Movies Ltd

του Pascal Laugier. Με τους Jessica Biel, Jodelle Ferland, Stephen McHattie, Samantha Ferris

Ο Μεσημεράς!

του zerVo

Υπαρκτός ο αστικός θρύλος του. Μόνο που δεν υπάρχει για να φοβίζει τους γονιούς μα τα ίδια τα νήπια, μην τυχόν και παρεκκλίνουν των συμβατικών κανόνων που καλούνται να ακολουθήσουν. Κοιμήσου νωρίς, ξύπνα νωρίς, να είσαι φρόνιμος, να μελετάς, να μην κάνεις φασαρία, να είσαι ήσυχος τις ώρες κοινής ησυχίας, να τρως όλο το φαγητό σου, αλλιώς... Αλλιώς θα σε βουτήξει ο Μεσημεράς και τότε αλίμονο σου φουκαριάρη μου. Που να τολμήσει το επτάχρονο να φέρει αντίρρηση στις εντολές, στην σκέψη και μόνο του σκοτεινού απαγωγέα, που θα το οδηγήσει σε άγνωστο κι ανασφαλή τόπο, μακρυά από την φαμιλιάρικη θαλπωρή. Τι συμβαίνει όμως όταν όλο αυτό το φοβιστικό παραμυθάκι, που λίγο πολύ σκίασε τα παιδικά όνειρα όλων μας γίνεται πραγματικότητα? Κι αν υπάρχει κάποιο πλάνο, που κανείς δεν φαντάζεται, πίσω από την ανηλεή δράση του τρομακτικού μπαμπούλα? Open Your Mind...

Κολντ Ροκ, κωμόπολη της πολιτείας της Ουάσιγκτον, κάτοικοι λιγότεροι των χιλίων, κατά βάση άφραγκοι άνεργοι, που παραμένουν στον μισοπεθαμένο τόπο που γεννήθηκαν μαραζώνοντας μαζί του. Όπου φτωχός κι η μοίρα του, μιας και το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν αναφερθεί εξαφανίσεις μικρών παιδιών, με τις αναφορές μαρτύρων να κάνουν λόγο για μια ψηλή, σκοτεινή, φιγούρα που τα απαγάγει με βίο τρόπο. Μια στείρα καθημερινότητα που βιώνει και η νοσοκόμα της περιοχής, Τζούλια Ντένινγκ, χήρα σεβάσμιου γιατρού με ακτιβιστική δράση, που μια βροχερή νύχτα του χειμώνα θα αντιληφθεί πως ο γιος της, έχει εξαφανιστεί από το σπίτι, έχοντας πέσει θύμα κι αυτός των εγκληματικών διαθέσεων του The Tall Man...

Κι αφού πάλεψε με νύχια και με δόντια ενάντια στο δίχως τύψεις τέρας για να του αποσπάσει από τα βρωμερά του χέρια το σπλάχνο της, θα βρεθεί ολομόναχη, ανήμπορη και καταματωμένη στην άσφαλτο, να κείτεται μισολιπόθυμη, έχοντας χάσει την μάχη με τον φονικό απαγωγέα. Σφουγγάρι βρεγμένο και διαγραφή! Erase που λένε. Κάπου εκεί λίγο πριν συμπληρωθεί η πρώτη ώρα ταινίας,  που πρέπει να ομολογήσω κινούμενη σε τέμπο βίντεο κλιπ, διόλου με βάρυνε, σκάει η πρώτη - εκ των πάρα πολλών - ανατροπή της υπόθεσης. Τίποτα δεν είναι αυτό ακριβώς που φαίνεται. Πρόκειται για συνωμοσία του redneck χωριού ενάντια στην όμορφη και καλοσυνάτη νοσηλεύτρια? Ή μήπως εκείνη κρύβει καλά μέσα της ένα απίστευτο μυστικό, που έχει σχέση με τις πολλαπλές απαγωγές των πιτσιρίκων της μίζερης κοινωνίας?

Συνήθως δεν συναινώ με την μέθοδο των απανωτών σεναριακών twists, που και τον ειρμό παρακολούθησης ενός φιλμ ανατρέπουν, αλλά και τα συναισθήματα της πλατείας μεταλλάσσουν. Εδώ είναι λιγάκι διαφορετικά, μιας και ο αξιόλογος Γαλλάκος των Martyrs, Pascal Laugier, δεν στέκεται απλώς στο να κτίσει ένα αγωνιώδες θρίλερ του σωρού που γρήγορα θα ξεχαστεί. Παρά επιθυμεί να προσφέρει μέσα από τις ανατριχίλες που μοιράζουν οι ημιφωτισμένοι διάδρομοι και τα λασπωμένα μονοπάτια, τροφή για την δημιουργία μιας έντονα πολιτικοποιημένης κουβέντας. Αν είσαι έτοιμος θεατή μου, να δεχτείς την προβληματισμένη πρόσκληση του Φραντσέζου, θα παραμείνεις μέχρι τέλους, ακολουθώντας την ακραία, προβοκατόρικη, ανατρεπτική - μέχρι και φασίζουσα την λες - λογική του, κρίνοντας τις λάθος και σωστές κινήσεις. Αν όχι, πιθανόν να κουραστείς στο δεύτερο, τρίτο άλλαγμα ρότας, θα σταθείς στις εμφανείς τρύπες του σκριπτ και θα τα παρατήσεις.

Για πες: Τεχνικά οι δυνατότητες του σκηνοθέτη είναι αξιοπρεπείς, στο κτίσιμο μιας πόλης φάντασμα τύπου Silent Hill, οι προοπτικές λήψης του προκαλούν φοβίες και εντάσεις, ενώ και ο ταχύτατος παλμός δεν αφήνει περιθώρια βαριεστημάρας στην σχεδόν δίωρη διάρκεια του έργου. Στο υποκριτικό κομμάτι, μια από τις πάμπολλες σέξι Τζέσικες της εποχής μας, η Biel, παρότι περιορισμένου ερμηνευτικού τάλαντου ηθοποιός, εδώ αποδίδει ικανοποιητικά την νευρωσική μάνα, που ταλαιπωρείται στον κόσμο των δίχως όνειρα βλαχο-κοκκινολαίμηδων, σηκώνοντας σχεδόν ολομόναχη στην πλάτη της ένα πρότζεκτ, που υποστηρίζει και από την θέση του συμπαραγωγού. Το αν θα ξαναμπούν στην τσέπη των χρηματοδοτών τα 18μισι εκατομμύρια που κόστισε το The Secret (διεθνής τίτλος και πιο ταιριαστός, νομίζω) δεν το πολυπιστεύω. Σημασία έχει πως πρόκειται για την πρώτη αγγλόφωνη προσπάθεια ενός Ευρωπαίου δημιουργού, που δεν ακολούθησε την πεπατημένη της κατά παραγγελία δημιουργίας των πλούσιων στούντιο, μα προχώρησε με γνώμονα την ένθεν του Ατλαντικού φιλμική συλλογιστική του. Και μόνο γι αυτόν τον λόγο, αξίζει να δώσουμε στο ιδιαίτερο πόνημα του, την ευκαιρία μιας θέασης...

Στις δικές μας αίθουσες? Δεν το βλέπω, μα δικαιούται διανομής...