"Χίτσκοκ" - Αγάπη, Πάθος, Ψύχωση!
του Sacha Gervasi. Με τους Anthony Hopkins, Helen Mirren, Scarlett Johansson, Jessica Biel, Danny Huston, James D'Arcy, Toni Collette, Michael Stuhlbarg
Ομοιότης Μηδέν!
του zerVo (@moviesltd) 
Ένα καλό μάθημα το πήρα σίγουρα από την παρακολούθηση του Hitchcock. Δεν πρόκειται ποτέ πια να παραπονεθώ, όπως έπραξα στο πρόσφατο παρελθόν, αν το τιμώμενο πρόσωπο ενός κινηματογραφικού biopic, απεικονίζεται χάρη στην εξαίρετη δουλειά των μακιγιέρ, σχεδόν πανομοιότυπο όπως είναι στην πραγματικότητα. Είναι κανόνας δηλαδή. Δεν μπορεί να σταθεί κινηματογραφική βιογραφία διασήμου, αν η κοπιαρισμένη φιγούρα του δεν φέρνει πολύ στην πρωτότυπη, αφού προκαλείται ένα παράξενο μπέρδεμα στον θεατή στην απόπειρα του να παρακολουθήσει την καινούργια μορφή της ήδη γνώριμης του περσόνας. Με δυο λόγια, μεγάλο μέρος του γενικότερου failure, καλλιτεχνικού δε τε εμπορικού, της αναπαράστασης των γυρισμάτων της κορυφαίας στιγμής του Μετρ του Σασπένς, οφείλεται στο ότι ο ίδιος ο μετρ, φοράει την μουτσούνα κάποιου άλλου...
Έχοντας μόλις γνωρίσει την παταγώδη εμπορική αποτυχία, αλλά και την απαξίωση από το σύνολο της κινηματογραφικής κριτικής για το απαξιωμένο Vertigo, ο σπουδαίος Άλφρεντ Χίτσκοκ, δεν δείχνει να αντιμετωπίζεται πλέον με τον γνώριμα θετικό από τα στούντιος. Με την φήμη του να βρίσκεται στο ζενίθ της καριέρας του και με τους χρηματοδότες να αρνούνται να τον βοηθήσουν να βάλει μπροστά το καινούργιο του πλάνο, ο εξηντάχρονος πλέον σκηνοθέτης, θα βάλει σκοπό της ζωής του να διαψεύσει όλους όσους τον θεωρούν ξοφλημένο. Βάζοντας υποθήκη όλα του τα υπάρχοντα, θα βρει τους πόρους να στήσει συνεργείο και ερμηνευτική ομάδα που θα συνεργαστούν μαζί του στην νέα του έμπνευση, για την οποία άπαντες θα υπογράψουν συμβόλαιο πως δεν πρόκειται να διαρρεύσει το παραμικρό στον Τύπο. Τα γυρίσματα του αμφιλεγόμενου Ψυχώ ξεκινούν...
Οι συνθήκες μολονότι δεν είναι και οι καλύτερες, με τα έξοδα να τρέχουν, τους ηθοποιούς να μην αντέχουν τις διαρκείς νευρώσεις και τις μανιώδεις ιδιαιτερότητες του ντιρέκτορα κι εκείνον να έχει υποπέσει σε κατάθλιψη, έχοντας πιστέψει πως η λατρεμένη του σύζυγος, Άλμα, τις ώρες της απουσίας της ερωτοτροπεί με τον γόη σεναριογράφο Γουίτφιλντ Κουκ, εντούτοις οι πρώτες αντιξοότητες θα ξεπεραστούν και το σχέδιο θα αρχίσει να παίρνει φόρμα. Είναι η ώρα που το μυαλό του ευφάνταστου Χιτς θα επισκεφτεί η οπτασία του σίριαλ κίλλερ Εντ Γκέιν, που πάνω στην μακάβρια υπόθεση του, που συγκλόνισε την κοινή γνώμη, κτίζει το θέμα της ίντριγκας του και θα προκαλέσει την έμπνευση αλλά και τις εμμονές του στα άκρα...
Η συνέχεια, βεβαίως, πασίγνωστη σε όλους. Το φιλμ εξελίχθηκε στον απόλυτο θρίαμβο για τον κορυφαίο των κορυφαίων, αποκαθιστώντας την διαταραγμένη τιμή και τον πληγωμένο του εγωισμό στην συνείδηση όλων. Αυτόν ακριβώς τον χρόνο της μάχης που έδωσε ο Χίτσκοκ με τον Τύπο, τους πιεστικούς ιμπρεσάριους, την μάνατζερ - οργανωτή σύζυγό του, τις ξανθιές συνεργάτιδες του, την υγεία του και κυρίως με τον ίδιο του τον εαυτό, προβάλλει στην γλαφυρής αφήγησης ανά περιόδους, αναπαράσταση του ο όχι πολύ υψηλών ικανοτήτων Sacha Gervasi. Ουσιαστικά ο Βρετανός επιχειρεί να προσεγγίσει την ζόρικη περσόνα του Χίτσκοκ, παρουσιάζοντας τον ως κυκλοθυμικό, ιδιότροπο, εκρηκτικό ανά στιγμές και προκλητικά εγωπαθή και απαιτητικό, αρνητικές πτυχές ενός χαρακτήρα που μόνο ένα πρόσωπο έχει την δυνατότητα να δαμάσει και να επαναφέρει στην φυσιολογική τους κατάσταση: Η ίδια η κυρία Ρεβίλ, που κλέβει με άνεση την παράσταση από τον συμβίο της, έχοντας άλλωστε και την χαρισματική υποκριτική υποστήριξη της σπουδαίας Helen Mirren, που παίζει ένα τουλάχιστον επίπεδο πάνω από τους λοιπούς αστέρες που ορίζουν το τιμ του Hitchcock.
Για πες: Ακόμη και από τον ίδιο τον βασικό πρωταγωνιστή της ιστορίας, που ελέω της πλήρους εμφανισιακής ανομοιότητας με το τιμώμενο πρόσωπο - δεν το πιστεύεις πως μπορεί make up artist, να έχουν κάνει τόσο κακή δουλειά - περνά τον Anthony Hopkins σε πολύ δεύτερη μοίρα, όσο κι αν το παλεύει ο Sir. Ανεξήγητη επιλογή επίσης η πανέμορφη και σέξι Johansson για τον ρόλο της πιο άσχημης χολιγουντιανής σταρ ever, Τζάνετ Λι, μετριότατη τέλος η χρήση των ικανοτήτων της ρολίστικης τριάδας Jessica Biel - Danny Huston - Toni Colette, που λειτουργούν απλώς ως συμπληρωματικές καρικατούρες. Παρόλα αυτά τα αρνητικά δεδομένα του, το Hitchcock, διαθέτει έναν κάποιο ρυθμό, τηλεοπτικού πιότερο ύφους, που τονίζεται από τα θερμά παστέλ χρώματα και το άπλετο φως του Λος Άντζελες, της Μέκκας του σινεμά δηλαδή, που ποτέ δεν τίμησε την προσωπικότητα του Μετρ, στο μέγεθος που εκείνη δικαιούταν.
Οι συνθήκες μολονότι δεν είναι και οι καλύτερες, με τα έξοδα να τρέχουν, τους ηθοποιούς να μην αντέχουν τις διαρκείς νευρώσεις και τις μανιώδεις ιδιαιτερότητες του ντιρέκτορα κι εκείνον να έχει υποπέσει σε κατάθλιψη, έχοντας πιστέψει πως η λατρεμένη του σύζυγος, Άλμα, τις ώρες της απουσίας της ερωτοτροπεί με τον γόη σεναριογράφο Γουίτφιλντ Κουκ, εντούτοις οι πρώτες αντιξοότητες θα ξεπεραστούν και το σχέδιο θα αρχίσει να παίρνει φόρμα. Είναι η ώρα που το μυαλό του ευφάνταστου Χιτς θα επισκεφτεί η οπτασία του σίριαλ κίλλερ Εντ Γκέιν, που πάνω στην μακάβρια υπόθεση του, που συγκλόνισε την κοινή γνώμη, κτίζει το θέμα της ίντριγκας του και θα προκαλέσει την έμπνευση αλλά και τις εμμονές του στα άκρα...
Η συνέχεια, βεβαίως, πασίγνωστη σε όλους. Το φιλμ εξελίχθηκε στον απόλυτο θρίαμβο για τον κορυφαίο των κορυφαίων, αποκαθιστώντας την διαταραγμένη τιμή και τον πληγωμένο του εγωισμό στην συνείδηση όλων. Αυτόν ακριβώς τον χρόνο της μάχης που έδωσε ο Χίτσκοκ με τον Τύπο, τους πιεστικούς ιμπρεσάριους, την μάνατζερ - οργανωτή σύζυγό του, τις ξανθιές συνεργάτιδες του, την υγεία του και κυρίως με τον ίδιο του τον εαυτό, προβάλλει στην γλαφυρής αφήγησης ανά περιόδους, αναπαράσταση του ο όχι πολύ υψηλών ικανοτήτων Sacha Gervasi. Ουσιαστικά ο Βρετανός επιχειρεί να προσεγγίσει την ζόρικη περσόνα του Χίτσκοκ, παρουσιάζοντας τον ως κυκλοθυμικό, ιδιότροπο, εκρηκτικό ανά στιγμές και προκλητικά εγωπαθή και απαιτητικό, αρνητικές πτυχές ενός χαρακτήρα που μόνο ένα πρόσωπο έχει την δυνατότητα να δαμάσει και να επαναφέρει στην φυσιολογική τους κατάσταση: Η ίδια η κυρία Ρεβίλ, που κλέβει με άνεση την παράσταση από τον συμβίο της, έχοντας άλλωστε και την χαρισματική υποκριτική υποστήριξη της σπουδαίας Helen Mirren, που παίζει ένα τουλάχιστον επίπεδο πάνω από τους λοιπούς αστέρες που ορίζουν το τιμ του Hitchcock.
Για πες: Ακόμη και από τον ίδιο τον βασικό πρωταγωνιστή της ιστορίας, που ελέω της πλήρους εμφανισιακής ανομοιότητας με το τιμώμενο πρόσωπο - δεν το πιστεύεις πως μπορεί make up artist, να έχουν κάνει τόσο κακή δουλειά - περνά τον Anthony Hopkins σε πολύ δεύτερη μοίρα, όσο κι αν το παλεύει ο Sir. Ανεξήγητη επιλογή επίσης η πανέμορφη και σέξι Johansson για τον ρόλο της πιο άσχημης χολιγουντιανής σταρ ever, Τζάνετ Λι, μετριότατη τέλος η χρήση των ικανοτήτων της ρολίστικης τριάδας Jessica Biel - Danny Huston - Toni Colette, που λειτουργούν απλώς ως συμπληρωματικές καρικατούρες. Παρόλα αυτά τα αρνητικά δεδομένα του, το Hitchcock, διαθέτει έναν κάποιο ρυθμό, τηλεοπτικού πιότερο ύφους, που τονίζεται από τα θερμά παστέλ χρώματα και το άπλετο φως του Λος Άντζελες, της Μέκκας του σινεμά δηλαδή, που ποτέ δεν τίμησε την προσωπικότητα του Μετρ, στο μέγεθος που εκείνη δικαιούταν.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 7 Φεβρουαρίου 2013 από την Odeon
1 σχόλια:
Είσαι ο μόνος που θίγεις την ανομοιότητα... εύγε!
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική