Movies Ltd

Δεν μπορώ ώρες ώρες να καταλάβω την ρότα που επιθυμεί να τραβήξει στην καριέρα του ο Mel Gibson. Ok κάπου μέσα του τον τρώει το σαράκι του πρωταγωνιστή και θέλει να εμφανίζεται αραιά και που στο πανί για να κάνει το κομμάτι του, θυμίζοντας μας εκείνες τις νοσταλγικές ημέρες των Lethal Weapons. Όταν όμως έχεις υπάρξει ο σκηνοθέτης τριών εκ των πιο συγκλονιστικών φιλμικών στιγμών της τελευταίας εικοσαετίας, ε, όπως και να το κάνουμε θα πρέπει να είσαι προσεκτικότερος στις υποκριτικές του εμφανίσεις. Που τις στηρίζει κιόλας ως παραγωγός, χρηματοδοτώντας τις με το υστέρημα του...

Απελπισμένος ληστής, ευρισκόμενος μπροστά στο δίλημμα να πέσει στα χέρια των αρχών, μαζί με την λεία των δύο εκατομμυρίων δολαρίων ή να περάσει τα νότια σύνορα της χώρας, ελπίζοντας σε καλύτερη συμπεριφορά των μεξικάνων συνοριοφυλάκων, θα επιλέξει, κατόπιν βεβιασμένης σκέψης, την δεύτερη, ως λιγότερο επώδυνη λύση. Αφού κατασχεθεί η γερή μπάζα από τους βουτηγμένους στην λαμογιά ρέιντζερς, ο βετεράνος κακοποιός θα οδηγηθεί στην διαβόητη φυλακή του Ελ Πουεμπλίτο, εκεί που θα περιμένει την δίκη του, αλλά και την απόφαση για τον χρόνο ποινής που θα εκτίσει.

Εκεί είναι όμως η ιδιαιτερότητα της ιστορίας που αφηγείται ο μετά από μακρά πορεία ως ασίσταντ και για πρώτη φορά σκηνοθέτης Adrian Grunberg. Μην περιμένεις κελιά, κάγκελα, δεσμοφύλακες με γκλομπ και περιπάτους για μπάσκετ και καθαρό αέρα στο προαύλιο. Εδώ το σωφρονιστικό ίδρυμα, ακολουθώντας τις προσταγές μιας ολάκερης χώρας σε αποσύνθεση όπως το Μεξικό, είναι μια πλήρης συνοικία, όπου οι φυλακισμένοι μπορούν και διαβιώνουν έχοντας την συντροφιά της φαμίλιας τους, υπάρχουν καταστήματα με κάθε λογής παρανομίες και ο ισχυρός δεν είναι ο διοικητής, μα εκείνος που διαθέτει στην τσέπη τον παρά. Το μέρος - σύμφωνα με τα λεγόμενα της παραγωγής - υπήρξε και στην πραγματικότητα στα εδάφη των απογόνων των Αζτέκα, μέχρι που κι εκείνοι κατάλαβαν πως δεν έχει κανένα νόημα η διατήρηση του ως σωφρονιστικό ίδρυμα και μάλλον του άλλαξαν τον τίτλο. Σε αυτό λοιπόν το περιβάλλον βρώμας και δυσωδίας, ο Γκρίνγκο θα επιχειρήσει να επιβιώσει, γνωρίζοντας πως ο βαρόνος του υποκόσμου που κλαίει τα λεφτά του στο Αμέρικα, τον έχει στο κατόπι, πως η μισή παραγκούπολη του την έχει στημένη, αλλά και πως ο δεκάχρονος πιτσιρικάς που έχει συμπαθήσει και τον έχει πάρει υπό την εποπτεία του - και για τα μάτια της μεχικάνας μαμάς - έχει γίνει στόχος εμπόρων ανθρώπινων οργάνων.

Για πες: Το περιμένεις λοιπόν πως ενώ η περιπέτεια κτίζεται με αξιοπρέπεια, το χαλασμένο τουβλάκι της θα έχει το όνομα Mel Gibson? Δεν το περιμένεις μα αυτή είναι η αλήθεια. Ο Αυστραλός, για κακό δικό του, που δεν έχει επιβάλλει την κατάργηση των επαναλήψεων των Φονικών Όπλων, παρότι μόλις 56 Μαΐων, μοιάζει με τουλάχιστον 70, πίσω από αυτή την καταζαρωμένη μουτσούνα, που δεν θυμίζει σε τίποτα τον μισότρελο χαιτά Μάρτιν Ριγκς, ούτε καν τον β' κατηγορίας κατοπινό Πόρτερ του Payback. Συνεπώς ακόμη κι αν το σκονισμένο τοπίο της Μεξικάνικης υπαίθρου απεικονίζεται όμορφα ως φόντο απίστευτων ιστοριών διαφθοράς, στο How I Spent My Summer Vacation (η και Get The Gringo στην αμερικάνικη του εκδοχή) ο Mel είναι εκείνος που δείχνει εντελώς αναληθοφανής σε έναν ρόλο που κάποτε έπαιζε στα δάκτυλα. Κρίμα Mel. Σταμάτα!