Μπουτίκ για Αυτόχειρες
του Patrice Leconte. Με τις φωνές των Bernard Alane, Isabelle Spade, Kacey Mottet Klein, Isabelle Giami, Laurent Gendron, Pierre-François Martin-Laval
Απέτυχες στην ζωή, πέτυχε στον θάνατό σου!
του zerVo (@moviesltd) 
1.000.000! Ένα εκατομμύριο, για να το δω και ολογράφως. Αυτό ακριβώς είναι το νούμερο εκείνων που ετησίως και σε όλο τον κόσμο, βάζουν βίαιο τέρμα στην ζωή τους, απογοητευμένοι από την τροπή που πήρε μοιραία εκείνη, καταστρέφοντας ολοσχερώς τις φιλοδοξίες και τα όνειρα τους. Ένας φουκαράς δηλαδή κάθε 40 δευτερόλεπτα, νούμερο που εσχάτως μεγαλώνει επικίνδυνα, χάρη στην ρημάδα την οικονομική ύφεση, που δεν ζυγίζει ούτε ψυχές, ούτε συναισθήματα και ακάθεκτη τραβά τον αδηφάγο δρόμο της. Μπορούμε το λοιπόν να αντικρίσουμε με γλαφυρή διάθεση, αυτό το ραγδαία μεγεθυνόμενο φαινόμενο, που δεδομένα έχει κτυπήσει και την διπλανή μας πόρτα? Γλαφυρή σίγουρα όχι. Πιο φωτεινή και αισιόδοξη όμως, αναμφίβολα...
Χρυσές δουλειές κάνει η οικογενειακή επιχείρηση των Τιβάς, ακόμη κι αν ο κάθε πελάτης που διαβαίνει το κατώφλι του μικρού καταστήματος σε πάροδο των Ηλυσίων Πεδίων, δεν πρόκειται να το επισκεφτεί ξανά ποτέ! Κι αυτό γιατί η μπουτίκ των παραδόπιστων Παριζιάνων, ειδικεύεται στο να προσφέρει στους επισκέπτες της προϊόντα που θα τους διευκολύνουν να προβούν με μεγαλύτερη ευκολία στο...απονενοημένο διάβημα, περιορίζοντας τους τον φόβο και την απόγνωση του να πάρουν την δύσκολη απόφαση. Κι ενώ τα πάντα κυλούν ρολόι και οι ιδιοκτήτες βλέπουν τους υποψήφιους αυτόχειρες να κάνουν ουρά μπροστά στην πολύχρωμη βιτρίνα με τις θηλιές, τα δηλητήρια και τα ξυραφάκια, η έλευση του τρίτου τους παιδιού, του Άλαν, θα αλλάξει άρδην την κατάσταση, γιατί ο πιτσιρίκος διαθέτει ένα μοναδικό χάρισμα: Χαμογελά διαρκώς!
Στοιχείο που αρχικά θα επιφέρει εκνευρισμό στον πάτερ φαμίλια, κοψιά copy paste του Γκομέζ Άνταμς, καθώς καταλαβαίνει πως τέτοια χαρμόσυνα και κεφάτα μουτράκια δεν χωράνε στο μαγαζί που πουλά στεγνά και κυνικά θάνατο. Ο μπόμπιρας με το χαμόγελο, το ανέμελο σφύριγμα, τις ζαβολιές του, θα γεμίσει με φως τις καρδιές των αγαπημένων του προσώπων, που θα δουν με άλλο - πολύ πιο ευοίωνο - μάτι την πελατεία, που εισέρχεται στο μικρό μαγαζάκι του τρόμου. Μια μικρή επανάσταση κόντρα στα τρομακτικά σημεία των καιρών? Ο Patrice Leconte, εκ φύσεως μπριόζος και οπτιμιστής, κλείνει το μάτι στην τραγωδία, ζωγραφίζοντας στο πανί, ένα animation μιούζικαλ, που σφύζει από θετική διάθεση και εναλλακτικής χιουμοριστικής όψης αντιμετώπιση του προβλήματος.
Για πες: Αποσπά λοιπόν για εργαλεία του, τον μακάβριο χορό από τους Nightmares του Burton, την ευαισθησία της Κοραλίνας του Selick και τον ελκυστικό σχεδιασμό του Sylvain Chomet στις προχωρημένες χορεύτριες της Μπελβίλ και στον Ιλουζιονίστα και προσφέρει ένα αριστοτεχνικό παραμύθι για μεγάλους και το πως μπορούν να πάρουν διδαχές από την ζεστή κι αληθινή κρίση των μικρών. Θα ήθελα, όλοι θα ήθελαν, η λύση στην ακραία αυτοκτονική τάση, να αποτελέσει η πνοή που φέρνει η γεμάτη ζωντάνια επερχόμενη γενιά. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα, γι αυτό ας δεχτούμε την πλουμιστή σε νότες ευχή του Παριζιάνου στο Le Magasin Des Suicides ως έχει, δίχως να την εμβαθύνουμε. Ας πούμε σαν ένα ευχάριστο πρώτο βήμα, σαν μια καλή αρχή. Δυστυχώς όχι σαν τίποτα παραπάνω...
Στοιχείο που αρχικά θα επιφέρει εκνευρισμό στον πάτερ φαμίλια, κοψιά copy paste του Γκομέζ Άνταμς, καθώς καταλαβαίνει πως τέτοια χαρμόσυνα και κεφάτα μουτράκια δεν χωράνε στο μαγαζί που πουλά στεγνά και κυνικά θάνατο. Ο μπόμπιρας με το χαμόγελο, το ανέμελο σφύριγμα, τις ζαβολιές του, θα γεμίσει με φως τις καρδιές των αγαπημένων του προσώπων, που θα δουν με άλλο - πολύ πιο ευοίωνο - μάτι την πελατεία, που εισέρχεται στο μικρό μαγαζάκι του τρόμου. Μια μικρή επανάσταση κόντρα στα τρομακτικά σημεία των καιρών? Ο Patrice Leconte, εκ φύσεως μπριόζος και οπτιμιστής, κλείνει το μάτι στην τραγωδία, ζωγραφίζοντας στο πανί, ένα animation μιούζικαλ, που σφύζει από θετική διάθεση και εναλλακτικής χιουμοριστικής όψης αντιμετώπιση του προβλήματος.
Για πες: Αποσπά λοιπόν για εργαλεία του, τον μακάβριο χορό από τους Nightmares του Burton, την ευαισθησία της Κοραλίνας του Selick και τον ελκυστικό σχεδιασμό του Sylvain Chomet στις προχωρημένες χορεύτριες της Μπελβίλ και στον Ιλουζιονίστα και προσφέρει ένα αριστοτεχνικό παραμύθι για μεγάλους και το πως μπορούν να πάρουν διδαχές από την ζεστή κι αληθινή κρίση των μικρών. Θα ήθελα, όλοι θα ήθελαν, η λύση στην ακραία αυτοκτονική τάση, να αποτελέσει η πνοή που φέρνει η γεμάτη ζωντάνια επερχόμενη γενιά. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα, γι αυτό ας δεχτούμε την πλουμιστή σε νότες ευχή του Παριζιάνου στο Le Magasin Des Suicides ως έχει, δίχως να την εμβαθύνουμε. Ας πούμε σαν ένα ευχάριστο πρώτο βήμα, σαν μια καλή αρχή. Δυστυχώς όχι σαν τίποτα παραπάνω...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 18 Απριλίου 2013 από την Rosebud
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική