο στον Drive όσο κι εδώ κρατά τον κεντρικό ρόλο μιας υπόθεσης ακραίων βιαιοτήτων. Ο Refn μιλά για το εξτρίμ πρόσωπο της βίας στις ταινίες του: "Από μόνη της η τέχνη είναι μια πράξη βίας. Η προσέγγιση μου στο θέμα μοιάζει σαν πορνογραφική σχέση για μένα, με ενθουσιάζει και αυτό ακριβώς είναι που προσωπικά μετρά περισσότερο. Πολλές φορές δεν μπορώ να την ελέγξω αυτή την ανάγκη. Μην ξεχνάτε πως ακόμη και η γέννηση του κάθε ανθρώπου ποτέ δεν συμβαίνει δίχως την ύπαρξη της βίας. Είναι μια ενστικτώδης έκφραση, αλλά όσο περνούν τα χρόνια πηγάζει περισσότερο από τον νου και το σινεμά μου δίνει την δυνατότητα να εκφράσω αυτό το συναίσθημα." Όσο για τον χαρακτήρα του Τζούλιαν, που ερμηνεύει ο αγαπημένος του πρωταγωνιστής Gosling, ο Refn είχε να πει και γι αυτόν δυο λόγια παραπάνω: "Η βασική ιδέα ήταν να πω την ιστορία ενός ανθρώπου που έχει βυθιστεί σε ένα ατέρμονο ταξίδι, το οποίο δεν γνωρίζει ποτέ πότε θα τελειώσει. Είναι απίστευτα προσκολλημένος πάνω στην μητέρα του και για να ξεπεράσει αυτόν τον δεσμό πρέπει να περάσει από ένα υπερβολικά βίαιο στάδιο. Ο Τζούλιαν είναι λιγομίλητος, δεν εκφράζεται με τα λόγια, αλλά πολλές φορές αυτή η γλώσσα της σιωπής είναι πιο ποιητική από όλες. Οι εικόνες και οι ήχοι αγγίζουν τα συναισθήματα μας, περισσότερο από όσο το πετυχαίνει ο διάλογος, συνεπώς η χρήση των κινήσεων και η μελέτη του χώρου, μπορούν με μεγαλύτερη άνεση να περιγράψουν τον χαρακτήρα του."
zerVo
