Στόκερ
του Park Chan-wook. Με τους Mia Wasikowska, Matthew Goode, Nicole Kidman, Dermot Mulroney, Jacki Weaver, Lucas Till, Alden Ehrenreich, Phyllis Somerville, Ralph Brown, Judith Godrèche
From Old boy to Kid man
του gaRis (@takisgaris) 
Από τη μια, ο νοτιοκορεάτης μαέστρος που κουβαλά τη φήμη από την τριλογία της Εκδίκησης (Sympathy for Mr. Vengeance, Oldboy και Sympathy for Lady Vengeance) Park Chan-wook. Από την άλλη, η καραμιλφάρα Nicole Kidman να ολοκληρώνει με αυτή τη βιρτουόζικη μπαλαφάρα το Stoker την τριλογία της λυσσασμένης σεξουαλικά-στερημένης σαραντάρας μετά το ανεκδιήγητο Trespass και το βρωμυλιάρικο The Paperboy. Ποιος θα νικήσει; Στό'δωσα το σιγουράκι μια αράδα αγκόου: Το καταραμένο ντεμπούτο του Κυρίου Εκδίκηση σε αμερικάνικα εδάφη τιγκάρει ξυνισμένη (από την πολυκαιρισμένη επανάληψη) διαστροφίλα, πασπαλισμένη αιματηρά σε πλάνα αγιοποιημένης αποφοράς, τόσο ηθικά όσο και κυριολεκτικά. Για να μην υποψιάζεσαι αδίκως αγαπητέ, ναι, να στο υπογράψω το πιστοποιητικό κινηματογραφικών φρονημάτων ότι ανήκω σε εκείνους που έπαθαν έκσταση με το κατακλυσμιαίο Oldboy, ενδεχομένως μέσα στις δέκα σημαντικότερες δημιουργίες της προηγούμενης δεκαετίας.
Και λοιπόν; με (προ)σχηματικές καταστάσεις και ακροβατικές εικονοκλασίες το σπίρτο δεν ανάβει ώστε να πάρει φωτιά η οθονιά. Ούτε με πλαγιο-μετωπικές αναφορές στον Bram Stoker, συγγραφέα του Dracula και τον θειό Τσάρλι και την ομώνυμη ανεψιά του από το χιτσκοκικό Shadow of a Doubt. Ο πρωτάρης σεναρίστας του Park (ο ηθοποιός με προϋπηρεσία στο τηλεοπτικό Prison Break Wentworth Miller) μπουρδουκλώνει αδέξια μια ιστορία οικογενειακού θρήνου με μπόλικο, παντελώς αναίτιο έγκλημα και περιρρέουσα αιμομικτική ατμόσφαιρα, με φόντο μια επώδυνα ντεκαντάντ ενηλικίωση μιας άρτι ορφανής από πατέρα (Dermot Mulroney) μεγαλοαστής (Mia Wasikowska, Jane Eyre), την οποία στριμώχνει ο από πάντοτε εξαφανισμένος θείος Τσάρλι (Matthew Goode, Leap Year), αφού πρώτα βάλει φωτιά στα φουστάνια της σαλταρισμένης μάνας της (η Nicole φυσικά που μοιράζεται με τον Goode μια κοινή συνεργασία με τον Colin Firth, που εκτείνεται σε δύο επόμενες συμμετοχές της στα μικρού ενδιαφέροντος Τhe Railway Man και Before I Go to Sleep).
Στο μεταξύ, καθώς οι συνεχόμενοι και εξίσου αναιτιολόγητοι φόνοι διαπράττονται από τον εξόφθαλμα διεστραμμένο Τσάρλι, δώστου ο Park να ακκίζεται φετιχιστικά με τα μπούτια και τις πατούσες της αποτελεσματικής ερμηνευτικά Wasikowska, μια με μια κάποια αράχνη, μια με μια χαμηλού γούστου αναφορά στη σκηνή του ντούς στο Ψυχώ. Ο Goode δε δικαιολογεί το θετικό πρόσημο του ονόματός του, υποκρινόμενος περισσότερο τον σαϊτεμένο εκ γενετής serial (family) killer παρά δίνοντας στάλα αλήθειας σε μια α λα Νόρμαν Μπέιτς ευκαιρία να δείξει κάτι πιότερο από ένα εγωπαθές γοητηλίκι. Φθάνοντας στην Kidman αυτό που πραγματικά με τρόμαξε (επαναλαμβάνομαι κάθε φορά αλλά μισκούζα, αδυνατώ να το ξεπεράσω καθότι μου σουβλίζει τον αμφιβληστροειδή έβρυτάιμ) είναι το κολαριστά σιδερωμένο πρόσωπο που αρνείται τη σύσπαση άνω των φρυδιώνε καθώς και το μοναδικό πλάνο (σου ξέφυγε Chan) στις άνω παλάμες της όπου δεν κρύβονται οι σαρανταέξι μάηδες της αλαβάστρινης αυστραλέζας. Ως περφόμανς, κοιτά προς Trespass παρά προς The Paperboy μεριά.
Για πες: To Στόκερ έκανε με ζόρι στην περιορισμένων αιθουσών προβολή του στα εδώ μέρη κάτι παραπάνω από 600 χιλιάρικα, όπερ έστι μεθερμηνευόμενον γιοκ καρήερ για τον Mr. Park. Για τους ψαγμένους του ασιατικού anime που έχουν φάει τα μάτια τους στα πορνοσάιτ των γιαπωνέζικων κόμβων του αιμομικτικού εμετού, καμιά έκπληξις. Χώρια που ο κορεάτης σηκώνει χειρόφρενο μόλις η διαστροφή πάει να χτυπήσει κόκκινο κάτι που δείχνει το ότι πιθανότατα ο καταραμένα σεξπηρικός Old Boy, μη έχων το τελικό πρόσταγμα της παραγωγής, κατέληξε Kid Μan στα ρηχά νερά μια ακόμα θριλεριάς που στην καλύτερη πλασάρεται ως εκλεκτικά στυλιζαρισμένο b-movie. Κοίτα τι έκανε τώρα τελευταία ο συμπατριώτης σου Kim Ki-Duk, φίλε Chan-wook. H Pieta είναι μια σκληρή, τραγική, φονική ιστορία μάνας - γιου που σε διαπερνά ασυμβίβαστα με την αλήθεια της. Το Stoker είναι απλά αξιοπερίεργο για όσους δε σε γνωρίζουν από τα παλιά. Υπάρχουμε όμως κι εμείς εδώ.
Στο μεταξύ, καθώς οι συνεχόμενοι και εξίσου αναιτιολόγητοι φόνοι διαπράττονται από τον εξόφθαλμα διεστραμμένο Τσάρλι, δώστου ο Park να ακκίζεται φετιχιστικά με τα μπούτια και τις πατούσες της αποτελεσματικής ερμηνευτικά Wasikowska, μια με μια κάποια αράχνη, μια με μια χαμηλού γούστου αναφορά στη σκηνή του ντούς στο Ψυχώ. Ο Goode δε δικαιολογεί το θετικό πρόσημο του ονόματός του, υποκρινόμενος περισσότερο τον σαϊτεμένο εκ γενετής serial (family) killer παρά δίνοντας στάλα αλήθειας σε μια α λα Νόρμαν Μπέιτς ευκαιρία να δείξει κάτι πιότερο από ένα εγωπαθές γοητηλίκι. Φθάνοντας στην Kidman αυτό που πραγματικά με τρόμαξε (επαναλαμβάνομαι κάθε φορά αλλά μισκούζα, αδυνατώ να το ξεπεράσω καθότι μου σουβλίζει τον αμφιβληστροειδή έβρυτάιμ) είναι το κολαριστά σιδερωμένο πρόσωπο που αρνείται τη σύσπαση άνω των φρυδιώνε καθώς και το μοναδικό πλάνο (σου ξέφυγε Chan) στις άνω παλάμες της όπου δεν κρύβονται οι σαρανταέξι μάηδες της αλαβάστρινης αυστραλέζας. Ως περφόμανς, κοιτά προς Trespass παρά προς The Paperboy μεριά.
Για πες: To Στόκερ έκανε με ζόρι στην περιορισμένων αιθουσών προβολή του στα εδώ μέρη κάτι παραπάνω από 600 χιλιάρικα, όπερ έστι μεθερμηνευόμενον γιοκ καρήερ για τον Mr. Park. Για τους ψαγμένους του ασιατικού anime που έχουν φάει τα μάτια τους στα πορνοσάιτ των γιαπωνέζικων κόμβων του αιμομικτικού εμετού, καμιά έκπληξις. Χώρια που ο κορεάτης σηκώνει χειρόφρενο μόλις η διαστροφή πάει να χτυπήσει κόκκινο κάτι που δείχνει το ότι πιθανότατα ο καταραμένα σεξπηρικός Old Boy, μη έχων το τελικό πρόσταγμα της παραγωγής, κατέληξε Kid Μan στα ρηχά νερά μια ακόμα θριλεριάς που στην καλύτερη πλασάρεται ως εκλεκτικά στυλιζαρισμένο b-movie. Κοίτα τι έκανε τώρα τελευταία ο συμπατριώτης σου Kim Ki-Duk, φίλε Chan-wook. H Pieta είναι μια σκληρή, τραγική, φονική ιστορία μάνας - γιου που σε διαπερνά ασυμβίβαστα με την αλήθεια της. Το Stoker είναι απλά αξιοπερίεργο για όσους δε σε γνωρίζουν από τα παλιά. Υπάρχουμε όμως κι εμείς εδώ.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 28 Μαρτίου 2013 από την Odeon
