Movies Ltd

by zerVo (@moviesltd)

Κανόνας είναι και μάλιστα απαράβατος. Ποτέ κανένας χαρισματικός σεναριογράφος - εκτός πολύ, πολύ λίγων εξαιρέσεων, που απλώς επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα - δεν έκανε με επιτυχία το ταξίδι από την συγγραφή στην δημιουργία. Ποιον να πρωτοθυμηθώ? Τον Tony Gilroy του τρομακτικού Αρμαγεδόνα και των εκπληκτικών Bournes που βυθίστηκε στον ριμπούτ πυθμένα της ίδιας του της έμπνευσης? Τον πολύ Guillermo Arriaga, που μόλις έχασε από δίπλα του τον Διόσκουρο Inarritu, μόλις έπιασε κάμερα στα χέρια - The Burning Plain - δεν ήξερε πως να την χειριστεί? Ακόμη και ο χαρισματικός Charlie Kaufman, απείχε παρασάγγες από τα γνώριμα στάνταρντς του, καθώς πήρε την δύσκολη απόφαση να υπογράψει σκηνοθετικά το δικό του θέμα. Από την άλλη μεριά δεν μπορώ παρά να επιβραβεύσω το ρίσκο που πήρε το πιο καυτό χολιγουντιανό όνομα του screenplay, σήμερα, επιμένοντας να κατευθύνει ο ίδιος, αν και δίχως την παραμικρή εμπειρία, ένα αξιόλογο και βασισμένο σε πραγματικά περιστατικά σενάριο.

Ζορισμένος επαγγελματικά, ασταθής συναισθηματικά και στριμωγμένος από τα χρέη που τον πνίγουν, ο Σαμ θα δεχτεί ένα ακόμη πλήγμα πληροφορούμενος τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του, ενός θρυλικού μουσικού παραγωγού, με τον οποίο εδώ και χρόνια δεν είχε την παραμικρή σχέση. Υπολογίζοντας σε μια πιθανή κληρονομιά, που θα καλύψει κάποιες από οφειλές του, θα επισκεφτεί το πατρικό του, απλώς για να ενημερωθεί από τον δικηγόρο της φαμίλιας, πως ο εκλιπών έχει αφήσει το σημαντικό ποσόν των εκατόν πενήντα χιλιάδων δολαρίων, σε μια άγνωστη γυναίκα, που εργάζεται μέχρι τα ξημερώματα ως μπαργούμαν, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του (δίχως πατέρα) έφηβου εκρηκτικού γιου της. Υποθέτοντας, αρχικά, πως πρόκειται για μια μυστική ερωμένη του γονιού του, ο Σαμ, θα βρεθεί μπροστά σε μια τεράστια έκπληξη, αντιλαμβανόμενος πως η καλλίγραμμη Φράνκι δεν είναι μια από τις δεκάδες γκρούπι που τον προσέγγιζαν, αλλά η ετεροθαλής αδελφή του!

Το ζήτημα πλέον για τον προβληματισμένο άντρα, δεν είναι αν κρατήσει τα χρήματα, που τόσο πολύ χρειάζεται, αλλά το πως θα πλησιάσει το άγνωστο μέχρι τα χθες αίμα του, αντιλαμβανόμενος πως η ανάγκη του για λίγη αδελφική αγάπη είναι πολύ μεγαλύτερη από το να κλείσει τις οικονομικές τρύπες που έχει ανοίξει. Ο άφιλος κι απόμακρος, τόσο από την υποχωρητική μνηστή του, όσο και από εκείνη που τον έφερε στον κόσμο και τον κρατά επιμελώς σε απόσταση, άντρας, φαίνεται να παίρνει το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής του, ρίχνοντας βουτιά στο παρελθόν και τις αναμνήσεις του πατέρα του και αντιλαμβανόμενος μέρα με την ημέρα, για το πόσα κοινά σημεία τον συνδέουν με την δυστυχισμένη και καταπονημένη (κυρίως ψυχικά) αδελφή του. Ευαίσθητη η ταινία του πρωτάρη (αν μπορεί κανείς να τον αποκαλέσει έτσι, μετά από τέτοια τεράστια καριέρα) Alex Kurtzman, που με βασικό σύμμαχο την εκπληκτικά δομημένη φωτογραφία του Καλιφορνέζικου τοπίου, ανεβοκατεβάζει στροφές, άλλοτε με την χρήση steadycam, άλλοτε με έντεχνο κόκκο, παίζοντας συνάμα με τα αυξομειούμενα συναισθήματα του κοινού του. Για ντεμπούτο δεν το συζητώ καν, αν είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές. Ίσως μάλιστα να πιστεύω πως στα χέρια κάποιου άλλου, όπως φερειπείν εκείνου του ανεκδιήγητου Lasse Halstrom, που τέτοια στόρι τα κυνηγά με το τουφέκι, το αποτέλεσμα θα ήταν κατά πολύ υποδεέστερο.

Για Πες: Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι η ευκολία που μια παραγωγή της Disney, ενώ διαθέτει όλα εκείνα τα points που χαρακτηρίζουν την φαμιλιάρικη αισθητική της, δεν ντρέπεται να γίνει αθυρόστομο (μέτρησα πέντε έξι φακ) ούτε και πιο σκοτεινό, εισερχόμενο στο μπαράκι της Πόλης των Αγγέλων που εργάζεται η ανύπαντρη μαμά. Ρόλος που αποδίδει έξοχα μια από τις πιο σέξι σαραντάρες της εποχής μας, η κούκλα Elizabeth Banks, κτίζοντας ένα όμορφο κι ευχάριστο ντουέτο με το γοητευτικό πουλέν της δυάδας Kurtzman - Orci (ελέω Star Trek) Chris Pine. Στα θετικά του ιδανικού για απογευματινή Κυριακάτικη θέαση People Like Us, η δεύτερη στην σειρά χαρακτηριστική εμφάνιση του μπόμπιρα Michael D'Addario κατόπιν του ανατριχιαστικού Sinister, μα και η παρουσία της πάλαι ποτέ πιο επιθυμητής ξανθιάς στον πλανήτη, Michelle Pfeiffer, που ως μητέρα τριαντάχρονου, ενημερώνει πως κάποιοι Άνθρωποι σαν κι Εμάς, που μια φορά κι έναν καιρό λιώναν στην θωριά της, έχουν μεγαλώσει επικίνδυνα...