Είναι η έκτη φορά που ο ικανότατος - μα αναγνωρισμένος κυρίως, μόνο μέσα στα στενά όρια της πατρίδας του - Γάλλος δημιουργός Arnaud Desplechin συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ των Καννών. Αφορμή για την επίσκεψη του στο μεγάλο κινηματογραφικό ραντεβού της Κυανής Ακτής, αποτελεί η προβολή της νέας του δημιουργίας, που αυτή την φορά χρηματοδοτείται και από αμερικάνικα κεφάλαια, ενώ έχει γυριστεί και στις ΗΠΑ, που φέρει τον τίτλο Jimmy P. και είναι βασισμένη στην ψυχαναλυτική μελέτη του φημισμένου θεραπευτή Ζορζ Ντεβερό, Ψυχοθεραπεία ενός Περιπλανώμενου Ινδιάνου. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του βετεράνου του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου Τζίμι Πικάρ, που επιστρέφοντας από το μέτωπο βιώνει ένα έντονο μετατραυματικό στρες, μια περίπτωση που θα θελήσει να ερευνήσει ένας από τους καλύτερους γιατρούς της περιόδου: "Βρισκόμουν σε ένα βιβλιοπωλείο και η ματιά μου έπεσε πάνω στο σύγγραμμα του Deveraux, λέει ο Desplechin ανοίγοντας την συνέντευξη Τύπου, που μου τράβηξε την περίεργια χάρη στον ιδιόμορφο τίτλο του. Αμέσως είπα στον εαυτό μου πως αυτή ακριβώς η ιστορία έχει φτιαχτεί για να την κάνω ταινία. Λατρεύω τον τρόπο που ο ερευνητής εκδημοκράτισε τις μεθόδους ψυχανάλυσης. Τις μετέφερε σε ένα επίπεδο που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι, ακολουθώντας πιστά τα ήθη και τις παραδόσεις τους."
Photo: Getty Images Europe / zimbio.com
Η ιδιαιτερότητα που καλείται να διατηρήσει σε μια ισορροπία ο αναγνωρισμένος δημιουργός, έχει να κάνει περισσότερο με το γεγονός πως οι δυο βασικοί χαρακτήρες της ιστορίας του, είναι στην ουσία δύο ξένοι. Τόσο επειδή προέρχονται από διαφορετικές χώρες, όσο κι επειδή δεν έχουν το παραμικρό κοινό στοιχείο ανάμεσα τους, προκειμένου να δέσει η σχέση παθόντα - θεράποντα: "Η υπόθεση έχει στο επίκεντρο της δύο άντρες, που ο ένας κατάγεται από την Μοντάνα και ο άλλος από την Γαλλία, που συναντώνται κάτω από ιδιόμορφες συνθήκες στην μέση του πουθενά. Είναι η ιστορία δύο ανθρώπων που εξελίχθησαν σε Αμερικάνους. Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση στην πραγματικότητα είναι που ο Τζίμι, ουδέποτε γύρισε στα πάτρια εδάφη, αλλά αναζήτησε την τύχη του στο Σιάτλ, εκεί που θέλεησε να κτίσει μια καινούργια ζωή." Όσο για το αν πρόκειται για την απαρχή μιας διεθνούς καριέρας, πέρα από τα σύνορα της πατρίδας του ο Desplechin έδωσε κι εδώ τις εξηγήσεις του: "Όπως κάποτε έλεγε και ο Renoir, ο μόνος τσαγκάρης που μπορεί να συγκριθεί με τον Ινδιάνο, είναι ο Παριζιάνος τσαγκάρης. Ποτέ δεν είπα πως αυτή είναι πρώτη αμερικάνικη δημιουργία μου, εφόσον όμως έπρεπε να την κάνω, θα την πραγματοποιούσα μόνο στην Αμερική."
Η ιδιαιτερότητα που καλείται να διατηρήσει σε μια ισορροπία ο αναγνωρισμένος δημιουργός, έχει να κάνει περισσότερο με το γεγονός πως οι δυο βασικοί χαρακτήρες της ιστορίας του, είναι στην ουσία δύο ξένοι. Τόσο επειδή προέρχονται από διαφορετικές χώρες, όσο κι επειδή δεν έχουν το παραμικρό κοινό στοιχείο ανάμεσα τους, προκειμένου να δέσει η σχέση παθόντα - θεράποντα: "Η υπόθεση έχει στο επίκεντρο της δύο άντρες, που ο ένας κατάγεται από την Μοντάνα και ο άλλος από την Γαλλία, που συναντώνται κάτω από ιδιόμορφες συνθήκες στην μέση του πουθενά. Είναι η ιστορία δύο ανθρώπων που εξελίχθησαν σε Αμερικάνους. Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση στην πραγματικότητα είναι που ο Τζίμι, ουδέποτε γύρισε στα πάτρια εδάφη, αλλά αναζήτησε την τύχη του στο Σιάτλ, εκεί που θέλεησε να κτίσει μια καινούργια ζωή." Όσο για το αν πρόκειται για την απαρχή μιας διεθνούς καριέρας, πέρα από τα σύνορα της πατρίδας του ο Desplechin έδωσε κι εδώ τις εξηγήσεις του: "Όπως κάποτε έλεγε και ο Renoir, ο μόνος τσαγκάρης που μπορεί να συγκριθεί με τον Ινδιάνο, είναι ο Παριζιάνος τσαγκάρης. Ποτέ δεν είπα πως αυτή είναι πρώτη αμερικάνικη δημιουργία μου, εφόσον όμως έπρεπε να την κάνω, θα την πραγματοποιούσα μόνο στην Αμερική."
Παρόντες στο πλευρό του σκηνοθέτη και οι δύο αστέρες που ορίζουν το ερμηνευτικό ντουέτο του Jimmy P., o αστείρευτου ταλέντου Benicio Del Toro και ο ολοένα και πιο αναγνωρίσιμος Mathieu Amalric, με τον δεύτερο να δίνει το δικό του στίγμα πάνω στον πραγματικό χαραξτήρα του δόκτορα που κλήθηκε να υποδυθεί: "Στην αρχή πίστευα πως έπρεπε να διαβάσω περικά βιβλία που αναφέρονται στην ψυχανάλυση, προκειμένου να μπω στο πετσί του χαρακτήρα. Στην πραγματικότητα αυτό που έπρεπε μόνο να κάνω ήταν να ψυχαναλύσω απλώς τον εαυτό μου. Μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα που μοιάζει σαν να κάνεις ελεύθερη κατάδυση και στον βυθό να σε περιμένει ένα κοπάδι από χέλια..."
zerVo
