Τζακ Και Τζιλ
του Dennis Dugan. Με τους Adam Sandler, Katie Holmes, Eugenio Derbez, David Spade, Al Pacino
Καρνάβαλος!
του zerVo
Πρέπει να του βγάλω το καπέλο αυτουνού του (συμπαθητικού δεν λέω) Εβραίου. Δεν ξέρω πως τα έχει καταφέρει, είναι όμως ο μοναδικός σταρ, μολονότι στα μέρη μας δεν είναι και ο πλέον δημοφιλής, που έχει πετύχει, το σύνολο σχεδόν των έργων του, εδώ και δεκαπέντε χρόνια που πρωταγωνιστεί, να έχουν πάρει διανομή πρώτης προβολής στην χώρα μας! Το παράξενο είναι πως αν αντικρίσει κανείς τον βαθμολογικό μέσο όρο της φιλμογραφίας του, δύσκολα μπορεί να δώσει μια σαφή εξήγηση στο φαινόμενο. Το ακόμη παραξενότερο είναι που από ένα σύνολο είκοσι plus ταινιών, οι μόνες που πήγαν straight to video, είναι και αυτές που έχριζαν μιας κάποιας προσοχής (Spanglish, Reign Over Me). Ελπίζω με δυο κουβέντες, το Jack And Jill να βάλει τέλος σε αυτό το εντυπωσιακό σερί, που είναι και το μοναδικό κωμικό στοιχείο της όλης κατάστασης...
Τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει την διάθεση του επιτυχημένου παραγωγού διαφημιστικών σποτ, αλλά και καλόκαρδου Καλιφορνέζου οικογενειάρχη Τζακ Σάντελστιν. Τίποτα, εκτός από την ετήσια επίσκεψη, πάντα ανήμερα της γιορτής των Ευχαριστιών, της δίδυμης αδελφής του Τζιλ, που η εκρηκτική της παρουσία πάντοτε του δημιουργεί προβλήματα. Πόσο μάλλον φέτος, που η ατσούμπαλη, φωνακλού και δίχως αίσθηση του μέτρου Νεουορκέζα, έχει πάρει την απόφαση να μείνει στο σπίτι του αδελφού της, για πολύ περισσότερο χρόνο από το τετραήμερο του τρόμου, που την είχε συνηθίσει...
Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως κι εκεί που ο διαφημιστής κοντεύει να κτυπήσει το κεφάλι στο τοίχο, έχοντας ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει και τα ζόρια της δουλειά του, η αδελφούλα του με το απαράμιλλο μπρίο της (!!!) θα κερδίσει την εκτίμηση τόσο του επαγγελματικού του περίγυρου, όσο και του σούπερ αστέρα, που ο Τζακ γυροφέρνει, μπας και πρωταγωνιστήσει στο νέο του σποτάκι. Το θέμα δεν είναι αποκαρδιωτικό, αντιθέτως μπορώ να το αποκαλέσω μέχρι και συμπαθές. Η εκτέλεση του όμως είναι πραγματικά...εκτέλεση! Κι αυτό διότι το φιλμ κινούμενο στα γνώριμα στάνταρντς του ατάλαντου Dennis Dugan, κωμικά αμερικανίζει επικίνδυνα, εστιάζοντας στον γυναικείο χαρακτήρα των twins, που βασανιστικά καρικατουρίστικος καθώς είναι, σε ωθεί να μην αντέχεις να τον παρακολουθήσεις για περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα.
Για πες: Πάνω στο διπλοθεσίτικο πατρόν που χάρισε οσκαρική υποψηφιότητα στον Dustin Hoffman (Tootsie) και εμπορική αναγνώριση στον Robin Williams (Mrs Doubtfire), παλεύει να κινηθεί ο περιορισμένων, ντε φάκτο πια, ικανοτήτων Adam Sandler και πραγματικά τα κάνει μαντάρα. Ανάθεμα έστω και μια φορά να άντεξα τις άναρθρες ψευδές κραυγές του γυναικείου part της παρουσίας του, πόσο μάλλον να βγάλω και χαμόγελο από δαύτες. Τραγωδία που παραλίγο να ολοκληρωθεί, όταν δίπλα του / της, εμφανίστηκε κάποιος σωσίας του λατρεμένου Pacino, υποτίθεται υποδυόμενος τον βετεράνο κορυφαίο ερμηνευτή. Φήμες λένε πως μπορεί να είναι και ο ίδιος. Δεν το πιστεύω με τίποτα ο Big Al, όμως, να δέχτηκε να προσθέσει το όνομα του στα credits αυτής της σαχλαμάρας. Α, κάπου είδα κι έναν μασκαρεμένο Johnny Depp. Καρναβάλι ολκής εντέλει...
Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως κι εκεί που ο διαφημιστής κοντεύει να κτυπήσει το κεφάλι στο τοίχο, έχοντας ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει και τα ζόρια της δουλειά του, η αδελφούλα του με το απαράμιλλο μπρίο της (!!!) θα κερδίσει την εκτίμηση τόσο του επαγγελματικού του περίγυρου, όσο και του σούπερ αστέρα, που ο Τζακ γυροφέρνει, μπας και πρωταγωνιστήσει στο νέο του σποτάκι. Το θέμα δεν είναι αποκαρδιωτικό, αντιθέτως μπορώ να το αποκαλέσω μέχρι και συμπαθές. Η εκτέλεση του όμως είναι πραγματικά...εκτέλεση! Κι αυτό διότι το φιλμ κινούμενο στα γνώριμα στάνταρντς του ατάλαντου Dennis Dugan, κωμικά αμερικανίζει επικίνδυνα, εστιάζοντας στον γυναικείο χαρακτήρα των twins, που βασανιστικά καρικατουρίστικος καθώς είναι, σε ωθεί να μην αντέχεις να τον παρακολουθήσεις για περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα.
Για πες: Πάνω στο διπλοθεσίτικο πατρόν που χάρισε οσκαρική υποψηφιότητα στον Dustin Hoffman (Tootsie) και εμπορική αναγνώριση στον Robin Williams (Mrs Doubtfire), παλεύει να κινηθεί ο περιορισμένων, ντε φάκτο πια, ικανοτήτων Adam Sandler και πραγματικά τα κάνει μαντάρα. Ανάθεμα έστω και μια φορά να άντεξα τις άναρθρες ψευδές κραυγές του γυναικείου part της παρουσίας του, πόσο μάλλον να βγάλω και χαμόγελο από δαύτες. Τραγωδία που παραλίγο να ολοκληρωθεί, όταν δίπλα του / της, εμφανίστηκε κάποιος σωσίας του λατρεμένου Pacino, υποτίθεται υποδυόμενος τον βετεράνο κορυφαίο ερμηνευτή. Φήμες λένε πως μπορεί να είναι και ο ίδιος. Δεν το πιστεύω με τίποτα ο Big Al, όμως, να δέχτηκε να προσθέσει το όνομα του στα credits αυτής της σαχλαμάρας. Α, κάπου είδα κι έναν μασκαρεμένο Johnny Depp. Καρναβάλι ολκής εντέλει...
Στις δικές μας αίθουσες στις 9 Φεβρουαρίου 2012 από την Feelgood
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική