Movies Ltd

Αν η καλή ημέρα φαίνεται από το πρωί, που λένε, τότε έχουμε ευχάριστα μαντάτα για το πιο πολυσύχναστο κινηματογραφικό είδος, αυτό του σινερομάντζου, εφόσον η ταινία που σέρνει τον χορό για την ολοκαίνουργια σεζόν, αν μη τι άλλο δεν είναι - όπως συνηθίζεται - του σωρού. Όχι δηλαδή πως το One Day είναι κανένα κορυφαίο φιλμικό love story, αλλά και τις ιδιαιτερότητες του τις έχει και τις αξιόλογες ερμηνείες του, αλλά και μια συμπαθητική σκηνοθεσία, που δεν αφήνει δίχως μελέτη τους βασικούς χαρακτήρες που απαρτίζουν το ερωτευμένο ντουετάκι. Άντε και για τα μεγάλα μάτια της Anne, ένα αστεράκι δώρο από μένα. Κι αυτά για το αν μιλάει τα αγγλικά εγγλέζικα, εγώ τα ακούω βερεσέ...

15 Ιουλίου του 1988 ήταν, όταν την βραδιά της αποφοίτησης τους από το κολέγιο, οι μέχρι χθες σχεδόν άγνωστοι Έμμα και Ντέξτερ, πέρασαν μια βραδιά πάθους αγκαλιασμένοι. Έκτοτε κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, κρατούν γερά την υπόσχεση να συναντιούνται, οπουδήποτε κι αν βρίσκονται, πιότερο φιλικά και ελάχιστα σαν εραστές, αφού στο πέρασμα του καιρού έχουν δημιουργήσει τις δικές τους αυτόνομες σχέσεις, τις δικές τους καριέρες, τις δικές τους πραγματικότητες. Αυτό που γνωρίζει ο καθένας τους όμως είναι πως πάντοτε θα έχει τον άλλο όποτε τον χρειαστεί, όποτε τον έχει ανάγκη.

Κάτι που σημαίνει πως μόλις μεσιάσει ο Ιούλης, το ραντεβού παραμένει ανοικτό, προσκαλώντας τις δύο μοναχικές, ότι κι αν λέει ο γεμάτος περίγυρος τους, ψυχές, να έρθουν και πάλι κοντά, κτίζοντας χρονιά με τη χρονιά το μοιραίο αποτέλεσμα, το οποίο αμφότεροι αναζητούν με την ψυχή τους για δυο περίπου δεκαετίες. Εξαρχής θεώρησα θετικό το στοιχείο πως το σενάριο του One Day βασίζεται σε ένα πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα του David Nicholls - που το έχει επιμεληθεί κιόλας - του ίδιου δηλαδή που είχε σχεδιάσει γραπτώς το θέμα του αγαπημένου μου, πλην ελάχιστα ιδωμένου από το κοινό Starter For Ten. Μα για να έχουμε και το καλό ερώτημα, μήπως πήγαν και πολλοί στις έξω αγορές στην αίθουσα για να παρακολουθήσουν το ρομάντζο των δύο Βρετανόπουλων?