του Josh Radnor. Με τους Josh Radnor, Malin Akerman, Zoe Kazan, Kate Mara
Αρχίζει να κουράζει...
του zerVo
Εντάξει λίγο η κατάσταση με αυτές τις κινηματογραφικές - αλλά και τηλεοπτικές, για να μην ξεχνιόμαστε - απόπειρες, που περιγράφουν την καθημερινότητα του Μεγάλου Μήλου, κάπου έχουν αρχίσει να βαραίνουν την ματιά του θεατή, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες και τις ίδιες μελαγχολικωμικές ιστορίες. Σε λίγο μάλιστα θα πιστέψω, πως οι κάτοικοι της μητρόπολης, έχουν μόνο τέσσερα επαγγέλματα για να διαλέξουν, δηλαδή ή συγγραφέας ή νομικός ή σερβιτόρος ή οικιακά. Περιέργως όλα τα άλλα σπανίζουν ή καλύτερα δεν εμφανίζουν το παραμικρό σεναριακό ενδιαφέρον, ώστε να τα προσεγγίσει ο κινηματογραφιστής.
Μανχάταν! Ο σχεδόν τριαντάρης Σαμ, που ακόμη δεν έχει καταφέρει να βρει την εκδοτική εταιρία θα του κυκλοφορήσει την συλλογή με τις μικρές νουβέλες που έχει γράψει, αρέσκεται στο να ξεδίνει τα βράδια του σε εφήμερα one night stands. Μέχρι που στην ζωή του θα μπει η συμπαθητική γκαρσόνα με τις καλλιτεχνικές τάσεις Μισσισίπι, που θα αρχίσει σιγά σιγά να του αλλάζει τρόπο σκέψης. Την ίδια στιγμή η κολλητή του Άνι, προσπαθεί να ξεπεράσει τα συμπλέγματα που της έχει προκαλέσει ο χωρισμός με τον πρώην αγαπημένο της, αλλά και η σπάνια δερματοπάθεια, που την έχει αφήσει άτριχη, ενώ ταυτόχρονα το ζευγάρι των φίλων του Μέρι και Τσάρλι περνά την μεγαλύτερη δοκιμασία στην σχέση του, εξαιτίας του ενδεχομένου της μετακόμισης στην Δυτική Ακτή και στο Λος Άντζελες.
Στην ουσία έχοντας σαν κεντρικό άξονα την ρουμπρίκα που περιγράφει την περίπτωση ενός τεμπέλη εκ πεποιθήσεως, που δεν έχει το παραμικρό πρόγραμμα λειτουργίας, που δεν γνωρίζει καν την έννοια της λέξης ευθύνη, αλλά με σημαντικές μεταπτώσεις στην ψυχοσύνθεση του από το αρνητικό στο θετικό, κινούνται παράλληλα δύο υποιστορίες, σαφώς μικρότερης εμβέλειας και δυναμικής. Κάτι που σημαίνει πως ο συμπαθητικός ως ερμηνευτής, αλλά κάπως αδιάφορος σκηνοθετικά Josh Radnor, φρόντισε να μελετήσει στο σενάριο του, μόνο τον χαρακτήρα που υποδύεται ο ίδιος, προσπερνώντας όλους τους υπόλοιπους με πιο επιδερμική διάθεση. Κι αυτόν όχι σε πλήρες βάθος μάλιστα, αν λάβω υπόψη μου την λανθασμένη παρεμβολή με το μικρό αραπάκι, που δεν έχει την παραμικρή σύνδεση με τα τεκταινόμενα, αντίθετα τονίζει ακόμη περισσότερο το μέγεθος της αμυαλιάς του τριαντάρη.
Για πες: Για όποιον αρέσκεται σε αυτό το indie dramedy ύφος, με τα λιγοστά εξωτερικά γυρίσματα και τα μουσικά φολκ γεφυράκια που συνδέουν το σήμερα με το αύριο, θεωρώ δεδομένο πως θα ικανοποιηθεί από το Happythankyoumoreplease. Προσωπικά δίχως τις παρουσίες της όμορφης Kate Mara και της εντυπωσιακών χαρακτηριστικών παρά την ιδιαιτερότητα Malin Akerman, δύσκολα θα έβρισκα το κέφι να ολοκληρώσω την τετριμμένη αφήγηση, αφού πολύ γρήγορα είπα το δικό μου Ευχαριστώ, μα Δε Θα Ήθελα Περισσότερο Παρακαλώ...
Στις δικές μας αίθουσες, 15 Σεπτεμβρίου 2011 από την Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική