Movies Ltd

In times of economic turmoil for my country, Greece, Yiannis Smaragdis (Kavafis, El Greco) continues ostensibly to think big, in terms of production values. I guess the russian funding should have played a decisive role to that daring project. Honestly, the epic story of the born greek pirate Varvakis, albeit little known to his compatriots, apart from being acclaimed as one of new greek state (1830) great benefactors, was a life lived to the fullest, passion- driven, danger-defying and personal tragedies overridden. It’s a common pattern for Smaragdis to preserve traditional, nearly fairy tale-like storytelling, entertaining a history lesson for grade students, rather than aimimng for a more individual, less folklore approach. There are always the pros and the cons that come with this combo: idyllic cinematography, uplifting score to pinpoint the present importance of its message, almost linear character development. Easy come-easy go. Add the indispensable in such multinational projects funny man John Cleese and grand dame Catherine Deneuve, a plethora of greek stars in cosmetic roles (Lakis Lazopoulos, Giannis Vouros, Pavlos Kontogiannidis, Akis Sakellariou) and a strong masculine lead, a cross between George Corraphace and Pasxalis Charouhas (Sebastian Koch, back from obscurity after The Lives of Others). The film opened here in a small screening room to a couple dozens of journalists. I hope it fare significantly better after its greek release, come early October. This is not the freaky new wave of greek art house film as signalled lately by George Lanthimos and co, but it will appeal to infrequent moviegoers, who use to overflow greek movie theaters a decade ago with Politiki Kouzina.

Σε περιόδους οικονομικής ύφεσης για την πατρίδα μου, την Ελλάδα, ο Γιάννης Σμαραγδής (Καβάφης, El Greco) συνεχίζει να σκέφτεται (κατ αναλογία) ακριβά, σε ότι αφορά το κόστος παραγωγής των ταινιών του. Υποθέτω πως και η εκ Ρωσίας χρηματοδότηση θα πρέπει να έχει παίξει κάποιο ρόλο στο εν λόγω τολμηρό σχέδιο. Πραγματικά, η επική ιστορία του γεννημένου στην Ελλάδα πειρατή Ιωάννη Βαρβάκη, αν και ελάχιστα γνώριμη στους συμπατριώτες του, εκτός του ότι τον έχει καταστήσει ως μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που βοήθησαν τα μέγιστα στην ανεξαρτησία του κράτους (1830), δείχνει πως ο ευεργέτης βίωσε την ζωή του στα όρια με γνώμονα το πάθος, αψηφώντας τους τεράστιους κινδύνους και παρακάμπτοντας τις όποιες προσωπικές τραγωδίες συνάντησε στο διάβα του. Και εδώ ο Σμαραγδής ακολουθεί το παραδοσιακό του πρότυπο, προτιμώντας την αφήγηση σαν παραμύθι, σαν ένα καλογραμμένο μάθημα ιστορίας για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου, αντί για μια πιο εξατομικευμένη και λιγότερο λαογραφική προσέγγιση του θρύλου. Πάντοτε υπάρχουν τα θετικά και τα αρνητικά αυτής της επιλογής: Ειδυλλιακή φωτογραφία, δραματουργία που αναδεικνύει την σύγχρονη σημασία του μηνύματος, σχεδόν επίπεδη ανάπτυξη χαρακτήρων. Όσα έρθουν κι όσα πάνε... Προσθέστε και τον απαραίτητο σε τέτοιου είδους διεθνείς συμπαραγωγές funny man John Cleese, την κορυφαία Κυρία Catherine Deneuve, έναν σημαντικό αριθμό Ελλήνων αστέρων σε διακοσμητικούς ρόλους (Λάκης Λαζόπουλος, Γιάννης Βούρος, Παύλος Κοντογιαννίδης, Άκης Σακελλαρίου) αλλά κι έναν απόλυτα αρσενικό πρωταγωνιστή, κάτι ενδιάμεσα σε Γιώργο Χωραφά και Πασχάλη Τσαρούχα, τον Γερμανό Sebastian Koch, που επιστρέφει από την αφάνεια μετά από τις Ζωές των Άλλων. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ σε μια μικρή αίθουσα, ενώπιον περίπου τριάντα δημοσιογράφων. Ελπίζω η εμπορική της πορεία, όταν κυκλοφορήσει στην χώρα μας στις αρχές Οκτώβρη να είναι σημαντικά καλύτερη. Άλλωστε δεν πρόκειται για ένα φιλμ που προέρχεται από την νέα γενιά του Ελληνικού arthouse σινεμά και απευθύνεται κατά βάση στους πιστούς σινεφίλ, αλλά από εκείνα που έχουν την ικανότητα να ξεσηκώνουν τα πλήθη των θεατών, που θα υπερχειλίσουν τις αίθουσες, όπως συνέβη πριν από μια δεκαετία με την Πολίτικη Κουζίνα.