Movies Ltd

Για κάτι άλλο ήμουν προετοιμασμένος. Θες κάτι η φοβιστική προδιάθεση του ορίτζιναλ, που κάπου μικρούλης είχα παρακολουθήσει και μου προκάλεσε μια αποτροπή για τα ημιφωτισμένα και αραχνιασμένα υπόγεια, θες κάτι η εγγύηση του Σπανιόλου μετρ Guillermo στα σεναριακά κρέντιτς, πίστεψα πως το Don't Be Afraid Of The Dark θα άνοιγε με υψηλά επίπεδα ανατριχίλας την horror φιλμική χρονιά. Στην πραγματικότητα ο μόνος τρόμος που ένιωσα, ήταν μην τυχόν η στοιχειωμένη βίλα ήταν ιδιοκτησία μου και με τόσους κρυμμένους ημι-υπαίθριους, δωματιάκια και σοφίτες, ούτε που θα μπορούσα να φανταστώ τι ΕΤΑΚ και έκτακτη εισφορά ακινήτων θα πλήρωνα...

Μια νέα ζωή περιμένει την δεκάχρονη Σάλι, από την στιγμή που παρά τη θέληση της έφυγε από την αγκαλιά της μητέρας της στην Νέα Υόρκη, για να ζήσει μαζί με τον πατέρα - αρχιτέκτονα και ανακαινιστή νεοκλασικών κτιρίων και την σχεδιάστρια φιλενάδα του στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Το βικτοριανό τρίπατο, που προς το παρόν θα στεγάσει τα παιδικά όνειρα της, όμως, γρήγορα θα εξελιχθεί σε εφιαλτικό σκηνικό, όταν θα αποκαλύψει την ύπαρξη ενός καλά καμουφλαρισμένου υπογείου, που πίσω από τους τρομακτικούς τοίχους του κρύβει ένα θανάσιμο μυστικό.

Μια ιστορία ποτισμένη στο αίμα δηλαδή, που έχει περάσει σαν αστικός μύθος από γενιά σε γενιά, δίχως να γίνεται δημόσια γνωστή, μήπως και τύχει κάποιος να επενδύσει στο απομονωμένο και γιγαντιαίο κτίριο, όπως ακριβώς πάτησε την μπανανόφλουδα ο υπέρμετρα φιλόδοξος μηχανικός. Τα διαόλια που θα κάνουν την εμφάνιση τους, τρομοκρατώντας την πιτσιρίκα, με την επιμονή τους να την κλέψουν στην άβυσσο του καυστήρα που ζουν, λειτουργώντας πανέξυπνα, θα ποντάρουν στο ότι ουδείς θα πιστέψει στα λόγια ενός νιάνιαρου, που ευκολότερα θα θεωρηθεί φαντασμένο, παρά ειλικρινές. Μόνο όταν η κατάσταση θα εκτραχυνθεί και τα φαινόμενα θα πάρουν διαστάσεις χιονοστιβάδας κάτι θα πέσει στην αντίληψη των ενηλίκων, μα τότε θα είναι πραγματικά αργά, ίσως και για όλους. Περιέργως τα θετικότερα στοιχεία του πρότζεκτ, τα εντόπισα στην σκηνοθετική του άποψη, μολονότι αναφερόμαστε στην παρθενική δουλειά του - γνωστού περισσότερο ως κομίστα - Troy Nixey. Ο Καναδός κτίζει μια πραγματικά chilly κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, εμμένοντας σε ένα μουντό, συννεφιασμένο, 70s βρετανικό κλίμα, με αμέτρητες καταβολές από την διδασκαλία του Kubrick στην αξεπέραστη Λάμψη. Κι αν το σενάριο κάπου τον ευνοεί, εντούτοις οι επιλογές στην διανομή, αποδείχτηκαν - τουλάχιστον - ατυχείς...