by Rian Johnson. With Bruce Willis, Joseph Gordon-Levitt, Emily Blunt, Paul Dano, Noah Segan, Piper Perabo, Jeff Daniels
In The Loop(er)
του gaRis (@takisgaris)
It was almost a decade ago (finally released in 2006) when Brick became a star vehicle for Joseph-Gordon-Levitt, crafted by the hands of first-timer Rian Johnson, whose sophomore highly anticipated effort (Brothers Bloom, 2009) tanked both artistically and commercially. Btw, I am not exactly aware of which executive’s head gave birth to this brilliant idea, but, by Jove, me thinks nothing could make for a more fascinating sci fi experience than putting rich characterization upfront at the expense of cracking CGIs and non-stop action of the hollowness kind. It paid off immensely with The Amazing Spiderman, which I dare to consider easily more effective than the solemnly authoritative opaqueness of The Dark Knight Rises. Johnson here knows his game, his main star/friend JGL, and above all he’s fortunate enough to inspire (mr action man himself) the die hard Bruce Willis to offer a performance (second this year after Wes Anderson’s Moonrise Kingdom) that is by itself worth the price of admission. There are quite a few scenes that you can feel that Johnson is trying too hard to bring about The Matrix bold world vision, falling short of dramatic depth, however and without a doubt, this solid sci fi reflection on a man’s past and future choices as an ever-elusive karma, is a spectacular food for thought, ready to conquer box office this fall.
Περίπου μια δεκαετία πριν ήταν όταν δημιουργήθηκε το Brick - που εντέλει στους κινηματογράφους προβλήθηκε το 2006 - το φιλμ που εκτόξευσε την δημοτικότητα του νεαρού Joseph-Gordon Levitt στα ύψη, δια χειρός του πρωτάρη τότε Rian Johnson, σκηνοθέτη που το δεύτερο πολυαναμενόμενο πλέον βήμα του (το Brothers Bloom του 2009) βυθίστηκε τόσο καλλιτεχνικά όσο και εμπορικά. Σημειωτέον πως δεν μπορώ να γνωρίζω από ποιου υπευθύνου συμμετέχοντα στην παραγωγή ξεπήδησε αυτή η λαμπρή ιδέα, μα εξεπλάγην ευχάριστα σε υπερθετικό βαθμό, αντιλαμβανόμενος εδώ πως παρακολουθώ την συναρπαστικότερη sci fi εμπειρία, σε σύγκριση με τα πανάκριβα, θορυβώδη, τιγκαρισμένα στα θορυβώδη, κενά περιεχομένου CGI, μπλοκμπάστερς. Ένα στοιχείο που σε κάποιο βαθμό εντόπισα και στον πρόσφατο The Amazing Spiderman, που ομολογώ ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός από το αδιαφανές The Dark Knight Rises. Εδώ ο δημιουργός Johnson, γνωρίζει πολύ καλά το παιχνίδι, γνωρίζει πολύ καλά τον καλό του φίλο αστέρα πια JGL, μα πάνω από όλα είναι πολύ τυχερός που καταφέρνει να εμπνεύσει τον Die Hard Bruce Willis να προσφέρει μια εντυπωσιακή ερμηνεία (την δεύτερη αυτή την σεζόν κατόπιν του Moonrise Kingdom του Wes Anderson) που κυριολεκτικά αξίζει την τιμή του εισιτηρίου. Υπάρχουν αρκετές σκηνές που νιώθεις πως ο Johnson παλεύει σκληρά για να αποδώσει την εναλλακτικά ιδιαίτερη ματιά του Matrix, υπολειπόμενη κάποιου δραματικού βάθους, ουσιαστικά όμως και δίχως αμφιβολία, αυτή η επιστημονικής φαντασίας αντανάκλαση, στις παρελθούσες και μελλοντικές επιλογές ενός ανθρώπου, ως ένα διαρκές απατηλό κάρμα, δίνει θεαματική τροφή για σκέψη. Το Looper δηλώνει πανέτοιμο να κατακτήσει τα box office το επόμενο φθινόπωρο.
Στις δικές μας αίθουσες, στις 27 Σεπτεμβρίου 2012 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική