του Baltasar Kormákur. Με τους Mark Wahlberg, Kate Beckinsale, Ben Foster, Giovanni Ribisi, Lukas Haas
Ocean's 11 των φτωχών
του gaRis (@takisgaris)
O Γενάρης, αν και παραδοσιακά χαρακτηρίζεται εισπρακτικά ως αυτός των ισχνών αγελάδων, εφέτος έχει παρουσιάσει στα κατά δω μέρη πάνω από 50% αύξηση από τα πέρσι. Κι αν κατά περίπτωση αυτό μεταφράζεται σε απρόσμενα ικανοποιητικές για την εποχή παραγωγές (βλ. The Grey, Chronicle, The Woman In Black) ή ονόματα μεγέθους Soderbergh (Haywire), δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις όπως αυτή του Contraband, όπου η μπαναλιτέ συναντά το paycheck a’ listers όπως ο Wahlberg. Ας πάρουμε όμως τα δεδόμενα εξαρχής.
Στα 2008 υπήρξε ένα ισλανδικό hitάκι, το Reykjavik – Rotterdam, όπου πρωταγωνιστής ήτο ο σκηνοθέτης τουτουδώ hollywoodιανού remake, Baltasar Kormakur. Προ 10ετίας, ο αναγνωρισμένος αυτός φέρελπις είχε κουνήσει τα νερά με την offbeat comedy 101 Reykjavik όπου θαμάξαμε την αλμοδοβαρική μούσα Victoria Abril. Το πέρασμα της όχθης του Ατλαντικού έρχεται καθυστερημένα και σίγουρα όχι με ένα story στα μέτρα του. Όχι πως η πρωτότυπη ταινία ήταν μνημειώδες heist, όμως υπήρχε ένα εκκεντρικό βόρειο χιουμοράκι και μια οικογενειακού προφίλ σεναριακή σκιαγράφηση.
Στην εδώ dumbed down έκδοση, ο οσκαρικός Marky Mark των Departed και The Fighter έχει μείνει στο ράφι, καθώς το μόνο που υπνοβατεί στα gritty πλάνα είναι αυτή η freeze frame φάτσα του η οποία βγάζει κάτι μεταξύ παπαδοπαιδίου και κωλοπαιδαρίου γειτονιάς, με την κουκούλα του jumper να σκεπάζει το κεφάλι. Είναι ο Danny Ocean (βλ. Ocean’s 11) των φτωχών που προσπαθεί να σώσει το αδερφάκι του από τα νύχια του κάκιστου αρχιλαθρεμπόρου Giovanni Ribisi (σε ένα ακόμη επονείδιστο ρεσιτάλ overacting) που του χρωστάει σε δανεικά περίπου…τη ζωή του.
Για πες: Οπότε ένα ταξιδάκι στον Παναμά μαζί με την τρελοπαρέα του για να μεταφέρουν ένα φορτίο πλαστά χαρτονομίσματα είναι η μόνη λύση, το κλασικό τελευταίο κόλπο όπου όλα θα πάνε στραβά, οι μόνοι όμως που θα την πληρώσουν θα είναι αυτοί οι κακοί λατίνος για τους οποίους δεν ενδιαφερόμαστε. Χαλάλι όμως γιατί είναι κι αυτή η μοιροχτυπημένη η Kate Beckinsale που περιμένει ως πιστή Πόπη (από το Πηνελόπη) τον Marky να γυρίσει. Ή μήπως απλά κοιτάει πότε θα κουδουνίσει το κινητό, ώστε να πάει στο διπλανό στούντιο που γυρνά παράλληλα το Underworld 4 (βλ. ερμηνευτικό της κισμέτ);
Στην εδώ dumbed down έκδοση, ο οσκαρικός Marky Mark των Departed και The Fighter έχει μείνει στο ράφι, καθώς το μόνο που υπνοβατεί στα gritty πλάνα είναι αυτή η freeze frame φάτσα του η οποία βγάζει κάτι μεταξύ παπαδοπαιδίου και κωλοπαιδαρίου γειτονιάς, με την κουκούλα του jumper να σκεπάζει το κεφάλι. Είναι ο Danny Ocean (βλ. Ocean’s 11) των φτωχών που προσπαθεί να σώσει το αδερφάκι του από τα νύχια του κάκιστου αρχιλαθρεμπόρου Giovanni Ribisi (σε ένα ακόμη επονείδιστο ρεσιτάλ overacting) που του χρωστάει σε δανεικά περίπου…τη ζωή του.
Για πες: Οπότε ένα ταξιδάκι στον Παναμά μαζί με την τρελοπαρέα του για να μεταφέρουν ένα φορτίο πλαστά χαρτονομίσματα είναι η μόνη λύση, το κλασικό τελευταίο κόλπο όπου όλα θα πάνε στραβά, οι μόνοι όμως που θα την πληρώσουν θα είναι αυτοί οι κακοί λατίνος για τους οποίους δεν ενδιαφερόμαστε. Χαλάλι όμως γιατί είναι κι αυτή η μοιροχτυπημένη η Kate Beckinsale που περιμένει ως πιστή Πόπη (από το Πηνελόπη) τον Marky να γυρίσει. Ή μήπως απλά κοιτάει πότε θα κουδουνίσει το κινητό, ώστε να πάει στο διπλανό στούντιο που γυρνά παράλληλα το Underworld 4 (βλ. ερμηνευτικό της κισμέτ);
Στις δικές μας αίθουσες στις 15 Μαρτίου 2012 από την UIP
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική