του Yvan Attal. Με τους Yvan Attal, François Cluzet, Laetitia Casta, Charlotte Gainsbourg, Asia Argento, JoeyStarr
Μπα, δεν τό' χουν!
του zerVo (@moviesltd)
Να και μία εξαίρεση στον κανόνα που λέει πως θεματικά ταινίες μπορούν να ταξιδέψουν για διασκευή, μόνο από την Ευρώπη με κατεύθυνση την Αμερική, όπου πιθανότατα θα γίνουν και μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες από τις ορίτζιναλ. Ήταν 2009 όταν έκανε την εμφάνιση της στις αμερικάνικες αίθουσες η ιδιότροπη κομεντί της Lynn Shelton, Humpday, με σταρς τον πάντα διασκεδαστικό Mark Duplass και τον Joshua Leonard και δεν τα πήγε και άσχημα στο περιορισμένο κι ανεξάρτητο κύκλωμα προβολής της - στα μέρη μας πρέπει να παίχτηκε μόνο στο φεστιβάλ Αθηνών, Νύχτες Πρεμιέρας. Αυτό το φιλμάκι που έκοψε καμιά τριανταριά χιλιάδες εισιτήρια στην σινεφίλ Γαλλία, που τέτοια μέτρια νούμερα δεν κάνουν ούτε δημιουργίες γ' και δ' διαλογής, κέντρισε το ενδιαφέρον μιας ομάδας φραντσέζων αστέρων, που επιθύμησαν να παρέμβουν με την δική τους, ακόμη πιο ανάλαφρη υφή, στο ήδη χιουμοριστικό σενάριο. Ε, μάλλον δεν τα κατάφεραν και ιδιαίτερα καλά στον σκοπό τους.
Φίλοι από μικρά παιδιά είναι οι μεσήλικες πλέον Μπεν και Τζεφ, που θα συναντηθούν και πάλι, μετά από πολλά χρόνια απουσίας του δεύτερου στην μακρινή Λατινική Αμερική, όπου είχε αναζητήσει την τύχη του. Αμφότεροι διανύουν ένα δύσκολο σταυροδρόμι στην πορεία τους, καθώς ο Μπεν, συνεσταλμένος και χαμηλών τόνων, βρίσκεται ένα βήμα πριν πάρει την μεγάλη απόφαση να φτιάξει την φαμίλια του, την ίδια στιγμή που ο αδελφικός του φίλος Τζεφ, επιστρέφοντας στην πατρίδα, δεν βρίσκει κανέναν λόγο για να νοικοκυρευτεί, ξοδεύοντας την ημέρα του σε διαρκή ξέφρενα πάρτι. Μετά από μια νύχτα ακραίας μέθης, οι δυο κολλητοί θα πάρουν την μοιραία απόφαση, εις το όνομα της τέχνης, να γυρίσουν, αν και ετεροφυλόφιλοι, μια ταινία πορνό, με πρωταγωνιστές τους ίδιους, σε ερωτικές περιπτύξεις. Μια απόφαση είναι...
...και σημασία έχει να την πάρουν, όσο κι αν αυτό φαντάζει στα μάτια τους ελαφρώς ενοχλητικό και μακρινό από κάθε τους μέχρι τώρα σκέψη. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στον Σόδομα και Γόμορα κύκλο του έτσι κι αλλιώς πάρτι άνιμαλ Γιάνκη, που περιφέρεται διαρκώς με ένα καουμπόικο καπέλο, θέλοντας να επιδείξει τις πέραν του Ατλαντικού καταβολές του, μα σε εκείνον του πολύ πιο ντροπαλού συνεσταλμένου γυαλάκια, που η καλή του οσονούπω θα του μαρτυρήσει πως περιμένει το παιδί τους. Ακόμη κι αν περίμενε κανείς από Γάλλους, πιο πιπεράτους διαλόγους, ίσως και σκηνές - σαφώς και οι προκλητικές σεκάνς με τις λεσβίες Argento και Gainsbourg συναντιούνται μόνον στην τρικολόρ φιλμική φαντασίωση - εντούτοις το πρωτότυπο χάνει πολύ από την φρεσκάδα του, την στιγμή που οι νευρώσεις και οι αμηχανίες κυκλώνουν τους βασικούς χαρακτήρες του Do Not Disturb.
Για πες: Δηλαδή τον Yval Attal, που εδώ έχει και το γενικό πρόσταγμα, όντας εκείνος που σκέφτηκε να μαζέψει την κομπανία του για να γυρίσουν το ριμέικ και τον Francois Cluzet, που ως ερμηνευτή τον έχω μερικές σκάλες πιο ψηλά από τον Διόσκουρο του και ικανό για πολύ πιο σοβαρά πράγματα από αυτό το ασύμμετρο κομφούζιο. Το οποίο κατά καιρούς αποκτά και υφή επιστημονικής φαντασίας, εφόσον μόνο σε αυτή την σφαίρα θα μπορούσε κανείς να έχει δίπλα του την Laetitia Casta (έστω και έτσι εντέχνως ατημέλητη, αμακιγιάριστη και με διόπτρες κοκάλινες ντεμοντέ) να περιφέρεται φορώντας μόνον ένα μακό για το ξεκάρφωμα και να ασχολείται με τις ηλίθιες επινοήσεις ενός φίλου, αντί να τον έχει πετάξει έξω από την πόρτα κλωτσηδόν!
...και σημασία έχει να την πάρουν, όσο κι αν αυτό φαντάζει στα μάτια τους ελαφρώς ενοχλητικό και μακρινό από κάθε τους μέχρι τώρα σκέψη. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στον Σόδομα και Γόμορα κύκλο του έτσι κι αλλιώς πάρτι άνιμαλ Γιάνκη, που περιφέρεται διαρκώς με ένα καουμπόικο καπέλο, θέλοντας να επιδείξει τις πέραν του Ατλαντικού καταβολές του, μα σε εκείνον του πολύ πιο ντροπαλού συνεσταλμένου γυαλάκια, που η καλή του οσονούπω θα του μαρτυρήσει πως περιμένει το παιδί τους. Ακόμη κι αν περίμενε κανείς από Γάλλους, πιο πιπεράτους διαλόγους, ίσως και σκηνές - σαφώς και οι προκλητικές σεκάνς με τις λεσβίες Argento και Gainsbourg συναντιούνται μόνον στην τρικολόρ φιλμική φαντασίωση - εντούτοις το πρωτότυπο χάνει πολύ από την φρεσκάδα του, την στιγμή που οι νευρώσεις και οι αμηχανίες κυκλώνουν τους βασικούς χαρακτήρες του Do Not Disturb.
Για πες: Δηλαδή τον Yval Attal, που εδώ έχει και το γενικό πρόσταγμα, όντας εκείνος που σκέφτηκε να μαζέψει την κομπανία του για να γυρίσουν το ριμέικ και τον Francois Cluzet, που ως ερμηνευτή τον έχω μερικές σκάλες πιο ψηλά από τον Διόσκουρο του και ικανό για πολύ πιο σοβαρά πράγματα από αυτό το ασύμμετρο κομφούζιο. Το οποίο κατά καιρούς αποκτά και υφή επιστημονικής φαντασίας, εφόσον μόνο σε αυτή την σφαίρα θα μπορούσε κανείς να έχει δίπλα του την Laetitia Casta (έστω και έτσι εντέχνως ατημέλητη, αμακιγιάριστη και με διόπτρες κοκάλινες ντεμοντέ) να περιφέρεται φορώντας μόνον ένα μακό για το ξεκάρφωμα και να ασχολείται με τις ηλίθιες επινοήσεις ενός φίλου, αντί να τον έχει πετάξει έξω από την πόρτα κλωτσηδόν!
Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί
Συμμετοχή στο Πανόραμα του 14ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου 2013
Προβολές: Πέμπτη 4 Απριλίου στις 20.00 στον Danaos 1 / Σάββατο 6 Απριλίου στις 22.30 στην Opera 1
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική