Λοκάουτ
των James Mather, Stephen St. Leger. Με τους Guy Pearce, Maggie Grace, Peter Stormare, Joe Gilgun
Die Hard In Space
του gaRis (@takisgaris)
Η βιομηχανία παραγωγής action films του παμπόνηρου Luc Besson παρουσιάζει το νέο της πόνημα το οποίο διαδραματίζεται στο κοντινό μας μέλλον κάπου εκεί έξω στο…διάστημα. Το θέ(α)μα, οφείλω να ξεκαθαρίσω εξαρχής, ουδεμία σχέση έχει με το The 5th Element, αντιθέτως, μοστράρει ως κάτι μεταξύ Die Hard και Escape From New York (ή για τους γνώστες, Escape From L.A.) του διαστήματος. Εκεί λοιπόν που έτεροι βαρώνοι της κινηματογραφίας καθαρίζουν (την ντροπή) με ένα κάτι σαν ”…….presents” ή χρησιμοποιώντας ως τροχονόμο έναν ανύπαρκτο συνήθως τύπο, μικρομηκά ή διευθυντή φωτογραφίας να φέρει το βάρος της ευθύνης, o Luc εφευρίσκει όχι έναν, αλλά δύο από δαύτους που στην περίπτωσή μας λέγονται James Mather και Stephen Leger. Φέρνει την ξύλινη κούκλα Maggie Grace (του Lost) από το επίσης δικής του κοπής Taken για να υποδυθεί την κόρη του Αμερικανού προέδρου, όμηρο στα χέρια εξεγερμένων τρομοκρατών που κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στο outer space. Έξω και μακριά που λέμε…
Ποιος θα σώσει το κορίτσι από τα δόντια αυτών των κτηνών που καθοδηγούνται από δύο αδέλφια (ο κακός Vincent Regan κι ο εντελώς ανισόρροπος Joe Gilgun) με ενοχλητική σκωτσέζικη προφορά; (κι αυτό έρχεται από τον πλέον φανατικό οπαδό των Simple Minds). Ποιος άλλος από τον Bruce Willis των φτωχών, τον δευτεροκλασάτο action star Guy Pearce, αδίκως ατιμασμένο secret agent που θέλει να κερδίσει την ελευθερία του για έγκλημα που δεν διέπραξε και όλως τυχαίως μάλιστα έχει άμεση σχέση με την αποστολή διάσωσης της προεδρικής κόρης.
Κι επειδή κάνω ορισμένες πολύ συγκεκριμένες σκέψεις για συναδέλφους που δεν τοποθετούν τον Guy ακριβώς στο πάνθεον των κινηματογραφικών ερμηνευτών, οφείλω να ομολογήσω ότι η στα όρια της αυτοπαρώδησης απόδοση του διασώστη –αντιήρωά του, στα πρότυπα του συμπαθητικού ρεμαλιού που τόσο πειστικά έφτιαξε την καριέρα του Willis, λειτουργεί αρκούντως ανακουφιστικά μετά από τον ορυμαγδό σεναριακής κλεψιτυπίας, φτηνιάρικων ειδικών εφέ και μοντάζ που σπιντάρει για να αποφύγει με ζηλευτή επιμέλεια κάθε απιθανότητα, τόσο από επιστημονικής πλευράς, όσο και εξέλιξης των χαρακτήρων. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε μαθαίνουμε περισσότερα για τον Agent Snow (Pearce), ή επίσης για το αν, έστω μετά τους τίτλους του τέλους, θα υπάρξει αίσιο τέλος (amore) μεταξύ του ζευγαριού Snow – Emilie (Grace).
Για πες:Το έργο είναι προμαγειρεμένο κρέας με πατάτες, με ένα budget $30M που μόνο στο dvd υπάρχει πιθανότητα να ρεφάρει (φρέναρε λίγο πάνω από τα $10Μ μετά από δύο εβδομάδες προβολής) τα έξοδά του. Σε μια από τις πάμπολλες σαρδόνιες ατάκες του, ο Pearce δηλώνει απερίφραστα «αντίθετα με τη γενική αντίληψη για μένα, δεν είμαι ο Χουντίνι», παραπέμποντας ως inside joke στην ενσάρκωση από τον ίδιο του ομώνυμου ήρωα στο Death Defying Acts (2007). Ηρέμησε Guy, σε πιστεύουμε απόλυτα: Δεν υπάρχει πιθανότητα να σωθεί αυτή η ταινία.
Κι επειδή κάνω ορισμένες πολύ συγκεκριμένες σκέψεις για συναδέλφους που δεν τοποθετούν τον Guy ακριβώς στο πάνθεον των κινηματογραφικών ερμηνευτών, οφείλω να ομολογήσω ότι η στα όρια της αυτοπαρώδησης απόδοση του διασώστη –αντιήρωά του, στα πρότυπα του συμπαθητικού ρεμαλιού που τόσο πειστικά έφτιαξε την καριέρα του Willis, λειτουργεί αρκούντως ανακουφιστικά μετά από τον ορυμαγδό σεναριακής κλεψιτυπίας, φτηνιάρικων ειδικών εφέ και μοντάζ που σπιντάρει για να αποφύγει με ζηλευτή επιμέλεια κάθε απιθανότητα, τόσο από επιστημονικής πλευράς, όσο και εξέλιξης των χαρακτήρων. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε μαθαίνουμε περισσότερα για τον Agent Snow (Pearce), ή επίσης για το αν, έστω μετά τους τίτλους του τέλους, θα υπάρξει αίσιο τέλος (amore) μεταξύ του ζευγαριού Snow – Emilie (Grace).
Για πες:Το έργο είναι προμαγειρεμένο κρέας με πατάτες, με ένα budget $30M που μόνο στο dvd υπάρχει πιθανότητα να ρεφάρει (φρέναρε λίγο πάνω από τα $10Μ μετά από δύο εβδομάδες προβολής) τα έξοδά του. Σε μια από τις πάμπολλες σαρδόνιες ατάκες του, ο Pearce δηλώνει απερίφραστα «αντίθετα με τη γενική αντίληψη για μένα, δεν είμαι ο Χουντίνι», παραπέμποντας ως inside joke στην ενσάρκωση από τον ίδιο του ομώνυμου ήρωα στο Death Defying Acts (2007). Ηρέμησε Guy, σε πιστεύουμε απόλυτα: Δεν υπάρχει πιθανότητα να σωθεί αυτή η ταινία.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 17 Μαΐου 2012 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική