Movies Ltd

του Andrew Stanton. Με τους Taylor Kitsch, Lynn Collins, Samantha Morton, Willem Dafoe, Thomas Haden Church, Mark Strong, Ciarán Hinds, Dominic West, James Purefoy, Bryan Cranston

Goin' Back To...Barsoom!

του zerVo

Με το ίχνος της πρόσφατης οσκαρικής κορύφωσης σιγά σιγά να αργοσβήνει, ο ορκισμένος σινεφίλ, φαντάζομαι, ήδη θα νιώθει χορτασμένος που το μάτι του ταξίδεψε από την βουβή ασπρόμαυρη κλακέτα, στην πολύχρωμη και πολύβουη Gare Du Nord και από την μελαγχολική Χαβάη, όπου απατηθείς σύζυγος κλαίει την συμβία του, έως την γραφική Μονμάρτρη, όπου τα στοιχειά του καλλιτεχνικού παρελθόντος βολτάρουν κάπου στα μεσάνυχτα. Και τώρα τι σηκώνει η ψυχή σου κορεσμένε ποιοτικά θεατή μου? Τι θα έλεγες για μια παραμυθένια περιπέτεια καταιγιστικής δράσης, με χωροχρονοτρύπες, δολοπλοκίες, πολέμους ανάμεσα σε ανθρωπόμορφους αρειανούς και χιλιάδες τζαρ τζαρ μπινγκς, αλλά και ένα πριγκιπικό ειδύλλιο να σιγοκαίει, ενόσω λαμβάνουν χώρα οι εντυπωσιακές ίντριγκες? Πες το κι έγινε! Απλά κάνε check in στο διαστημόπλοιο, δέσε ζώνη και φύγαμε για Κόκκινο Πλανήτη. Και μην λησμονήσεις τα γυαλάκια του Real D ε? Απαραίτητο αξεσουάρ ταξιδιού!

Τυχοδιώκτης, ατίθασος και ριψοκίνδυνος αξιωματικός του στρατού των Νοτίων, εντελώς αναπάντεχα θα βρεθεί από το ερημικό Φαρ Ουέστ, σε έναν τόπο που σε ελάχιστα σημεία του θυμίζει τον δικό του. Πρόκειται για τον μακρινό πλανήτη Μπαρσούμ, που εδώ και καιρό βρίσκεται σε μια διαρκή εμπόλεμη διαμάχη, ανάμεσα στις φυλές που τον κατοικούν, εξαιτίας της διχόνοιας που έχουν σπείρει οι πανίσχυροι και μυστηριώδεις Θερν, που στο όνομα της θεάς Ις, λειτουργούν με ιδιοτελή κίνητρα. Ο Τζον Κάρτερ, αντιλαμβανόμενος πως στον νέο αυτό κόσμο, έχει αποκτήσει κάποιες εξωπραγματικές ικανότητες, πολύ σύντομα θα μπλεχτεί στο επίκεντρο του πολέμου, αρχικά έχοντας σαν σκοπό να επιστρέψει στην Γη, μα κατοπινά για να βοηθήσει τους ιθαγενείς, να αποτρέψουν τον ολοκληρωτικό αφανισμό του τόπου τους.

Αφηγούμενο, τόσο θεωρητικά, αφού σε αυτόν ανήκει η συγγραφή της νουβέλας, όσο και πρακτικά, αφού κατέχει τον υπαρκτό ρόλο του συνδετικού κρίκου στην υπόθεση, από τον Edgar Rice Burroughs, που είναι γνωστός ευρύτερα ως ο πατέρας του θρυλικού Ταρζάν, το John Carter είναι μια γνήσια, παλιάς κοπής, αλλά υπερμοντέρνας αναπαραγωγής εφετζίδικη περιπέτεια δράσης, που έχει σαν κύριο στόχο της τον εντυπωσιασμό του θεατή της. Και ελέω των εκατομμυρίων, που αφειδώς ξόδεψε η Disney, βαδίζοντας στην πεπατημένη των Πειρατών και του Prince Of Persia, δύσκολα μπορεί να πει ο φανατικός των εφέ, πως δεν έμεινε ικανοποιημένος.

Στην πρώτη του ταινία ζωντανών χαρακτήρων, ο Andrew Stanton, δημιουργός των αριστουργηματικών Finding Nemo και Wall-E, ακολουθεί πιστά το animation ένστικτο του και τουλάχιστον απεικονιστικά τα καταφέρνει περίφημα, να αποδώσει τον πλανήτη Άρη τόσο ζωντανό, όσο δεν θα μπορούσε και το πιο ευφάνταστο μυαλό να διανοηθεί. Ουσιαστικά παίρνοντας την σκυτάλη από τον μάγο Lucas στις πιο πρόσφατες εκδοχές των Star Wars, φτιάχνει τον δικό του ερημικό Τατουίν ως σκηνικό, που στεγάζει επιλεγμένα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα - φόρο τιμής? - από τις πλέον διάσημες κινηματογραφικές ιστορίες, σαν του Avatar, του Gladiator, του Episode 2 The Clone Wars, του Indiana Jones Trilogy. Μέχρι και John Ford hommage εντόπισα σε κάποιο πλάνο, αλλά ακόμη δεν ήμουν έτοιμος να το πιστέψω...

Για πες: Για να είμαι ειλικρινής το John Carter δεν είναι αλάνθαστο σεναριακά, αντιθέτως αφήνει πολλά κενά επεξήγησης, στο γιατί η μάχη επί Αρειανού εδάφους καλά κρατεί και το τι θα συμβεί στ' αλήθεια αν συνενωθούν οι συνιστώσες δυνάμεις των ηλιακών ακτίνων. Ούτε από λιτότητα χαρακτηρίζεται, όταν απαιτείται λεξικό για να θυμάσαι τα δυσανάγνωστα ονόματα, όσων παρελαύνουν από το φλεγόμενο πάλκο. Όμως... Στηριζόμενος στο σκεπτικό πως ακόμη και η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα, θα καλυφτεί από μια πολύχρωμη έκρηξη, μια θορυβώδη τηλεμεταφορά ή μια σπινθηροβόλα ηλεκτρική εκκένωση, ο ατρόμητος Τζον, παιγμένος από τον όσο περνά η ώρα, όλο και πιο στιβαρό Taylor Kitsch, κτίζει λεπτό με το λεπτό - πάνω από 120 τέτοια βήματα συνολικά - τον δικό του μύθο, που προβλέπω θα έχει και θεματική συνέχεια. Και για να ρισκάρω εκ του ασφαλούς, έχοντας δεδομένα στο πλάι του, την ιέρεια - βασιλοπούλα - μάγισσα Ντέτζα Θόρις, με την μορφή της αποκάλυψης Lynn Collins, που όσο το έψαξα, η ονειρική απόχρωση των ματιών της, δεν αποτελεί special effect! 

Στις δικές μας αίθουσες, στις 8 Μαρτίου 2012 από την Feelgood