Ράμπαρτ
του Oren Moverman. Με τους Woody Harrelson, Steve Buscemi, Robin Wright, Sigourney Weaver, Ben Foster, Anne Heche, Ice Cube, Ned Beatty, Cynthia Nixon
Μάθημα Υποκριτικής
του gaRis (@takisgaris)
Δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει ότι ο ψηλός λιγνός και άχαρος του White Men Can’t Jump ή το κοροϊδάκι της κυρίας Demi Moore στο Indecent Proposal είναι ικανός για τέτοιες σαρωτικές ερμηνείες όπως αυτή στο Rampart. Κι όμως, ο Woody Harrelson έχει δώσει ισχυρά διαπιστευτήρια τόσο στο People vs Larry Flint, όπου κέρδισε την πρώτη του οσκαρική υποψηφιότητα, όσο και στο περυσινό The Messenger, όπου επανέκαμψε με τον σημαντικότερο (μέχρι αυτόν εδώ) ρόλο του την τελευταία 10ετία και άλλη μια acting nom. Όπως λοιπόν ο Michael Fassbender (έτερη περίπτωση αλησμόνητης ερμηνείας εφέτος) έχει τακιμιάσει αγαστά με τον Steve McQueen (Hanger, Shame), έτσι και ο Woody, φαίνεται να έχει βρει στο πρόσωπο του Oren Moverman τον σκηνοθέτη που τον εξιτάρει.
Όταν στο team συμπεριλαμβάνονται η ισχυρή crime cop πένα του James Ellroy (L.A. Confidential) και ένα δυνατό cast (o φιλαράκος Ben Foster από το The Messenger σε ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο, η καλύτερη από ποτέ, milf Robin Wright, μαζί με Sigourney Weaver, Steve Buscemi, Ice Cube, Ned Beatty, Cynthia Nixon και Anne Heche), το αποτέλεσμα είναι εγγυημένη ένταση, σπουδή χαρακτήρων και αμείωτο ενδιαφέρον ως το τέλος. Παρότι θεματικά το Rampart μοιάζει με riff του Dirty Harry με αναφορές στο Bad Lieutenant και απόηχους του Internal Affairs, σκηνοθετικά αντλεί ρυθμό και framing από τo Training Day.
Όταν στο team συμπεριλαμβάνονται η ισχυρή crime cop πένα του James Ellroy (L.A. Confidential) και ένα δυνατό cast (o φιλαράκος Ben Foster από το The Messenger σε ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο, η καλύτερη από ποτέ, milf Robin Wright, μαζί με Sigourney Weaver, Steve Buscemi, Ice Cube, Ned Beatty, Cynthia Nixon και Anne Heche), το αποτέλεσμα είναι εγγυημένη ένταση, σπουδή χαρακτήρων και αμείωτο ενδιαφέρον ως το τέλος. Παρότι θεματικά το Rampart μοιάζει με riff του Dirty Harry με αναφορές στο Bad Lieutenant και απόηχους του Internal Affairs, σκηνοθετικά αντλεί ρυθμό και framing από τo Training Day.
Ο Dave Brown, βετεράνος του Βιετνάμ και αστυνομικός εδώ και 22 χρόνια στο τμήμα Rampart του L.A., γνωστού για φαινόμενα βίας κατά πολιτών, ζει μαζί με τις δύο πρώην συζύγους του που «τυγχάνουν» αδελφές και τις δύο του κόρες. Είναι γκομενάκιας, ρατσιστής, ομοφοβικός και έχει τη φήμη ότι στο παρελθόν έχει σκοτώσει σεσημασμένο βιαστή, σημάδι της I am the law νοοτροπίας του. Όταν θα πρωταγωνιστήσει για πολλοστή φορά σε συμβάν αστυνομικής βίας, τα πράγματα θα πάρουν την κατηφόρα με μορφή χιονοστιβάδας. Ακόμη και η ηλεκτρισμένη του ερωτική σχέση με τη δικηγόρο Linda δεν θα τον γλιτώσει από το αδιέξοδο.
Το ζήτημα δεν τίθεται για το αν ο Dave θα ξεφύγει από τους διώκτες του. Το σημαντικότερο πρόβλημά του είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Αυτή η σκοτεινή κτηνώδης δύναμη που καταπνίγει μια ευαίσθητη, γενναία προσωπικότητα που εκλιπαρεί για αγάπη. Το ποτό είναι το μόνο που μπορεί να κρατήσει στα χέρια του. Η βία φαίνεται ως το τελευταίο καταφύγιό του. Ο Moverman συμπαθεί κατάφωρα τον ατελή ήρωά του, αδυνατώντας σκηνοθετικά να φωτίσει μια ερμηνεία που ξεφεύγει από τον έλεγχο των δικών του εκφραστικών του μέσων. Ο Harrelson, σε μια λυσσασμένη ερμηνεία, καθηλώνει κάθε πλάνο παίζοντας οργανικά με κάθε σύσπαση της τραχιάς του φάτσας. Αν μιλάμε για achievement in acting, κ.κ. Clooney - Pitt - Di Caprio, παρακαλώ ρίξτε μια ματιά εδώ. Θα πάρετε ένα θαυμάσιο δωρεάν μάθημα υποκριτικής.
Το ζήτημα δεν τίθεται για το αν ο Dave θα ξεφύγει από τους διώκτες του. Το σημαντικότερο πρόβλημά του είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Αυτή η σκοτεινή κτηνώδης δύναμη που καταπνίγει μια ευαίσθητη, γενναία προσωπικότητα που εκλιπαρεί για αγάπη. Το ποτό είναι το μόνο που μπορεί να κρατήσει στα χέρια του. Η βία φαίνεται ως το τελευταίο καταφύγιό του. Ο Moverman συμπαθεί κατάφωρα τον ατελή ήρωά του, αδυνατώντας σκηνοθετικά να φωτίσει μια ερμηνεία που ξεφεύγει από τον έλεγχο των δικών του εκφραστικών του μέσων. Ο Harrelson, σε μια λυσσασμένη ερμηνεία, καθηλώνει κάθε πλάνο παίζοντας οργανικά με κάθε σύσπαση της τραχιάς του φάτσας. Αν μιλάμε για achievement in acting, κ.κ. Clooney - Pitt - Di Caprio, παρακαλώ ρίξτε μια ματιά εδώ. Θα πάρετε ένα θαυμάσιο δωρεάν μάθημα υποκριτικής.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 28 Ιουνίου 2012 από την Audiovisual
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική