Polluting Paradise
του Fatih Akin
Επαρχία σε Αποσύνθεση
του zerVo (@moviesltd) 
Να το πάω το ζήτημα τρία, τέσσερα βήματα παραπέρα. Ας πούμε, θετικότατα σκεπτόμενοι, πως με την διαμεσολάβηση ενός πασίγνωστου σε όλη την χώρα αστέρα, που βλέπει τον τόπο των παππούδων του να μαραζώνει, ο συγκεκριμένος ΧΥΤΑ έκλεισε και άφησε τους κατοίκους του στην ησυχία τους. Αυτό σημαίνει αυτομάτως, πως η "ταφή" θα πάρει τον δρόμο της για άλλα μέρη, εκεί που δεν υπάρχει κάποιος διάσημος να υποστηρίξει την αποπομπή της και φυσικά εκεί δίχως αντιρρήσεις θα ριζώσει. Λύθηκε το θέμα? Όχι βέβαια. Όσο δεν γίνεται αντιληπτό από όλους, πως το πρόβλημα δεν έχει απλώς τοπικό χαρακτήρα, μα αφορά άπαντες, εφόσον με την καταιγιστική φόρα του ντόμινο, η μόλυνση δεν θα αφήσει κανέναν απείραχτο, δεν πρόκειται ποτέ να μπει μια τελεία και μια παύλα στην πορεία του, που διαιωνίζεται. Και αυτή την κεντρική ιδέα, ο Μολυσμένος Παράδεισος, την αναδεικνύει σε όλο της το εύρος.
Το Τσαμπουρνού είναι ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι, στις νοτιοανατολικές ακτές του Ευξείνου Πόντου, κοντά στα σύνορα της Τουρκίας με την Γεωργία, στην επαρχία της Τραπεζούντας. Οι κάτοικοι του, σκάρτοι δύο χιλιάδες τον αριθμό, ασχολούνται κατά βάση με την περισυλλογή των φύλλων τσαγιού, στις καταπράσινες φυτείες των πλαγιών της περιοχής, που με φόντο την απεραντοσύνη της Μαύρης Θάλασσας, δημιουργούν μια πραγματικά ειδυλλιακή καρτ πόσταλ. Όλα αυτά μέχρι το 2007, καθώς η Κυβέρνηση της χώρας, σε συνεργασία με τους ντόπιους προύχοντες, πήρε την απόφαση να προσθέσει στο πανέμορφο αυτό τοπίο της Ανατολίας, μια γιγαντιαία χωματερή σκουπιδιών και να αδιαφορήσει πλήρως για την υγεία των κατοίκων, κρυμμένη καλά πίσω από μελέτες, "επιστημόνων" περιβαλλοντολόγων.
Το σχέδιο από τα πρώτα του κιόλας στάδια, αποδείχτηκε σαθρό και γεμάτο παράνομες ανακρίβειες, αφού παρόλες τις υποσχέσεις των αρχών, δεν τηρήθηκαν καν οι βασικές προϋποθέσεις δημιουργίας ενός χώρου υγειονομικής ταφής απορριμάτων, με την πρώτη νεροποντή, το χωριό βούλιαξε στα γεμάτα ασθένειες λήμματα. Μολυσμένα υγρά, που μέσω των ρεμάτων χύθηκαν στον πεντακάθαροι μέχρι πρότινος υδάτινο ορίζοντα, αλλά και πότισαν συνάμα τις καλλιέργειες, τα προϊόντα των οποίων κατόπιν της τυποποίησης τους, διανεμήθηκαν ως υψηλής ποιότητας σε όλη την Τουρκία. Εκείνο που δεν θα περίμεναν ίσως ποτέ, οι πομπώδεις, ψηλομύτες και αλαζόνες κατέχοντες την ισχύ, πολιτικοί, είναι πως την φωνή του μαζί με τους υπέργηρους - εφόσον δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα για τους νέους στον τόπο, που έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους - Πόντιους, θα ενώσει και ο Fatih Akin, ένας από τους πλέον ριζοσπάστες και εναλλακτικούς δημιουργούς, με διεθνές κύρος, που οι ρίζες του πηγάζουν από την γείτονα και φίλη χώρα.
Για πες: Μέσα από το ντοκιμαντέρ του, που έχει φιλμαριστεί σε εύρος επταετίας, από τότε που εξαγγέλθηκε το έργο μέχρι τις μέρες μας, ο πολυβραβευμένος κινηματογραφιστής, δεν αναδεικνύει απλώς το πρόβλημα, επειδή τυγχάνει να συμβαίνει στα μέρη των προγόνων του, αλλά το μεγεθύνει σε εθνικό και κατ επέκταση σε ευρωπαϊκό, προβάλλοντας με αποδείξεις, σκληρές εικόνες και οδυνηρά κοντράστ, τις συνέπειες που κρύβει μια τέτοια (από τις πολλές που υπάρχουν διάσπαρτες) ανυπολόγιστης δυναμικής βόμβα. Πέρα όμως από την βασική του, οικολογικής σημασίας μελέτη, ο Akin, καθιστά σαφές, πως η μακρινή από τα κέντρα αποφάσεων επαρχία, αργοσβήνει, πεθαίνει, αποσυντίθεται σαν τις νάιλον σακούλες των σκουπιδιών, χάρη στην αδιαφορία εκείνων που την έχουν παραπεταμένη, πίσω από την λαμπερή βιτρίνα των δύο πρωτευουσών της χώρας, που δείχνουν τόσο προοδευτικές και ανεπτυγμένες, στα μάτια των Δυτικών.
Το σχέδιο από τα πρώτα του κιόλας στάδια, αποδείχτηκε σαθρό και γεμάτο παράνομες ανακρίβειες, αφού παρόλες τις υποσχέσεις των αρχών, δεν τηρήθηκαν καν οι βασικές προϋποθέσεις δημιουργίας ενός χώρου υγειονομικής ταφής απορριμάτων, με την πρώτη νεροποντή, το χωριό βούλιαξε στα γεμάτα ασθένειες λήμματα. Μολυσμένα υγρά, που μέσω των ρεμάτων χύθηκαν στον πεντακάθαροι μέχρι πρότινος υδάτινο ορίζοντα, αλλά και πότισαν συνάμα τις καλλιέργειες, τα προϊόντα των οποίων κατόπιν της τυποποίησης τους, διανεμήθηκαν ως υψηλής ποιότητας σε όλη την Τουρκία. Εκείνο που δεν θα περίμεναν ίσως ποτέ, οι πομπώδεις, ψηλομύτες και αλαζόνες κατέχοντες την ισχύ, πολιτικοί, είναι πως την φωνή του μαζί με τους υπέργηρους - εφόσον δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα για τους νέους στον τόπο, που έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους - Πόντιους, θα ενώσει και ο Fatih Akin, ένας από τους πλέον ριζοσπάστες και εναλλακτικούς δημιουργούς, με διεθνές κύρος, που οι ρίζες του πηγάζουν από την γείτονα και φίλη χώρα.
Για πες: Μέσα από το ντοκιμαντέρ του, που έχει φιλμαριστεί σε εύρος επταετίας, από τότε που εξαγγέλθηκε το έργο μέχρι τις μέρες μας, ο πολυβραβευμένος κινηματογραφιστής, δεν αναδεικνύει απλώς το πρόβλημα, επειδή τυγχάνει να συμβαίνει στα μέρη των προγόνων του, αλλά το μεγεθύνει σε εθνικό και κατ επέκταση σε ευρωπαϊκό, προβάλλοντας με αποδείξεις, σκληρές εικόνες και οδυνηρά κοντράστ, τις συνέπειες που κρύβει μια τέτοια (από τις πολλές που υπάρχουν διάσπαρτες) ανυπολόγιστης δυναμικής βόμβα. Πέρα όμως από την βασική του, οικολογικής σημασίας μελέτη, ο Akin, καθιστά σαφές, πως η μακρινή από τα κέντρα αποφάσεων επαρχία, αργοσβήνει, πεθαίνει, αποσυντίθεται σαν τις νάιλον σακούλες των σκουπιδιών, χάρη στην αδιαφορία εκείνων που την έχουν παραπεταμένη, πίσω από την λαμπερή βιτρίνα των δύο πρωτευουσών της χώρας, που δείχνουν τόσο προοδευτικές και ανεπτυγμένες, στα μάτια των Δυτικών.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 25 Απριλίου 2013 από την Odeon / Rosebud
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική