You whore, like all Austrians! Για την Άννα Μαρία, μια μοναχική πενηντάχρονη γυναίκα, ο παράδεισος είναι αλληλένδετος με την μορφή του Ιησού. Τις καλοκαιρινές της διακοπές τις έχει αφιερωμένες σε ιεραποστολικές εργασίες, περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της Βιέννης αγκαλιά με ένα άγαλμα της Παναγιάς, προς προσηλυτισμό πιστών, πιστεύοντας πως αυτό τον τρόπο θα οδηγήσει και πάλι την Αυστρία στον δρόμο της αρετής. Μέχρι την ημέρα που ο γέρος και ακινητοποιημένος στο αναπηρικό καροτσάκι σύζυγός της, ένας Αιγυπτιακής καταγωγής μουσουλμάνος, μετά από δεκαετίες απουσίας θα επιστρέψει σπίτι, αλλάζοντας μονομιάς την ρουτίνα της καθημερινότητας. Οι προσευχές και οι δεήσεις θα δώσουν τώρα την θέση τους στην βία και τις ύβρεις. Πρόκειται για το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Παραδείσου, με τον τίτλο Paradise: Faith από τον ικανότατο Βιενέζο σκηνοθέτη Ulrich Seidl, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατόπιν της παρουσίασης του εναρκτήριου τεύχους Paradise: Love στο φεστιβάλ των Καννών. Εκεί που ο βασικός χαρακτήρας της υπόθεσης, υπήρξε η συνομήλικη αδελφή της Άννας Μαρίας, Τερέζα, που ανακάλυψε την δική της Εδέμ στην αφρικάνικη Κένυα, ερωτοτροπώντας με τους επί χρήμασι εκδιδόμενους ντόπιους.
Πρακτικά ο Seidl έχει ορίσει την δική του μέθοδο κινηματογράφησης, που βασίζεται σε κάποιες ιδιαίτερες αρχές όπως το να φιλμάρει τα πλάνα του, σαν να γυρίζει ντοκιμαντέρ, ούτως ώστε η πραγματικότητα να μπερδεύεται με την φαντασία, όπως το να γυρίζονται οι σκηνές με την χρονολογική τους σειρά και το φινάλε να παραμένει ανοικτό ή το να μην μοιράζει τις ατάκες στους ηθοποιούς του, αφήνοντας τους κατά κύριο λόγο να αυτοσχεδιάζουν. Σε αυτό το περιβάλλον η 48χρονη Maria Hofstatter, από τις βασικές συνεργάτιδες του σκηνοθέτη από την εποχή του θεατρικού Dog Days (2001) αλλά και του πιο πρόσφατου Import Export (2007) δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας υποδυόμενη την ζορισμένη ψυχικά γυναίκα, με το βαρύ παρελθόν που το μόνο που αναζητά είναι η λύτρωση.
Στις δικές μας αίθουσες? Όχι και τόσο σίγουρο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική