Movies Ltd

της Jennifer Westfeldt. Με τους Jennifer Westfeldt, Adam Scott, Jon Hamm, Kristen Wiig, Maya Rudolph, Chris O'Dowd, Megan Fox, Edward Burns

Βαριά η ευθύνη...

του zerVo

Στην Νέα Υόρκη δεν έχει τύχει να ζήσω. Για να είμαι ειλικρινής, στην Νέα Υόρκη δεν έχω καν ταξιδέψει. Συνεπώς αυτό το μαγικό άγγιγμα του Μεγάλου Μήλου, δεν έχει ποτίσει - τι ποτίσει, ούτε καν έχει αγγίξει - την ψυχοσύνθεση μου κι ακόμη σκέφτομαι και λειτουργώ με τις παλαιολιθικές αντιλήψεις, που διδάχτηκα σε αυτή την οπισθοδρομική γωνιά της ανατολικής Μεσογείου. Πιθανόν γι αυτό το λόγο εντόπισα νωρίς το έτερον ήμισυ κι άνοιξα το σπιτικό μου, πριν διαβώ το κατώφλι των εικοσιπέντε, δίχως να προβώ στις ανατρεπτικές συνήθειες της μετά μοντέρνας μητρόπολης. Επιλέγοντας έτσι να μην κάνω την ζωή μου κομεντί, κάνοντας έναν γιο με την κολλητή μου, έτσι για να τον κάνω και πιθανότατα να θεωρούμαι στους κύκλους μου "προχώ". Πέρα από την πλάκα, τώρα, κάποιος πρέπει στους fellow americans, να διδάξει πως το να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί, συνεπάγεται βαριά ευθύνη και δεν σημαίνει - όσο κι αν εμμένουν κι επιμένουν - ισόβια κάθειρξη...

Σαραντάρης πολυάσχολος νεοϋορκέζος γεροντοπαλικαράς, σε ένα διάλειμμα της πολυποίκιλης ενασχόλησης του με τις χιλιάδες κατακτήσεις, αντιλαμβανόμενος πως οι στενοί του φίλοι, δεν διάγουν και τον πλέον ευτυχισμένο οικογενειακό βίο, θα τσιγκλήσει συνομήλικη του συμπολίτισσα, μεγαλοκοπέλα του ραφιού, να αποκτήσουν παρέα ένα παιδί, δίχως να τους βαραίνουν στο κεφάλι τα στέφανα του γάμου. Με αυτό τον τρόπο και ως γονείς μπορούν να λογιστούν, αλλά και το κέφι τους, δίχως περιττές δεσμεύσεις θα μπορούν να κάνουν, στην προσπάθεια τους να εντοπίσουν τον ιδανικό παρτενέρ. Κι εκείνη θα συμφωνήσει...

Παραλλαγή στο γνώριμο θέμα της αδυναμίας συνύπαρξης φιλίας και έρωτος, ανάμεσα σε άτομα διαφορετικού φύλου, αποτελεί και η περίπτωση του Friends With Kids, που επιχειρεί να εισχωρήσει στην ψυχοσύνθεση των ατόμων της κρίσιμης μέσης ηλικίας, από την στιγμή που αποφασίζουν να κτίσουν την δική τους φαμίλια, ρισκάροντας τα μέλια, τα λουλούδια και τις χαρές του in love ενθουσιασμού τους. Και εκτιμώ πως δεν είναι η τελευταία φορά που μια εναλλακτική βερσιόν, του "τα φτιάχνουμε, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί εμείς είμαστε κολλητάρια και δεν θα χαλάσουμε αυτό το όμορφο που έχουμε δημιουργήσει, προς χάριν μιας στιγμής αδυναμίας" μας κτυπά την πόρτα, μα το θέμα κρατά πολύ κουβεντολόι ακόμη. Μάλιστα επί της παρούσης, το φιλμάκι δεν συστήνεται ως ένα τυπικό αμερικάνικο rom - com, αλλά στρίβει το κεφάλι του εκ περιτροπής, άλλοτε αριστερά και κοιτάζει προς την καθαρόαιμη κωμωδία και άλλοτε δεξιά, υποτίθεται φορώντας το ρουχαλάκι του δράματος. Στην δική μου λογική, όμως, η σεναριακή ιδέα είναι φτηνά αστεία, άσε που η ολοκλήρωση της της στο πανί, είναι ένα πραγματικό δράμα!

Για πες: Εκμεταλλευόμενη το γκελ της καλύτερης made in America κομεντί της περασμένης σεζόν  (του ευφυούς Bridesmaids) η Jennifer Westfeldt, ξανθούλα σταρ κυρίως της tv, αποσπά το κυριότερο κομμάτι του καστ της και το μεταφέρει εδώ υπό την επίβλεψη της, επιθυμώντας οι γνώριμοι - περίπου ίδιοι - χαρακτήρες να δώσουν ώθηση στο δικό της πόνημα. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα, ακόμη και όταν πραγματικά η τετράδα Wiig - O' Dowd - Rudolph και Hamm, στέκεται στο ύψος της, ως υποστηρικτικό ανσάμπλ. Κι αυτό γιατί το βασικό σετ απ, παραμένει υπερβολικά αδύναμο και μέτριο ως έμπνευση, ενώ το δίδυμο, δε, που καλείται να το φορτσάρει, δηλαδή η ίδια η σκηνοθέτις - σεναριογράφος - συμπαραγωγός - μπεμπέκα, που πενηνταρίζει, αλλά δεν παραλείπει να  βγάλει από την τσαντούλα την πράσινη σαλάτα, που θα της κρατήσει σιλουέτα, ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί ως άλλη Μανίνα, με accesorize καλτσούλα στον χιονιά και ο μυτόγκας Adam Scott, υπερεκτίθενται και από ένα σημείο και μετά χάνουν από τα χέρια τους την μπάλα. Την ίδια στιγμή, που οι ενέσεις ενδιαφέροντος του έργου και ακούν στα ονόματα Megan Fox και Ed Burns, ως δια μαγείας εξαφανίζονται από προσώπου γης, για να καταλήξει η ελευθερίου πνεύματος κομεντί, σε σαπουνοπερέτα, που δεν θα προβαλλόταν ούτε στις αζήτητες ώρες οποιουδήποτε τηλεοπτικού προγράμματος.

Στις δικές μας αίθουσες, στις 15 Μαρτίου 2012 από την Odeon