Movies Ltd

του William Brent Bell. Με τους Fernanda Andrade, Simon Quarterman, Evan Helmuth, Ionut Grama, Suzan Crowley

Ανοσιούργημα!

του gaRis (@takisgaris)

Του το ξεκαθάρισα του zerVo: Ας βάλει τον καταψύκτη στο ρελαντί να την πέσω κανα 9μηνο α λα 2001: A Space Odyssey ή έστω Alien, μπας και επιβιώσω του ορυμαγδού των σαβουροανθυποταινιακίων – ειδικότερα όσων έχουν προβληθεί εντός του βορειοαμερικανικού Γενάρη. Κανένα έλεος. Από την άλλη, ίσως να είναι θείο θέλημα να σας γράψω γι’ αυτό το ανοσιούργημα, ούτως ώστε να γλιτώσετε τα πολύτιμα ευρώ όσο και τις τάσεις καψίματος κινηματογράφου που θα νοιώσουν όσοι αδαείς υπομείνουν ως τους τίτλους τέλους. Αν έχετε δει – μη λέτε ψέματα  –  έστω ένα από τα ληστρικά Paranormal Activities, μάθετε αυτό δα: Το βαρέλι δεν έχει πάτο. Το Devil Inside κάνει την TWC (The Weinstein Company) να φαντάζει τσούρμο ερασιτεχνών στην προώθηση ταινιών. Πάμε στοίχημα;

Εκεί που ο Harvey (άρτι παρασημοφορηθείς από τον Σαρκοζί παρακαλώ) αγκομαχά να ρεφάρει για τα αστρονομικά (αναλογικά) έξοδα σπρωξίματος του Artist, αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να κάνει παρέα στην γκράντε εμπορική αποτυχία της χρονιάς (Hugo) στο…Netflix, έρχεται από τα αβυσσαλέα έγκατα της κολάσεως η… Room 101 (υπεύθυνη για τα κολοσσιαία hits Paranormal Activity 2, 3,και 4) και γυρίζει το The Devil Inside στο Βουκουρέστι, με κόστος παραγωγής 1.000.000 ντολάρι. Το λαβράκι το μυρίζεται η Paramount και το πανηγύρι αρχίζει. Η ταινία ξεκινά καμπάνια στο internet το Δεκέμβρη με ένα δυνατό (βλ. φοβιστικό) πόστερ και κάπου πριν τα Χριστούγεννα σκάει το trailer. Ε, λοιπόν, με έκανε να το περιμένω αδημονίως. Ο δε κόσμος, στα κάγκελα. Το πρώτο 3ήμερο, 33 εκατ. Και κάπου εκεί αρχίσανε οι έξαλλες εκδηλώσεις αγανάκτησης σε twitter και τα γιουχαϊσματα στις αίθουσες.

Μολαταύτα, η ταινία δυο μήνες μετά, με την ολοκλήρωση της διαδρομής της, έχει ήδη κάνει περίπατο λίγω κάτω από τα 55 εκατομύρια. Μαθηματικά γνωρίζετε; Αυτό αγαπημένοι μου λέει πάρα πολλά για την κατάσταση των πραγμάτων εδώ, αιτιολογεί (εν μέρει) το γιατί η Ακαδημία βραβεύει…απεγνωσμένα μη αμερικανικές παραγωγές και (σημειώστε την ώρα που το διαβάζετε) θα δείτε πως σιμώνει η ώρα που θα καταργηθεί η (αστεία έως ρατσιστική) κατηγορία της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα Oscars. Η αμερικανική παραγωγή που σαρώνει στο box office είναι τσακωμένη με την ποιότητα. Πες τα Transformers έχουν κάποια υψηλά production values, εδώ μιλάμε για προσβολή της 7ης Τέχνης τύπου JACKASS 3D.

Για πες: Ναι, εξακολουθείτε να διαβάζετε την κριτική του The Devil Inside. Του found footage mockumentary εξορκισμών που «δεν εγκρίθηκε – ούτε έτυχε ουδεμιάς βοήθειας από την Καθολική Εκκλησία». Γύρω στα 1989, κατά τη διάρκεια ενός εξορκισμού που πήγε διαολεμένα στραβά, μια μοναχή και δύο ιερείς σκοτώθηκαν από την δαιμονισμένη Maria Rossi (Suzan Crowley, αγνώριστη από την εποχή των Sυνεχόμενων Πνιγμών (1982) του P. Greenaway), η οποία ψύχραιμα πήρε και το 911 για να το αναφέρει. Είκοσι χρόνια μετά η κόρη της Isabella (Fernanda Andrante), μαζί με δύο άτακτους ιερείς-ψυχολόγους-εξορκιστές (S. Quarterman – I. Helmuth) που αψηφούν την απαγόρευση του επίσημου κλήρου για διενέργεια εξορκισμών, ξεκινούν μαζί με την κόρη και τον…κάμεραμάν της να διαλευκάνουν το απαιώνιο μυστήριο: Είναι η μάνα της τρελή ή δαιμονισμένη; Πολλά ανατριχιστικά, αηδιαστικά και μισογυνικά λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια για τους λίαν παρατηρητικούς, ενώ οι αποδέλοιποι περιμένουν επί 87 λεπτά να δουν κάτι περισσότερο υποφερτό από ξύλινες ερμηνείες (πλην Crowley), έναν εσμό movie goofs και σεναριακές τρύπες. Πάντως, για ταινία που δεν έχει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ τέλος, ο «δημιουργός» William Brent Bell (Stay Alive, 2006) τα έχει καταφέρει περίφημα, αφού ήδη έχει πάρει τα κλεμμένα (εισιτήρια) και έφυγε γρήγορα για να γυρίσει το Wer (2013) για άλλη μια επιδρομή στο διψασμένο για παρανωμαλίες φιλοθεάμον κοινό. As for you guys…well, you have been warned!

Στις δικές μας αίθουσες, στις 8 Μαρτίου 2012 από την UIP