Movies Ltd

Είναι τελικά μεγάλο ζήτημα να είσαι έμπιστος της μοίρας, εκείνου του παράγοντα που λειτουργεί συνήθως αντιδιαμετρικά με την αξιοκρατία. Ο τυχερός, λέει, πηγαίνει μπροστά, ο άξιος κι ο ικανός πρέπει να περιμένουν. Φυσικά όμως από μόνο του το ριζικό δεν λειτουργεί, πρέπει να το σπρώξεις κι εσύ λιγουλάκι. Να έχεις ένα κάποιο τάλαντο, να το παίξεις ιδεαλιστής ανάλογα την περίοδο γράφοντας κανά τραγουδάκι για τους αδικοχαμένους του Ντέρι, ακόμη κι αν στο χάρτη δεν ξέρεις καν που βρίσκεται, να σε ακολουθεί η μόδα κι όχι να την παρακολουθείς κι όλα θα πάνε κατ ευχήν. Μέχρι και τυφλά εισιτήρια πίσω από το stage θα πουλάς στις συναυλίες σου. 360 μοίρες tour my ass...

Στο Δουβλίνο των αρχών της δεκαετίας του 80, ο wannabe ροκ σταρ Νιλ Μακ Κόρμικ, έχει φτιάξει το δικό του γκρουπάκι, τους Undertakers, που πέρα από τις πρόβες στα γκαράζ της φτωχικής γειτονιάς παίζει και σε μικρές σκηνές, με αξιοπρεπή επιτυχία. Τo όνομα τους μάλιστα στην λίστα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με εκείνο των Hype, του συγκροτήματος που αποτελούν φίλοι και συμμαθητές από το σχολείο και που επίσης έχουν την φιλοδοξία να φτάσουν ψηλά, να γίνουν διάσημοι. Κάτι που εκείνοι θα το πετύχουν σύντομα, αλλάζοντας την επωνυμία τους σε U2 και υπογράφοντας πλουσιοπάροχο συμβόλαιο με την δισκογραφική, αφήνοντας τον φουκαρά τραγουδιστή Νιλ και τους συν αυτώ, να βολοδέρνουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...

Αυτό που πρέπει να ομολογήσω πάντως είναι ότι το πάλεψαν, τουλάχιστον με όλες τους τις δυνάμεις να εξελιχθούν στην νέα ιρλανδέζικη δύναμη, κατόπιν της ιστορικής επανάστασης του Bono και του Edge. Τι με βαρόνους του υποκόσμου συνεργάστηκαν, τι στο Λονδίνο διέμειναν σε γκέι φρέντλι τρώγλες, απλά για να βρίσκονται κοντά στο κέντρο λήψης αποφάσεων, τι φίλησαν ποδιές κατουρημένες για να τους πάρει κάτω από την σκέπη της μια φίρμα. Και κάθε φορά μόλις πλησίαζαν στην πηγή, όλο και κάποια αναποδιά προέκυπτε, που κατέστρεφε το όνειρο. Και από την άλλη εκείνοι οι U2 κοφτήριο. Εκατομμύρια οι δίσκοι!