Movies Ltd

Ιδιόμορφο σπορ η ελληνορωμαϊκή. Παρότι συστήνεται ως άθλημα δύναμης και πυγμής η πραγματικότητα είναι σημαντικά διαφορετική. Απαιτείται ευλυγισία, συγχρονισμός, αυτοματισμοί, εξυπνάδα και μαεστρία για να βάλεις τον αντίπαλο πλάτη και να κερδίσεις τους βαθμούς της νίκης. Αυτό που λέμε χρειάζεται τρόπο και μυαλό, όχι άγαρμπες κινήσεις και ψευτοπαλικαρισμούς. Όπως η ζωή ένα πράμα. Για να την φέρεις βόλτα, δεν είναι ανάγκη να της φερθείς άγρια και βίαια, με λίγη έξυπνη τακτική, μια χαρά καταφέρνεις να ξεπεράσεις τα εμπόδια που σου στήνει.

Περιφερειακός δικηγόρος, οικογενειάρχης και περιστασιακός προπονητής της πάλης, που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, παίρνει το ρίσκο να κάνει μια μικρή κομπίνα, αναλαμβάνοντας την κηδεμονία ενός ηλικιωμένου πάσχοντα από άνοια, να εισπράττει το μηνιαίο τσεκ, μα στην πραγματικότητα να τον έχει αφημένο στον οίκο ευγηρίας. Η εμφάνιση του εγγονού του εύπορου γέρου, ενός προβληματικού, δύστροπου και επαναστατημένου εφήβου, θα ανατρέψει τα δεδομένα, ειδικά από την στιγμή που ο πιτσιρικάς θα δείξει ιδιαίτερες ικανότητες πάνω στα ταπί, με συνέπεια ο κόουτς να τον πάρει εξ ολοκλήρου υπό την εποπτεία και καθοδήγηση του, αλλάζοντας του εντελώς τις συνήθειες.

Δύο είναι οι άξονες που κινείται το στόρι. Από την μία ο μεσήλικας, που νιώθει την επαγγελματική αποτυχία να του κτυπά την πόρτα και φοβισμένος μην τυχόν και απογοητεύσει τα πρόσωπα που λατρεύει, οδηγείται κρυφά σε μια νομότυπη λαμογιά. Από την άλλη ο τινέιτζερ, με την άστατη ζωή εξαιτίας της πολύ κακής ανατροφής από την ναρκομανή μητέρα του, εγκαταλείπει μέρα με την ημέρα οτιδήποτε αγαπά, προτιμώντας το περιθώριο από την έντονη κοινωνικότητα. Το πάλεμα, το σπορ των δυνατών, είναι η λύση στα προβλήματα και των δύο. Οι κανόνες του, οι ιδιαιτερότητες του, οι συνθήκες που απαιτούνται για να αναδειχθείς σε πρωταθλητή, δείχνουν ποια ακριβώς είναι η πορεία, ώστε να πιάσει με μια γερή λαβή, ο ζορισμένος τις αντιξοότητες και με μια απότομη, επιδέξια στροφή να τις εξοντώσει με πτώση!

Για πες: Αν και φαινομενικά μοιάζει δραματική η πορεία της εξέλιξης της ιστορίας που παρουσιάζει ο Tom McCarthy, σκηνοθέτης του εξαιρετικού The Visitor, είναι διανθισμένη με τόσο γλαφυρή διάθεση, που σε κανένα σημείο της δεν βαραίνει. Αντίθετα, χάρη στις έξοχες παρουσίες κορυφαίων ρολιστών, όπως ο Giamatti που δικαίως επαινείται διαρκώς ως ερμηνευτική αξία, αλλά και ο μικρός πρωτοεμφανιζόμενος Alex Schafer, το Win Win κερδίζει εύκολα την θετική αύρα του θεατή του, που το γεύεται μονορούφι και μέχρι αισιόδοξου τέλους, παρότι οι προβληματικές καταστάσεις που εξιστορεί, μοιάζουν ιδιαίτερα στενόχωρες. Στροφή στην ηλιαχτίδα που το ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά έχει επιχειρήσει εσχάτως και που του πηγαίνει νομίζω περισσότερο, από εκείνο το δυσοίωνο, μουντό, συννεφιασμένο υφάκι που μας είχε συνηθίσει.