18ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας / Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote
19-30 Σεπτεμβρίου 2012
Σβήνοντας το 18ο κεράκι της ζωής του, το Διεθνές Φεστιβάλ της πρωτεύουσας, οι πιο γνωστές στο ευρύ κοινό Νύχτες Πρεμιέρας (μην λησμονούμε και το φετινό επώνυμο Cosmote, e?) έχω την εντύπωση πως βίωσαν την καλύτερη τελετή έναρξης της ιστορίας τους. Και σε αυτό δεν συνετέλεσε μόνο η μετακόμιση της λαμπερής βραδιάς στο εντυπωσιακό κινηματοθέατρο του Παλλάς, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πάνω από τον χώρο που φιλοξένησε τις περισσότερες εξ αυτών και μέχρι τα δραματικά συμβάντα του περασμένου Φλεβάρη αποτελούσε το φυσικό σπίτι του θεσμού. Και πραγματικά η άποψη του κατάμεστου φιλόξενου σινεμά, πέρα από την τάση νοσταλγίας που δημιούργησε στους παλιότερους - ούτε θυμάμαι την τελευταία ταινία που είχα παρακολουθήσει στην οθόνη του - έφερε κι ένα κύμα ενθουσιασμού τόσο στους παρευρισκόμενους όσο και στους διοργανωτές, που πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν τις τραγικές ημέρες που βιώνει ο τόπος. Η νύχτα είχε και συγκινητικές στιγμές όμως...
Συγκίνηση που έβγαλε στον περιεκτικό πρόλογο του - εννέα νταν, Εγγλέζος στην ώρα του, θετική έκπληξη - ο Διευθυντής του φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης, αναφερόμενος στις δυσκολίες που αντιμετώπισε φέτος ο θεσμός, αλλά κόντρα στις αντιξοότητες δήλωσε για έναν ακόμη Σεπτέμβρη, αυτόν της ενηλικίωσης του, στα πολιτιστικά δρώμενα της Αθήνας. Και ειλικρινά δεν τολμώ να σκεφτώ το συναίσθημα του σινεφίλ, δίχως το στυλό και το πρόγραμμα στο χέρι να σημειώνει ποια από τα (179, αν συγκράτησα καλά) φιλμς του καλανταριού θα παρακολουθήσει.
Στο πνεύμα του μότο "όταν απαξιώνονται οι τέχνες, η βαρβαρότητα χαμογελά" ήταν και η προβολή της ταινίας έναρξης του φεστιβάλ, της εξαιρετικής Γαλλικής ταινίας του Audiard, De Rouille Et D'Os (Rust And Bone), ένα μελόδραμα υψηλής ευαισθησίας και αισιοδοξίας, από εκείνα που αγγίζουν την ψυχή του κοινού, με μια Marion Cotillard να παραδίδει μαθήματα υποκριτικής αλλά και ζωής, υποδυόμενη την ανάπηρη ελέω ατυχήματος νεαρή γυναίκα.
Το πρόγραμμα του 18ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, ξεκινά επισήμως για το κοινό την Πέμπτη 20 Σεπτέμβρη και αναμένεται να σχηματιστούν (ξανά) ουρές έξω από τους Δαναούς της Κηφισίας, τις Όπερες της Ακαδημίας και το Ideal της Πανεπιστημίου. Καλό Μαραθώνιο!
19-30 Σεπτεμβρίου 2012
Σβήνοντας το 18ο κεράκι της ζωής του, το Διεθνές Φεστιβάλ της πρωτεύουσας, οι πιο γνωστές στο ευρύ κοινό Νύχτες Πρεμιέρας (μην λησμονούμε και το φετινό επώνυμο Cosmote, e?) έχω την εντύπωση πως βίωσαν την καλύτερη τελετή έναρξης της ιστορίας τους. Και σε αυτό δεν συνετέλεσε μόνο η μετακόμιση της λαμπερής βραδιάς στο εντυπωσιακό κινηματοθέατρο του Παλλάς, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πάνω από τον χώρο που φιλοξένησε τις περισσότερες εξ αυτών και μέχρι τα δραματικά συμβάντα του περασμένου Φλεβάρη αποτελούσε το φυσικό σπίτι του θεσμού. Και πραγματικά η άποψη του κατάμεστου φιλόξενου σινεμά, πέρα από την τάση νοσταλγίας που δημιούργησε στους παλιότερους - ούτε θυμάμαι την τελευταία ταινία που είχα παρακολουθήσει στην οθόνη του - έφερε κι ένα κύμα ενθουσιασμού τόσο στους παρευρισκόμενους όσο και στους διοργανωτές, που πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν τις τραγικές ημέρες που βιώνει ο τόπος. Η νύχτα είχε και συγκινητικές στιγμές όμως...
Συγκίνηση που έβγαλε στον περιεκτικό πρόλογο του - εννέα νταν, Εγγλέζος στην ώρα του, θετική έκπληξη - ο Διευθυντής του φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης, αναφερόμενος στις δυσκολίες που αντιμετώπισε φέτος ο θεσμός, αλλά κόντρα στις αντιξοότητες δήλωσε για έναν ακόμη Σεπτέμβρη, αυτόν της ενηλικίωσης του, στα πολιτιστικά δρώμενα της Αθήνας. Και ειλικρινά δεν τολμώ να σκεφτώ το συναίσθημα του σινεφίλ, δίχως το στυλό και το πρόγραμμα στο χέρι να σημειώνει ποια από τα (179, αν συγκράτησα καλά) φιλμς του καλανταριού θα παρακολουθήσει.
Στο πνεύμα του μότο "όταν απαξιώνονται οι τέχνες, η βαρβαρότητα χαμογελά" ήταν και η προβολή της ταινίας έναρξης του φεστιβάλ, της εξαιρετικής Γαλλικής ταινίας του Audiard, De Rouille Et D'Os (Rust And Bone), ένα μελόδραμα υψηλής ευαισθησίας και αισιοδοξίας, από εκείνα που αγγίζουν την ψυχή του κοινού, με μια Marion Cotillard να παραδίδει μαθήματα υποκριτικής αλλά και ζωής, υποδυόμενη την ανάπηρη ελέω ατυχήματος νεαρή γυναίκα.
Το πρόγραμμα του 18ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, ξεκινά επισήμως για το κοινό την Πέμπτη 20 Σεπτέμβρη και αναμένεται να σχηματιστούν (ξανά) ουρές έξω από τους Δαναούς της Κηφισίας, τις Όπερες της Ακαδημίας και το Ideal της Πανεπιστημίου. Καλό Μαραθώνιο!
zerVo
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική