Πίσω στα 1984, ένας νεαρός όσο και φιλόδοξος κινηματογραφιστής, δημιούργησε μια μικρού μήκους animation ταινία με τον τίτλο Frankenweenie, που περιέγραφε την αγωνιώδη προσπάθεια ενός μικρού, με επιστημονικές γνώσεις, αγοριού, να επαναφέρει στην ζωή τον λατρεμένο τους σκύλο, που μόλις απεβίωσε. Η διασκευή της γνώριμης ιστορίας του καθηγητή Φρανκενστάιν, που δεν δίστασε να πειραματιστεί ώστε να ξαναζωντανέψει την όμορφη αγαπημένη του, αποτέλεσε τον βατήρα που εκτόξευσε την καριέρα ενός σκηνοθέτη - φαινόμενο σαν τον Tim Burton. Τρεις δεκαετίες σχεδόν μετά το πρωτόλειο ορίτζιναλ, η Disney παίρνει το ρίσκο, με την χρήση της μοντέρνας τεχνολογίας να επαναφέρει το στόρι στην μεγάλη οθόνη, σε μια μεγάλου μήκους πια παραγωγή, με τον ίδιο τίτλο και βεβαίως τον ίδιο δημιουργό, που χάρη στην έμπνευση του πάνω στην δύσκολη τεχνική του στοπ μόσιον, οι αμέτρητοι οπαδοί του ελπίζουν να επανέλθει στα υψηλά παλαιότερα επίπεδα ποιότητας του έργου του, που εσχάτως περνούν μια κάποια τρικυμία. Λίγους μήνες πριν η Disney κυκλοφορήσει στις αίθουσες σε 3D τον νέο Frankenweenie, επιχειρεί μέσω οκτώ υπέροχων ασπρόμαυρων μπάνερ την γνωριμία με τους βασικούς χαρακτήρες της υπόθεσης:Βίκτορ Φρανκεστάιν (Charlie Tahan) - Είναι ένας πανέξυπνος δεκάχρονος, που ζει με τους γονείς και το αγαπημένο του ζωηρό σκυλάκι και που λατρεύει να ασχολείται με νέες ανακαλύψεις, αλλά και να γυρίζει δικές του ταινίες στην σοφίτα του σπιτιού του. Όταν ο σκύλος του ο Βίκτορ, πέσει θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, ο Βίκτορ θα χρησιμοποιήσει την εφευρετικότητα του, για να τον γυρίσει στη ζωή!
Σπάρκι - Είναι το παιχνιδιάρικο μπουλ τεριέ του Βίκτορ, που συνοδεύει το αφεντικό του ολημερίς στις επιστημονικές αναζητήσεις του. Αγαπημένο του παιχνίδι να κυνηγάει μπάλες, κάνοντας τον πρωταγωνιστή στα φιλμάκια του μικρού του μπος, αποπνέοντας τόνους ενέργειας και ενθουσιασμού, που δεν πρόκειται να περιοριστούν ούτε όταν άξαφνα θα χάσει την ζωή του!
Γονείς του Βίκτορ (Catherine O'Hara και Martin Short) - Ο κύριος Φρανκενστάιν είναι ένας επιτυχημένος ταξιδιωτικός πράκτορας, που βρίσκεται διαρκώς στο πλάι του του γιου του συμβουλεύοντας τον. Και οι δύο γονείς είναι υπερήφανοι για τις ικανότητες του παιδιού τους, εκφράζουν όμως και τις ανησυχίες τους, που εκείνος δεν έχει παρέες. Αλλά και η μητέρα του Βίκτορ ενθαρρύνει τον μικρό στα πειράματα του, ακόμη κι όταν συνειδητοποιεί πως τα μαγειρικά της σκεύη καταλήγουν στην σοφίτα - εργαστήριο του πιτσιρικά.
Έλσα Βαν Χέλσινγκ (Winona Ryder) - Είναι μια καλόκαρδη, αλλά και μελαγχολική συμμαθήτρια του Βίκτορ, που ζει υπό την κηδεμονία του θείου της Δημάρχου Μπέργκεμάιστερ και την παροτρύνει διαρκώς να αναδειχτεί ως η Μικρή Ολλανδέζα της χρονιάς στις φετινές εκδηλώσεις της Ημέρας της Ολλανδίας. Έχει κι εκείνη στην κατοχή της ένα μικρό κατοικίδιο, γι αυτό και νιώθει συμπάθεια για τον φίλο της μόλις εκείνος χάσει τον δικό τουσ σκύλο στο ατύχημα.
Περσεφόνη - Ο σκύλος της Έλσα, είναι ένα περιποιημένο μαύρο κανίς, που κυριολεκτικά λατρεύει το αφεντικό του. Μόλις η Περσεφόνη και ο Σπάρκι συναντηθούν για πρώτη φορά στην αυλή, η ερωτική έλξη μεταξύ τους, θα είναι ακαριαία.
Τοσιάκι (James Hiroyuki Liao) - Το αγόρι που διαρκώς ανταγωνίζεται τον Βίκτορ. Και προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του, να κερδίσει δηλαδή το πρώτο βραβείο στον μαθητικό διαγωνισμό καινοτομιών, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ύπουλες μεθόδους, ακόμη και να αντιγράψει ή να κλέψει τις ιδέες και τις εργασίες του αντιπάλου του.
Μπομπ (Robert Capron) - Ο πιο αφελής των μαθητών του σχολείου, τυπικό παιδί της μαμάς του, που ο Τοσιάκι τον χρησιμοποιεί σαν μέσον προσέγγισης του Βίκτορ, ώστε να του αποσπά τα απόρρητα σχέδια. Ακολουθεί τον κακό φιλαράκο του παντού, αλλά κάθε φορά που χρειάζεται βοήθεια τρέχει στον Βίκτορ πρώτα!
Μαμά του Μπομπ (Conchata Ferrel) - Παχουλή επαρχιώτισσα, τυπική νοικοκυρά, που οδηγείται σε υστερικές στριγκλιές και υστερίες, κάθε φορά που αντιλαμβάνεται πως κάτι της πηγαίνει στραβά. Έχει στερεοτυπικές απόψεις για την ζωή, διαρκώς έχει τον γιο της υπό την προστασία της και υποστηρίζει πως ότι κι αν κάνει είναι μόνο προς το συμφέρον του.
Στις δικές μας αίθουσες, τον Οκτώβριο του 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική