Movies Ltd

Με το τελευταίο αντίο στην θρυλική Sylvia Cristel, έκλεισε οριστικά ένα από τα πλέον εμπορικά και αναμφίβολα από τα πιο πιπεράτα, κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας του κινηματογράφου, εκείνο των αισθησιακών ταινιών, που με τον μανδύα της αρτιστίκ σφραγίδας, γέμισαν ερωτισμό τα εκράν των αιθουσών κάποιες δεκαετίες πριν. Ήταν μέσα των 70s, όταν το βασισμένο στην αυτοβιογραφική νουβέλα της Emmanuelle Arsan, φιλμ που περιέγραφε τις ερωτικές φαντασιώσεις μιας σύγχρονης πολυάσχολης κοσμοπολίτισσας, με την υπογραφή του Just Jaecklin στην σκηνοθεσία, του Jean Louis Richard στο σενάριο και του Pierre Bachelet στην μουσική - που κόσμησε έκτοτε δεκάδες διαφημιστικά σποτς - έκανε την εμφάνιση τους στις αίθουσες, ορίζοντας μια ολοκαίνουργη αυστηρώς ακατάλληλη era, που οδήγησε στα ταμεία εκατομμύρια κόσμου για να χορτάσουν με σινεφίλ πρόσχημα την ηδονοβλεπτική τους τάση. Πρωταγωνίστρια μια πανύψηλη και πανέμορφη εικοσάχρονη από την Ολλανδία, που με το πρώτο ρίξιμο της ρόμπας της και το πρώτο σταυροπόδι στην κλασσική πια μπερζέρα της βεράντας, σόκαρε ακόμη κι εκείνους τους μόνιμους θαμώνες των δημοφιλών Grindhouse. Μόνο όποιος έχει δει τις ουρές που σχηματίζονταν στην (ημι-απαγορευμένη) πρώτη προβολή της Εμμανουέλας, μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει ερωτικό μπλοκμπάστερ.

Η φήμη της πιτσιρίκας εκτοξεύτηκε στα ύψη, έγινε περιζήτητο αστέρι πρώτου βεληνεκούς, τα κόκκινα χαλιά των μεγάλων φεστιβάλ δεν νοούνταν να ξετυλιχθούν δίχως να τα διαβεί η περήφανη θωριά της και λογικά οι προτάσεις για συνέχειες του τεράστιο χιτ έπεφταν βροχή. Στο σινεμά η Sylvia πέντε φορές είπε το ναι σε σίκουελς του ρόλου που την ανέδειξε ενώ στην μικρή οθόνη η γυμνές της εμφανίσεις είχαν πάρει την μορφή της εβδομαδιαίας μίνι σειράς. Διεθνείς πανάκριβες συμπαραγωγές όπως το Airport 77 με τον αιώνιο γόητα Delon και το The Fifth Musketeer με τον Beau Bridges της ανοίγουν την πόρτα του Χόλιγουντ - ταξίδι που ποτέ δεν επιχείρησε με επιτυχία - ενώ στο απόγειο της δόξας της φτάνει στα 1981 με τον Lady Chatterley's Lover που και πάλι έφερε κοσμοσυρροή στους σινεμάδες της Αλλαγής (πλέον). Αυτό ήταν όμως και το ζενίθ της Ολλανδέζας. Το πολυδιαφημισμένο εγχείρημα της σέξι Mata Hari υπήρξε μια παταγώδης αποτυχία και από το σημείο αυτό και μετά ακολούθησε ο κατήφορος. Η Cristel δεν ήταν πια ο πανέμορφος μίσχος του 74' που θα ξεσήκωνε τον κόσμο να απολαύσει τα πλούσια ελέη της στοπ πανί. Αναμασήματα της γνώριμης φιγούρας, κατά βάση τηλεοπτικού χαρακτήρα, την κράτησαν στην επικαιρότητα, μέχρι και λίγο πριν το μιλένιουμ, όταν και ουσιαστικά αποχαιρέτησε τα πλατό. Η Sylvia Cristel άφησε την τελευταία της πνοή μόλις στα εξήντα της χρόνια, ταλαιπωρημένη για καιρό από την επάρατη νόσο και μετά από πολύμηνη νοσηλεία σε κλινική της χώρας της. Φυσικά και αφήνει πίσω της εκείνες τις vintage εικόνες της αξιολάτρευτης Εμμανουέλας, που πλέον δεν βλέπονται σαν ερωτικού περιεχομένου στιγμές, αλλά ως ορόσημα μιας ολάκερης ανισόρροπης εποχής. Καλό δρόμο...