Movies Ltd

του Abbas Kiarostami. Με τις φωνές των Rin Takanashi, Tadashi Okuno, Ryō Kase

Αλίμονο στους Νέους

του zerVo

Αν με ενοχλεί κάτι περισσότερο, από το να αντιμετωπίζει τις εικόνες του ο δημιουργός με υπεροψία? Φυσικά! Ο ίδιος ο δημιουργός να ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των πλέον υπερεκτιμημένων, αφού η μια και μοναδική μεγάλη  του στιγμή, που έτυχε να αποσπάσει το μέγα βραβείο ενός εκ των τριών σπουδαίων κινηματογραφικών ραντεβού της Ευρώπης, του ανοίγει διαρκώς διάπλατα τις πόρτες για να παρουσιάζει την κάθε καινούργια υπερφίαλη ταινία του. Κορωναίος της ομάδος των προνομιούχων, ένας Ιρανός. Ούτε καν διακεκριμένος στην δεκάδα των συμπατριωτών του κι όμως έχει φτιάξει τέτοιο όνομα - "παίζει Kiarostami σήμερα" - που του δίνει την δυνατότητα να προσφέρει φιλμς με απίστευτες προσωπικές ιδιαιτερότητες. Σαν το παρόν, που ο κορμός του αποτελείται από 80 τα εκατό εισαγωγή, 20 παρά κάτι κυρίως θέμα και κανά δυο δευτερόλεπτα για φινάλε...

Το όνομα της είναι Ακίκο. Έχει δεν έχει κλείσει τους είκοσι Μάηδες, είναι όμορφη και γλυκιά σαν ασιανό λουλούδι κι έχει βάλει σκοπό της κάποια στιγμή να καταφέρει να πάρει το πτυχίο της Κοινωνιολογίας, από το πανεπιστήμιο του Τόκιο που φοιτά. Για να βγάλει τα προς το ζην, η χαριτωμένη - όσο και φτωχή - Γιαπωνεζούλα, όμως, το βράδυ φοράει το μινάκι του κολ γκερλ και επισκέπτεται μοναχικούς κυρίους, για να τους χαρίσει λίγες ευχάριστες στιγμές ηδονής. Η βίζιτα στο σπίτι ενός ογδοντάχρονου χήρου, πρώην Ακαδημαϊκού και νυν πολυάσχολου μεταφραστή, θα είναι διαφορετική από ότι περίμενε, αφού εκείνος έδειξε περισσότερο ενδιαφέρον για την νεανική της συντροφιά, παρά για την προσφορά της, του πληρωμένου έρωτα...

Καθώς το αταίριαστο ζευγάρι θα βρει το ξημέρωμα, ο σεβάσμιος γέροντας Τακάσι θα την συνοδεύσει μέχρι την σχολή της, ανέτοιμος για την τυχαία συνάντηση με τον αρραβωνιαστικό της, τον ζορισμένο από τα τερτίπια της καλής του Νοριάκι, που ο φουκαράς περνάει όλη την ημέρα του φτιάχνοντας ξένα αμάξια, για να βγάλει τα χρήματα που απαιτούνται για να της κάνει πρόταση γάμου. Και κάπως έτσι βραδυφλέγεται το παιχνίδι της κρίσης ταυτοτήτων που προσφέρει ο Πέρσης με απίστευτη καθυστέρηση στο ξεδίπλωμα του, σε τέτοιο βαθμό, που νομίζεις πως το κάνει επίτηδες για να δοκιμάσει τα όρια της υπομονής του θεατή. Σαν ιδέα? Έξοχη! Υπάρχουν μάλιστα στιγμές και σεκάνς που μόνο αριστοτέχνης της έβδομης τέχνης μπορεί να μαγειρέψει, συνδυάζοντας το γλυκόπικρο χιούμορ και το δράμα συνάμα. Συνολικά όμως? Το πακέτο τι περιέχει? Την γνώριμη στατική κάμερα του Kiarostami, τους ακόμη πιο γνώριμους μακροσκελείς διαλόγους, ώστε να γίνει αντιληπτός ο κάθε χαρακτήρας (από τους τρεις) μέχρι το μεδούλι και τις απαράμιλλα γνώριμες αντανακλάσεις του περιβάλλοντος στο παρμπρίζ του ατρακάριστου Volvo του σοφού χράτσα χρούτσα, που ο Abbas έχει κάνει κτήμα του και κανείς μοντέρνος κινηματογραφιστής δεν χρησιμοποιεί πλέον.

Για πες: Παρότι εδώ μάλιστα το βουτηγμένο στο νέον εισαγωγικά και στην μουντάδα της πιο μολυσμένης πόλης του κόσμου στο δεύτερο μισό Like Someone In Love, δεν έχει στην φαρέτρα του την ερμηνεία μιας Binoche - που ούτε αυτή κατάφερε να σώσει από την μετριότητα το προηγούμενο Certified Copy - εντούτοις η εκφραστική ικανότητα του βετεράνου θεατρικού Tadashi Okuno, διατηρεί σε κάποιο επίπεδο το (θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε ευρηματικό) σενάριο, πριν το βουλιάξει στην ματαιοδοξία ο ντιρέκτορας του. Που δεν μπορώ να κατανοήσω πως του πήρε κοντά δυο ώρες για να με μπάσει στο κλίμα και με μια πετριά - έτσι απλά - με έστειλε αδιάβαστο...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Δεκεμβρίου 2012 από την Feelgood