Ο Νεαρός Κύριος Γκαίτε

του Philipp Stölzl. Με τους Alexander Fehling, Miriam Stein, Moritz Bleibtreu, Volker Bruch


Χασμουρητός Έρωτας!
του zerVo
Ούτε κι εγώ δεν ξέρω, κατόπιν εκείνης της ανέλπιστης και επταόσκαρης - best picture included - επιτυχία του Madden, πόσες ιντερνάσιοναλ ρομαντικές ιστορίες, διάσημων πεζογράφων, ποιητών και γενικότερα ανθρώπων της τέχνης έχω καταμετρήσει. Λες και παρουσιάζει κανένα ιδιαίτερο (θεματικό όσο και σινεφίλ) ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε, εκ των πολύ υστέρων τις ερωτικές ανησυχίες του Μολιέρου, του Γκόγια ή του Τζον Κιτς. Στα πλαίσια αυτής της ελαφρώς κουτσομπολίστικης και πιπεράτης βουτιάς στο παρελθόν κινείται και η περίπτωση του Goethe!, φυσικά Γερμανικής προέλευσης, όντας ο εθνικός συγγραφέυς της Αλεμανίας, που δεν παραβαίνει τον κανόνα του μέτριου biopic σινερομάντζου εποχής. Ίσα ίσα που τον επιβεβαιώνει και με την βούλα...

Ατίθασος ως χαρακτήρας και δίχως την παραμικρή διάθεση να ακολουθήσει τους σοβαρούς μαθησιακούς κανόνες της Νομικής Σχολής που φοιτά, έχοντας συνάμα αποτύχει στις προαγωγικές εξετάσεις, ο νεαρός Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, θα σταλεί κατ εντολή του σεβάσμιου πατέρα του, σε επαρχιακή κωμόπολη, προκειμένου να εξασκηθεί πρακτικά στο δικαστήριο της. Πέρα από την χάρη που θα κάνει στον γονιό του, για να δείξει το στοιχειώδες ενδιαφέρον στις σπουδές, ο γεμάτος καλλιτεχνικές ανησυχίες, με έφεση στην ποίηση και την σκιτσογραφία νέος, δεχόμενος τα βέλη του έρωτα, θα πέσει στην αγκαλιά της όμορφης, όσο και μέτριας κοινωνικής στάθμης Λόττε Μπουφ, μιας πολυάσχολης στο μεγάλωμα των μικρών της αδελφών γυναίκας, που ο πατέρας της την προορίζει για σύζυγο ευυπόληπτου οικονομικά όσο και ταξικά συμπολίτη της...

Ο οποίος μορφονιός από καλή φαμίλια, από την μεριά του, τυγχάνει - ω της σύμπτωσης - ο μέντορας του γοητευτικού Γιόχαν στο Μέγαρο, μια περιπλοκή που ουδείς του τρίο γνωρίζει, ούτε και φαντάζεται, με συνέπεια όσο η αποκάλυψη του μαντάτου πλησιάζει, άλλο τόσο η φαρσοτραγωδία λαμβάνει όλο και πιο ακραίες διαστάσεις. Το παράξενο στοιχείο του φιλμ που υπογράφει ο όχι ιδιαίτερα διάσημος στο διεθνές κοινό Philipp Stolzl, είναι πως ξεκινά τόσο ρυθμικά, χοροπηδηχτά, πολύχρωμα και διασκεδαστικά, που δεν προδιαθέτει κανέναν, πως στο δεύτερο κομμάτι του θα πάρει στροφή 180 μοιρών, περιλαμβάνοντας στο σαπουνοπερετικό σενάριο του δάκρυα, απογοητεύσεις, φυλακίσεις, μονομαχίες, μέχρι και αυτοκτονίες. Η θεματική ανισότητα σε όλο της το μεγαλείο δηλαδή...

Για πες: Είχα πάντως την κρυφή ελπίδα πως σε κάποιο σημείο του το Young Goethe In Love θα έριχνε κάποιες έστω και επιφανειακές ματιές στις σοσιάλ ανισότητες της εποχής και στις δυσκολίες ανάτασης ενός φέρελπι που δεν διαθέτει τα μέσα, πιθανότατα έσφαλα στην εκτίμηση μου, αφού σε κανένα του σημείο, ούτε καν όταν σοβαρεύτηκε, το φιλμ δεν έδειξε την διάθεση να ξεφύγει από τις δίχως μοίρα αγκαλίτσες και φιλάκια του ζεύγους.





Στις δικές μας αίθουσες, στις 12 Ιανουαρίου 2012 από την Strada

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική