Scary Movie 5
του Malcolm D. Lee. Με τους Ashley Tisdale, Charlie Sheen, Anthony Anderson, Regina Hall, Katt Williams, Chris Elliott
Μεταφυσική Τραγικότητα
του zerVo (@moviesltd) 
Το φαινόμενο πλέον αποκτά διαστάσεις που ξεφεύγουν από την κοινή λογική. Και δεν αναφέρομαι στο γεγονός πως οι εμπνευστές της άσχημου τύπου διακωμώδησης των γνωστότερων ταινιών τρόμου, συνεχίζουν το ίδιο και το ίδιο τροπάρι και μια χαρά κάνουν εφόσον υπάρχει η εμπορική απήχηση από το κοινό, αλλά που ανακατεύουν, υποτίθεται χιουμοριστικά, φιλμς που και τα ίδια επαναλαμβάνονται δίχως να προσφέρουν το παραμικρό στην κινηματογραφική horror παραγωγή. Για να πετύχεις την όμορφη και δομημένη σάτιρα, πρέπει να διαθέτεις ένα αντίστοιχα σωστό πρωτότυπο για να κογιονάρεις. Δίχως την παρουσία του αντάξιου ορίτζιναλ, άστα, το αποτέλεσμα φτάνει μέχρι και την μεταφυσική τραγικότητα...
Αγαπημένο αντρόγυνο που ορίζουν ένας ικανότατος επιστήμονας, που ασχολείται με την μελέτη των πανέξυπνων πιθήκων και μια χαρισματική μπαλαρίνα, που παλεύει να πάρει τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο σε θεατρικό σχήμα, θα πάρουν την απόφαση ζωής να μετακομίσουν σε καινούργια οικία που θα χωρά ολόκληρη την φαμίλια τους. Οικογένεια που μετρά δύο καινούργια μέλη, τις μικρές ανιψιές του ερευνητή, που έχουν μείνει ορφανές, εξαιτίας του αναίτιου και ανεξήγητου χαμού των γονιών τους, που τα άψυχα σώματα τους βρέθηκαν στην κρεβατοκάμαρα, μετά από μια νύχτα παθιασμένου έρωτα.
Στην νέα πολυτελή όμως βίλα, τα στοιχειά και τα δαιμόνια παραμονεύουν, γι αυτό το ζευγάρι θα προμηθευτεί κάμερες, που θα φιλμάρουν την δραστηριότητα του χώρου, ενόσω εκείνοι απουσιάζουν ή κοιμούνται. Την στιγμή λοιπόν που ακόμη και ο πιο φανατικός οπαδός του Paranormall Activity χασμουριέται και μόνο στην ιδέα πως μπορεί να υπάρξει ακόμη ένα chapter του φοβιστικού σίριαλ, έρχεται η παραγωγή του Scary Movie 5 και δανείζεται τον βασικό του κορμό, για να κάνει βλακώδη αστειάκια, με τα φαντάσματα που στήνουν πάρτι καθώς τα φώτα του σπιτιού χαμηλώνουν. Ακόμη χειρότερα, δε, το πράγμα εκτραχύνεται όταν για βασικό ανέκδοτο χρησιμοποιείται η φιγούρα μιας φουκαριάρας λατίνας υπηρέτριας που πιστεύει στις δεισιδαιμονίες, που πραγματικά η λογική των σεναριογράφων την χρησιμοποιεί με τον εμετικότερο τρόπο.
Για πες: Ότι πίσω και από αυτή την - ο Θεός να την κάνει - κωμική αναπαράσταση γνωστών θρίλερ, όπως τα Mama, The Cabin In The Woods, Saw και The Ring, αλλά και άλλων genre επιτυχημένων φιλμικών στιγμών σαν τα Rise From The Planet Of The Apes, 127 Hours και Black Swan, κρύβεται ο David Zucker, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει, αν αναπολήσει κανείς το εναλλακτικό χιούμορ παλαιότερων στιγμών του στα Airplanes και στα Naked Guns. Το μόνο θετικό της όλης ιστορίας, είναι πως το μαρτύριο δεν ξεπερνά σε χρονικό εύρος τα εβδομήντα λεπτά, οπότε η αδημονία για το πότε θα πέσουν οι τίτλοι τέλους, δεν διαρκεί πολύ!
Στην νέα πολυτελή όμως βίλα, τα στοιχειά και τα δαιμόνια παραμονεύουν, γι αυτό το ζευγάρι θα προμηθευτεί κάμερες, που θα φιλμάρουν την δραστηριότητα του χώρου, ενόσω εκείνοι απουσιάζουν ή κοιμούνται. Την στιγμή λοιπόν που ακόμη και ο πιο φανατικός οπαδός του Paranormall Activity χασμουριέται και μόνο στην ιδέα πως μπορεί να υπάρξει ακόμη ένα chapter του φοβιστικού σίριαλ, έρχεται η παραγωγή του Scary Movie 5 και δανείζεται τον βασικό του κορμό, για να κάνει βλακώδη αστειάκια, με τα φαντάσματα που στήνουν πάρτι καθώς τα φώτα του σπιτιού χαμηλώνουν. Ακόμη χειρότερα, δε, το πράγμα εκτραχύνεται όταν για βασικό ανέκδοτο χρησιμοποιείται η φιγούρα μιας φουκαριάρας λατίνας υπηρέτριας που πιστεύει στις δεισιδαιμονίες, που πραγματικά η λογική των σεναριογράφων την χρησιμοποιεί με τον εμετικότερο τρόπο.
Για πες: Ότι πίσω και από αυτή την - ο Θεός να την κάνει - κωμική αναπαράσταση γνωστών θρίλερ, όπως τα Mama, The Cabin In The Woods, Saw και The Ring, αλλά και άλλων genre επιτυχημένων φιλμικών στιγμών σαν τα Rise From The Planet Of The Apes, 127 Hours και Black Swan, κρύβεται ο David Zucker, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει, αν αναπολήσει κανείς το εναλλακτικό χιούμορ παλαιότερων στιγμών του στα Airplanes και στα Naked Guns. Το μόνο θετικό της όλης ιστορίας, είναι πως το μαρτύριο δεν ξεπερνά σε χρονικό εύρος τα εβδομήντα λεπτά, οπότε η αδημονία για το πότε θα πέσουν οι τίτλοι τέλους, δεν διαρκεί πολύ!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Απριλίου 2013 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική