Movies Ltd

Αυτό το ευέλικτο πρόσωπο που εμφανίζει εσχάτως το αμερικάνικο σινεμά, διαθέτει ένα ιδιαίτερο γούστο και μια άκρως ελκυστική γοητεία στην λειτουργία του, βάζοντας στον θεατή το αίνιγμα, για τι πρόκειται να παρακολουθήσει, πέρα από όσα γνωρίζει για το συγκεκριμένο θέμα. Πιο συγκεκριμένα κι επί της παρούσης, το Trespass, μπορεί αρχικά να συστήνεται ως κλειστοφοβικό θρίλερ, με ομήρους και απαγωγείς, στα πρότυπα του Ransom και του Hostage, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μια σπαρταριστή κομεντί, που παρωδεί κατά το δοκούν καθημερινά δραματικά σίριαλς της μικρής οθόνης και μάλιστα πετυχαίνει απόλυτα τον σκοπό του να σκορπίσει άφθονο γέλιο, σε όποιον το υποδεχτεί με την ανάλογη χαλαρότητα. Κοινώς? Πάρτο αλλιώς μπας και διασκεδάσεις, γιατί αν δώσεις βάση σε αυτή την άνοστη και με μπαγιάτικα καρυκεύματα σούπα, που σερβίρει ένας απόμαχος γεράκος από το New York, μπορεί και να φτάσεις στα νευρικά όρια σου...

Δαιμόνιος μεσίτης πολύτιμων λίθων, που έχει κτίσει μια περιουσία διακινώντας διαμάντια σε ζάπλουτους πελάτες της υψηλής κοινωνίας, πέφτει θύμα επίθεσης μέσα στην ίδια του την πολυτελή έπαυλη, φράξιας κακοποιών, που πιστεύουν πως στο χρηματοκιβώτιο του σπιτιού του κρύβει έναν ολόκληρο θησαυρό. Πίσω από την κατάσταση ομηρείας του ευκατάστατου αδαμαντέμπορου, της όμορφης συζύγου και της ανήλικης κόρης του, θα αρχίσουν να κάνουν την εμφάνιση τους καλά θαμμένα μυστικά της οικογένειας, που στην δύσκολη θέση την οποία βρίσκονται, θα θέσουν σε αμφιβολία την συνοχή της...

Ας δούμε αρχικά τι επιδιώκει να παρουσιάσει ο Schumacher. Εκτός από μια αγωνιώδη σασπενσιάρα περιπέτεια, σχεδόν στους ίδιους παλμούς με αλλοτινές του δημιουργίες σαν το Phone Booth, το 8mm και κυρίως το Falling Down, προσπαθεί να εισχωρήσει κάτω από την επιδερμίδα της ύπαρξης μιας μεγαλοαστικής φαμίλιας, για να αποδείξει πως τα θεμέλια της είναι απόλυτα σαθρά και συνεπώς η κατάρρευση της είναι ζήτημα χρόνου. Η ληστεία απλώς θα επισπεύσει την διάλυση της. Σαν ιδέα δεν μπορώ να την αποκαλέσω κακή, μέχρι την σωστή εκτέλεση της όμως, υπάρχει μια σημαντική απόσταση, που ο Joel, δίχως κέφι όπως είναι εμφανές, παλεύει τσάτρα πάτρα να την καλύψει. Για τον σκοπό του χρησιμοποιεί, το λοιπόν, το τρικ της ανατροπής, όχι όμως της μιας και καλής, αλλά των αμέτρητων και αχρείαστων, σε τέτοιο βαθμό που τα χάνεις από μια στιγμή και κατοπινά, γύρω από το τι παρακολουθείς επί της θεατρικής σκηνής. Ο πατέρας τώρα είναι στοργικός, σε δυο δευτερόλεπτα είναι απαθής και στο λεπτό επανέρχεται στην αρχική αγαπησιάρικη φόρμα του. Η μαμά ξεκινά ως πονεμένη και παρατημένη σύζυγος, εξελίσσεται σε προδότρα του στεφανιού της, για να μεταλλαχθεί στην στιγμή σε κολώνα διατήρησης της ενότητας της οικογένειας. Η δε πιτσιρίκα θυγάτηρ, αφού ξεπερνά απρόσμενα την ακραία εφηβική παρόρμηση, εμφανίζεται πολλά καντάρια συντηρητικότερη στην δεύτερη πράξη, με συνέπεια να πέσει στην δυσμένεια του ματιού και να εξαφανιστεί ως χαρακτήρας. Τι απομένει? Οι κλεφταράδες λωποδυταίοι, που λίγο μυαλό να είχαν, θα τσουβάλιαζαν την νευρωσική Miller Family μέσα στον χρόνο που είχαν προκαθορίσει, κάτι που θα στερούσε όμως από εμάς, την απολαυστική made in Apostolos Tegopoulos ερμηνεία, δύο πρώην χολιγουντιανών αστέρων, που βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση...