του Steven Quale. Με τους Nicholas D'Agosto, Emma Bell, Miles Fisher, Jacqueline MacInnes Wood
Βρε δεν τον ξεγελάς...
του zerVo
Κάθε φορά το ίδιο σκέφτομαι. Άντε πάλι μια από τα ίδια, ξανά μια φράξια πιτσιρικάδων την σκαπουλάρει τελευταία στιγμή από το δρεπάνι του χάρου, ξανά εκείνος παίρνει την εκδίκηση του, που οι φευγάτοι μπόμπιρες του την έσκασαν, πάλι αίματα, πάλι μακάβριες εικόνες. Το ζήτημα είναι πως σε καμία περίπτωση από τις πέντε μέχρι τώρα, το franchise δεν έχει αποδειχτεί απογοητευτικό, αφού ναι μεν το σενάριο ουσιαστικά επαναλαμβάνεται δίχως σημαντικές εκπλήξεις, οι παραγωγοί όμως όλο και μια ιδεούλα προσθέτουν για να ανανεώσουν κάπως το ενδιαφέρον. Στοιχείο που δεν λείπει ούτε από το Final Destination 5, που οι φανατικοί του φίλοι, σίγουρα θα καταευχαριστηθούν.
Ομάδα νεαρών συνεργατών ταξιδεύει οδικώς σε επαγγελματικό ταξίδι και προκειμένου να παραστεί σε συνέδριο, δίχως να φαντάζεται το καραούλι που της έχει στήσει η μοίρα. Την στιγμή που το όχημα τους διαβεί την υπό συντήρηση κρεμαστή γέφυρα, μια τεχνική απροσεξία θα προκαλέσει την καταστροφή, που θα αποφέρει τον τραγικό θάνατο των επιβαινόντων.
Μα για στάσου! Πάτα λίγο το review (ξανά) και θα βρεθείς λίγο πριν το συγκλονιστικό συμβάν, εκεί που ο μορφονιός της ιστορίας, αντιλαμβάνεται πως γνωρίζει τι ακριβώς οδυνηρό θα επακολουθήσει γι αυτό και θα ξεσηκώσει φασαρία ώστε να σώσει όσους μπορεί από το μοιραίο. Μέχρις εδώ τίποτα πρωτότυπο θα μου πεις, που δεν έχεις ξαναδεί στο σίριαλ. Λάθος! Γιατί αυτή ακριβώς η εισαγωγική σεκάνς είναι ότι αξίζει περισσότερο από το πέμπτο Βλέπω Τον Θάνατο Σου, μιας και οι ειδικοί των εφέ και της τρισδιάστατης απεικόνισης, έβαλαν τα δυνατά τους για να προσφέρουν μια ανθολογική στιγμή καταστροφής, που όσες φορές κι αν την δεις στο μέλλον δεν πρόκειται να την χορτάσεις. Πραγματικά φαντασμαγορική, εντυπωσιακή, ολοζώντανη αν και αρκετά φρικιαστική για όσους δεν αντέχουν τα πολλά πολλά αίματα...
Για πες: Το βαρετό στο πόνημα του Steven Quale, ικανού συνεργάτη του Cameron στο Aliens Of The Deep, ξεκινά από το τέταρτο και μετά, όταν ο ένας μετά τον άλλο οι νεανίες θα πέφτουν ξεροί από τα ακραίως ευφάνταστα ξεσπάσματα του πεθαμού, ακολουθώντας όπως συνήθως πιστά την χρονική λίστα της ονείρωξης, μέχρι να φτάσουμε στο τέλος, που θα μείνουν ζωντανοί (?) και οι πιο υψηλά αναφερόμενοι στα πρωταγωνιστικά κρέντιτς, παντελώς άγνωστοι ηθοποιοί. Εν ολίγοις το σπλάτερ να κρατεί καλά, οι φανς να διασκεδάζουν, τα ταμεία της Warner να γεμίζουν κι όσον αφορά το επόμενο chapter, το φινάλε που κλείνει θεματικά τον κύκλο, μπορεί και να με κάνει να πιστέψω πως δεν πρόκειται να υπάρξει...
Στις δικές μας αίθουσες, 8 Σεπτεμβρίου 2011 από την Village
1 σχόλια:
Ωραίο και το Final Destination 5. Ανατριχιαστικοί θάνατοι, καλό 3D και απρόσμενο τέλος.
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική