Ρενουάρ
του Gilles Bourdos. Με τους Michel Bouquet, Christa Theret, Vincent Rottiers, Thomas Doret, Romane Bohringer, Michèle Gleizer
Γυναίκα Καταλύτης
του zerVo (@moviesltd) 
Στην ανάγνωση του τίτλου Renoir και στην θωριά του πόστερ, με το νεότερο μέλος της διάσημης φαμίλιας να σύρει το αναπηρικό καρότσι του γηραιότερου, στο μυαλό του υποψήφιου θεατή έρχεται η σκέψη πως πρόκειται να παρακολουθήσει την βιογραφική απεικόνιση κάποιων εκ των ημερών που οι δυο τους συμβίωσαν, με την λογική προβολή της ιδιαίτερης σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα σε έναν γονιό κι ένα παιδί, με όλες εκείνες τις συμφωνίες και ασυμφωνίες που χαρακτηρίζουν δύο πανίσχυρους χαρακτήρες. Από την στιγμή που την πόρτα της αγροικίας ανοίγει αναπάντεχα η αγαλματένια μορφή μιας γυναίκας, αυτομάτως εκείνη παίρνει τον ρόλο του καταλύτη, όχι μόνο της αναζωογόνησης δύο τραυματισμένων (ψυχή τε και σώματι) προσωπικοτήτων, αλλά και ολάκερης της καλλιτεχνικής δημιουργίας που εξελίσσεται στην μεγάλη οθόνη...
1915. Η Ευρώπη βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού καθώς ο μεγάλος πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, σκορπώντας τον θάνατο στις πρώτες γραμμές των αντιμαχομένων πλευρών. Αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες που έχει προκαλέσει στα άκρα του, η παραμορφωτική αρθρίτιδα, από την οποία πάσχει, ο φημισμένος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ, σε μεγάλη ηλικία πια, έχει αποσυρθεί στα θερμότερα κλίματα του Γαλλικού Νότου, δίχως ποτέ να αφήνει από τα χέρια του, το πινέλο. Με τα πλήγματα να διαδέχονται το ένα το άλλο, αφού τον χαμό της λατρεμένης του γυναίκας, θα ακολουθήσει το μαντάτο της λαβωματιάς που δέχτηκε ο μικρός γιος του, Ζαν, στο μέτωπο όπου υπηρετεί την θητεία του, η ψυχολογική του κατάσταση έχει αγγίξει το ναδίρ...
Και άξαφνα στην ζωή του θα εισβάλλει η αλαβάστρινης ομορφιάς Ντεντέ, που αποδεχόμενη την πρόταση του να ποζάρει ως μοντέλο, θα ξυπνήσει μέσα του όχι μόνο καινούργιες καλλιτεχνικές ανησυχίες, αλλά και το πάθος που του έλειπε για να ασχοληθεί με ακόμη μεγαλύτερο σθένος με την ζωγραφική. Η επιστροφή από το πεδίο της μάχης, του κτυπημένου από σφαίρα στο πόδι Ζαν, θα σημάνει την έναρξη προστριβών ανάμεσα σε γονιό και παιδί, καθώς ο ήρωας αξιωματικός, πολύ σύντομα θα νιώσει μια απαράμιλλη έλξη για την φιλόδοξη και πανέμορφη καινούργια μούσα του αρτίστα πατέρα του.
Κινούμενο σε υπερβολικά αργούς αφηγηματικούς ρυθμούς, το φιλμ του Gilles Bourdos, μοιάζει περισσότερο με ξεφύλλισμα ενός λευκώματος με τις υπέροχες ζωγραφιές του Ρενουάρ, παρά με ένα ολοκληρωμένο φιλμικό biopic, όπου συνυπάρχουν δύο θρυλικές μορφές των καλλιτεχνικών δρώμενων της Γαλλίας του 20ου αιώνα. Διότι μέσα από το δίωρο (και κάτι) ταξίδεμα της κάμερας στις ηλιόλουστες παραλίες της Κυανής Ακτής και στα καταπράσινα δάση με τα ρυάκια και τα ποτάμια, που ορίζουν τα φόντα των πινάκων του ιμπρεσιονιστή, δεν παρακολουθούμε μόνο το τελευταίο κεφάλαιο της πορείας του θρυλικού εικαστικού, αλλά και την γέννεση της ιδέας στο μυαλό του νεότερου στο να ασχοληθεί με το σινεμά και να εξελιχθεί στο μέλλον, σε μια από τις σπουδαιότερες περσόνες στην ιστορία του τρικολόρ σινεμά. Ιδέα που δεν υπήρχε καν πριν ανάψει την σπίθα της, η ίδια η Ντεντέ, μετέπειτα σύζυγος του σκηνοθέτη και πρωταγωνίστρια σε αρκετές από τις ταινίες του.
Για πες: Υπό κανονικές συνθήκες, σε μια τέτοιου επιπέδου βιογραφία την παράσταση επιβεβλημένα θα έπρεπε να κλέψει η μορφή του βασικού χαρακτήρα, δηλαδή του Ρενουάρ πατρός, που υπέροχα αναπαριστά ο βετεράνος Michel Bouquet, εντέχνως μακιγιαρισμένος για να φέρνει όσο το δυνατόν πιο πολύ στον Ζαν Ογκίστ, σε αντιδιαστολή πάντως με την αόρατη και αναιμική εικόνα του Vincent Rottiers, που δεν πείθει ως υιός. Τα υπέροχης αισθητικής πλάνα του έργου όμως, φαντάζουν άδεια όταν από εκείνα απουσιάζει η αιθέρια μορφή της Christa Theret, της θεϊκά σμιλεμένης Παριζιάνας ενζενί, που αποτελεί εξαιρετική επιλογή για τον ρόλο εκείνης που λειτούργησε τόσο καταλυτικά στην αρτιστική ματιά των Ρενουάρς.
Και άξαφνα στην ζωή του θα εισβάλλει η αλαβάστρινης ομορφιάς Ντεντέ, που αποδεχόμενη την πρόταση του να ποζάρει ως μοντέλο, θα ξυπνήσει μέσα του όχι μόνο καινούργιες καλλιτεχνικές ανησυχίες, αλλά και το πάθος που του έλειπε για να ασχοληθεί με ακόμη μεγαλύτερο σθένος με την ζωγραφική. Η επιστροφή από το πεδίο της μάχης, του κτυπημένου από σφαίρα στο πόδι Ζαν, θα σημάνει την έναρξη προστριβών ανάμεσα σε γονιό και παιδί, καθώς ο ήρωας αξιωματικός, πολύ σύντομα θα νιώσει μια απαράμιλλη έλξη για την φιλόδοξη και πανέμορφη καινούργια μούσα του αρτίστα πατέρα του.
Κινούμενο σε υπερβολικά αργούς αφηγηματικούς ρυθμούς, το φιλμ του Gilles Bourdos, μοιάζει περισσότερο με ξεφύλλισμα ενός λευκώματος με τις υπέροχες ζωγραφιές του Ρενουάρ, παρά με ένα ολοκληρωμένο φιλμικό biopic, όπου συνυπάρχουν δύο θρυλικές μορφές των καλλιτεχνικών δρώμενων της Γαλλίας του 20ου αιώνα. Διότι μέσα από το δίωρο (και κάτι) ταξίδεμα της κάμερας στις ηλιόλουστες παραλίες της Κυανής Ακτής και στα καταπράσινα δάση με τα ρυάκια και τα ποτάμια, που ορίζουν τα φόντα των πινάκων του ιμπρεσιονιστή, δεν παρακολουθούμε μόνο το τελευταίο κεφάλαιο της πορείας του θρυλικού εικαστικού, αλλά και την γέννεση της ιδέας στο μυαλό του νεότερου στο να ασχοληθεί με το σινεμά και να εξελιχθεί στο μέλλον, σε μια από τις σπουδαιότερες περσόνες στην ιστορία του τρικολόρ σινεμά. Ιδέα που δεν υπήρχε καν πριν ανάψει την σπίθα της, η ίδια η Ντεντέ, μετέπειτα σύζυγος του σκηνοθέτη και πρωταγωνίστρια σε αρκετές από τις ταινίες του.
Για πες: Υπό κανονικές συνθήκες, σε μια τέτοιου επιπέδου βιογραφία την παράσταση επιβεβλημένα θα έπρεπε να κλέψει η μορφή του βασικού χαρακτήρα, δηλαδή του Ρενουάρ πατρός, που υπέροχα αναπαριστά ο βετεράνος Michel Bouquet, εντέχνως μακιγιαρισμένος για να φέρνει όσο το δυνατόν πιο πολύ στον Ζαν Ογκίστ, σε αντιδιαστολή πάντως με την αόρατη και αναιμική εικόνα του Vincent Rottiers, που δεν πείθει ως υιός. Τα υπέροχης αισθητικής πλάνα του έργου όμως, φαντάζουν άδεια όταν από εκείνα απουσιάζει η αιθέρια μορφή της Christa Theret, της θεϊκά σμιλεμένης Παριζιάνας ενζενί, που αποτελεί εξαιρετική επιλογή για τον ρόλο εκείνης που λειτούργησε τόσο καταλυτικά στην αρτιστική ματιά των Ρενουάρς.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 9 Ιανουαρίου 2014 από την Strada
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική