Η Κυρία
του Luc Besson. Με τους Michelle Yeoh, David Thewlis, Jonathan Woodhouse, Benedict Wong
Use your liberty, to promote ours...
του zerVo
Να λοιπόν που ήρθε και γοργά γοργά η απάντηση στο ερώτημα του τι μπορεί να συμβεί, όταν πίσω από το κινηματογραφικό biopic της σιδηράς κυρίας, δεν κρύβεται κάποιος τυχάρπαστος περαστικός, μα ένας κανονικός - και μεγάλος κατ εμέ - σκηνοθέτης, που έστω και αδόκιμος στο είδος, ακόμη κι αν επιμένει σε κάποιες μελοδραματικές ευκολίες, πετυχαίνει να προσφέρει μια πολύ πιο ολοκληρωμένη πρόταση από αυτή - την πρόσφατη - που έφτασε μέχρι τις δύο οσκαρικές βραβεύσεις. Κι ας μην διαθέτει στα εργαλεία του το εκτόπισμα μιας Meryl Streep, για να υποστηρίξει μέχρι τελικής...ταυτοποίησης την κεντρική προσωπικότητα της ιστορίας.
Κόρη του δολοφονηθέντα αξιωματικού - ήρωα στην συνείδηση του λαού της πατρίδας του, πάνω στην στιγμή της διαπραγμάτευσης της ανεξαρτησίας της Βιρμανίας από την Βασιλική Κοινοπολιτεία, με σπουδές στην Ινδία, την νέα Υόρκη και το Λονδίνο, σύζυγος αναγνωρισμένου Εγγλέζου φιλελεύθερου ιατρού, είναι η Άουνγκ Σαν Σου Κι. Μετά από μια ολόκληρη δεκαετία παραμονής της στην Βρετανία, η Σου θα επιστρέψει στα πάτρια εδάφη το 1988 και στο γεμάτο θέληση πρόσωπο της, οι συμπατριώτες της θα αντικρίσουν την ηγέτιδα εκείνη που είναι ικανή να ανατρέψει το δικτατορικό καθεστώς των Στρατηγών. Η απίστευτη δημοτικότητα της, συνδυασμένη με τις εκδηλώσεις λατρείας του λαού της Βιρμανίας σε κάθε της δημόσια εμφάνιση, θα δυσαρεστήσουν την Χούντα του Θαν Σουέ, που θα διατάξει τον κατ οίκον περιορισμό της. Είναι Ιούλιος του 1989...
Εγκλεισμός μέσα στο σπίτι των περιχώρων της Ρανγκούν, που είχε διάρκεια περίπου είκοσι ετών, μέχρι τον Νοέμβριο του 2010, όταν η δημοκρατικά εκλεγμένη δυναμική γραμματέας του δημοκρατικού Κόμματος (NLD) θα αφεθεί οριστικά ελεύθερη, προκειμένου να λειτουργήσει πλέον ως πρέσβειρα της χώρας της - με το όνομα Μιανμάρ, πια - στα Ηνωμένα 'Εθνη. Εικοσαετία που η Σου Κι, ένιωσε το μαστίγιο του φασιστικού γενοκτονικού καθεστώτος στην απομόνωση, μακριά από τα παιδιά της και κυρίως τον λατρεμένο της σύζυγο, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στο Λονδίνο, δίχως την υποστήριξη της, στο πλάι του.
Η ταινία του Luc Besson, που για πρώτη φορά στην μακρά κι επιτυχημένη σκηνοθετική καριέρα του ασχολείται με πραγματικά ιστορικά συμβάντα, ουσιαστικά μαγνητίζει τις καλύτερες στιγμές της Ασιάτισσας πολιτικού και τις παρουσιάζει σαν χρονικό, με άξονα αναφοράς τους, την αρρώστια του εγκαταλελειμμένου αλλά πάντα πιστού αντρός, δόκτορα Άρις (ερμηνεύεται από τον πολύ καλό ρολίστα David Thewlis). Οι εκπλήξεις απουσιάζουν ολοκληρωτικά στην ακαδημαικού τύπου εξιστόρηση, όπως λείπουν εντελώς οι πιθανές αρνητικές εκφάνσεις του χαρακτήρα της Σου Κι, που σχεδόν προβάλλεται ως η οσιομάρτυρας, που υπέστη τα πάνδεινα προκειμένου η πολύπαθη γωνιά του Ινδικού Ωκεανού, να αποκτήσει την λαϊκή της κυριαρχία.
Για πες: Έστω κι αν έχει πρωταγωνιστήσει σε μια ολόκληρη σειρά wuxia περιπετειών made in Hong Kong, με αποκορύφωμα τον Τίγρη και Δράκο, ακόμη κι αν έχει υπάρξει Bond-girl στο Tomorrow Never Dies, η Michelle Yeoh, κάνει την εμφάνιση της καριέρας της εδώ, υποδυόμενη την υπερβολικά κοντινή της εμφανισιακά Νομπελίστα αγωνίστρια, με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Όχι κάτι το εξωπραγματικά δυνατό ως ερμηνεία από την Μαλαισιανή, λείπουν και οι υπερβολικά συγκινησιακές στιγμές άλλωστε, αλλά με σωστές βάσεις και κατευθύνσεις ώστε τελικά να πείθει στο φινάλε ως Βιρμανή δυναμική πολιτικός. Τόσο, που με λίγο περισσότερο δημιουργικό ρίσκο από τον monsieur Grande Bleu, θα μιλούσαμε τώρα για μια από τις ποιοτικότερες βιογραφικές φιλμικές στιγμές της σεζόν.
Εγκλεισμός μέσα στο σπίτι των περιχώρων της Ρανγκούν, που είχε διάρκεια περίπου είκοσι ετών, μέχρι τον Νοέμβριο του 2010, όταν η δημοκρατικά εκλεγμένη δυναμική γραμματέας του δημοκρατικού Κόμματος (NLD) θα αφεθεί οριστικά ελεύθερη, προκειμένου να λειτουργήσει πλέον ως πρέσβειρα της χώρας της - με το όνομα Μιανμάρ, πια - στα Ηνωμένα 'Εθνη. Εικοσαετία που η Σου Κι, ένιωσε το μαστίγιο του φασιστικού γενοκτονικού καθεστώτος στην απομόνωση, μακριά από τα παιδιά της και κυρίως τον λατρεμένο της σύζυγο, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στο Λονδίνο, δίχως την υποστήριξη της, στο πλάι του.
Η ταινία του Luc Besson, που για πρώτη φορά στην μακρά κι επιτυχημένη σκηνοθετική καριέρα του ασχολείται με πραγματικά ιστορικά συμβάντα, ουσιαστικά μαγνητίζει τις καλύτερες στιγμές της Ασιάτισσας πολιτικού και τις παρουσιάζει σαν χρονικό, με άξονα αναφοράς τους, την αρρώστια του εγκαταλελειμμένου αλλά πάντα πιστού αντρός, δόκτορα Άρις (ερμηνεύεται από τον πολύ καλό ρολίστα David Thewlis). Οι εκπλήξεις απουσιάζουν ολοκληρωτικά στην ακαδημαικού τύπου εξιστόρηση, όπως λείπουν εντελώς οι πιθανές αρνητικές εκφάνσεις του χαρακτήρα της Σου Κι, που σχεδόν προβάλλεται ως η οσιομάρτυρας, που υπέστη τα πάνδεινα προκειμένου η πολύπαθη γωνιά του Ινδικού Ωκεανού, να αποκτήσει την λαϊκή της κυριαρχία.
Για πες: Έστω κι αν έχει πρωταγωνιστήσει σε μια ολόκληρη σειρά wuxia περιπετειών made in Hong Kong, με αποκορύφωμα τον Τίγρη και Δράκο, ακόμη κι αν έχει υπάρξει Bond-girl στο Tomorrow Never Dies, η Michelle Yeoh, κάνει την εμφάνιση της καριέρας της εδώ, υποδυόμενη την υπερβολικά κοντινή της εμφανισιακά Νομπελίστα αγωνίστρια, με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Όχι κάτι το εξωπραγματικά δυνατό ως ερμηνεία από την Μαλαισιανή, λείπουν και οι υπερβολικά συγκινησιακές στιγμές άλλωστε, αλλά με σωστές βάσεις και κατευθύνσεις ώστε τελικά να πείθει στο φινάλε ως Βιρμανή δυναμική πολιτικός. Τόσο, που με λίγο περισσότερο δημιουργικό ρίσκο από τον monsieur Grande Bleu, θα μιλούσαμε τώρα για μια από τις ποιοτικότερες βιογραφικές φιλμικές στιγμές της σεζόν.
Στις δικές μας αίθουσες? Είχε προγραμματιστεί για τις 19 Απριλίου 2012 και ακυρώθηκε. Δεν το βλέπω να επιστρέφει...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική