Casino Jack
του George Hickenlooper. Με τους Kevin Spacey, Barry Pepper, Jon Lovitz, Ruth Marshall
Επάγγελμα Λαμόγιο...
του zerVo
Μετά την θρησκεία, τη μοίρα και την πατρίδα, το πιο σημαντικό είναι η επιρροή, η πολιτική επιρροή. Η επιρροή των ισχυρών, είναι όπως η επιρροή του Θεού. Χωρίς αυτή υπάρχει αιώνια κόλαση, διαρκής κατάρα και ημερολόγια συνεδριάσεων. Για μένα η επιρροή είναι πολύ πιο σημαντική κι από τον αέρα που αναπνέω... Λόγια μεγάλων αντρών, που με την πονηριά τους καταφέρνουν τα ακατόρθωτα, που με τη λαμογιά τους εξελίσσονται σε δισεκατομμυριούχοι, που με την μαεστρία τους κινούν τα νήματα ολάκερων κόσμων, δίνοντας στους αξιωματούχους την υποψία πως το πράττουν στην πραγματικότητα εκείνοι. Αν ενίοτε περνούν και το κατώφλι της στενής, δεν είναι δα και τίποτα το άξιο αναφοράς. Μέρος του δούναι και λαβείν είναι και τούτο...
Λομπίστας της Ουάσιγκτον DC δηλώνει σαν επάγγελμα ο δαιμόνιος Τζακ Έιμπραμοφ. Όπερ σημαίνει πως έχοντας βοηθήσει υπέρ το δέον στην εκλογή των αντιπροσώπων της Γερουσίας, τους χρησιμοποιεί κατοπινά κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να περνά νομοσχέδια και βουλεύματα που διευκολύνουν τα συμφέροντα της εταιρίες που εκπροσωπεί.Κι ενώ τα πάντα στον σχεδιασμό, του να τους έχει όλους ικανοποιημένους, γεμίζοντας συνάμα τον τραπεζικό του λογαριασμό με εκατομμύρια δολάρια, πηγαίνουν διαρκώς πρίμα, η ενασχόληση του με τα καζίνο των ινδιάνων και τις πλωτές τζογαδόρικες επιχειρήσεις ενός Έλληνα μαφιόζου, θα αποτελέσει την λάθος κίνηση, που θα τον βάλει στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών...Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος δημιουργός, επιχειρεί να κοπιάρει την τεχνοτροπία του κορυφαίου διδάξαντα πάνω στο πολιτικό σχόλιο, Oliver Stone. Ταχύτατοι ρυθμοί, που τονίζονται ιδιαίτερα από το κοφτό μοντάζ, με διαρκείς καυστικές αναφορές πάνω στο σαθρό σύστημα που διοικεί την Υπερδύναμη, εκεί που τον πρώτο ρόλο έχουν οι πάσης φύσεως κανάγιες, που εκμεταλλεύονται τις γνωριμίες τους, για να κατορθώνουν κάτω από το τραπέζι συναλλαγές. Το ζήτημα είναι στην περίπτωση του George Hickenlooper, ο οποίος χειρίζεται με επιδεξιότητα την κάμερα για να κάνει τον θεατή μέρος του κάδρου του, πως όταν παίζεις πάνω στο πατρόν του mr Platoon, πρέπει να επιδεικνύεις τον δέοντα σεβασμό και την πρέπουσα σοβαρότητα και όχι να ακολουθείς τον δρόμο της άνοστης, κρύας, σχεδόν παγωμένης σάτιρας, που δεν έχει καμία θέση εν προκειμένω. Δυστυχώς για τον σκηνοθέτη του Factory Girl και του Hearts Of Darkness, τις αδυναμίες του δεν θα καταφέρει να τις βελτιώσει, μιας και έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Οκτώβρη, σε ηλικία μόλις 47 ετών...
Για πες: Λογικό λοιπόν, ο κορυφαίος ηθοποιός Kevin Spacey, ενώ διαθέτει την άνεση να υποδυθεί τον ρόλο του Εβραίου lobbyist, που η ιστορία του βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά, τα οποία έλαβαν χώρα πίσω από τους τοίχους του Λευκού Οίκου και του Καπιτωλίου, κάπου να μπερδεύεται στην απόδοση της ερμηνείας του, μεταπηδώντας με ιλιγγιώδεις ρυθμούς από το δραματικό στο χιουμοριστικό. Κάτι που με πείθει με ευκολία να φανταστώ, πως δίχως την δική του, σπουδαία παρουσία, σχεδόν σε κάθε πλάνο του Casino Jack, το φιλμ δεν θα έχριζε ιδιαίτερης αναφοράς και θα ξεχνιόταν πανεύκολα, ακόμη και λίγο μετά την παρακολούθηση του.
Στις δικές μας αίθουσες, 4 Αυγούστου 2011 από την Spentzos
2 σχόλια:
Μετά το "The Big Deal" και το "Pay the Other", πώς μου ξέφυγε μια ταινία με πρωταγωνιστή τον Κέβιν Σπέισι; Δεν την έχασα. Και όταν στο οπλοστάσιο της ταινίας, δηλώνεται μια τόσο ωραία και όμορφη ηθοποιός, έστω και σε δευτερεύοντα ρόλο, όπως η Kelly Preston, μην ξεχνάμε ότι στην πραγματική ζωή είναι η σύζυγος του άνευ προσώπου, δηλαδή του αγαπημένου μας John Travolta, τότε η ταινία δεν μπορεί να είναι βαρετή και νωχελική. Φυσικά το θέμα που θίγει ο σκηνοθέτης δεν θα ταιριάζει στο γούστο και την καρδιά όλων, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι η ταινία αυτή θα έχει το δικό της κοινό.
Είναι μια ταινία με πολιτικές προεκτάσεις, αλλά πίσω από αυτήν κρύβεται η ζωή ενός ανθρώπου, η προσωπικότητά του, όπως λέμε. Και αν δείτε την ταινία από αυτή την άποψη και αφήσετε το πολιτικό υποκείμενο στην άκρη, η εικόνα δεν θα σας φανεί τόσο απελπιστική όσο μπορεί να φαίνεται από την πρώτη θέαση. Από πού προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; Και κοιτάξτε όλη την προσοχή που επικεντρώνεται στον πρωταγωνιστή, ξεκινώντας από τον πολύ ενδιαφέροντα μονόλογό του, τον οποίο επιτρέψτε μου να παραθέσω παρακάτω, εντάξει αξίζει τον κόπο:
-Ξέρετε, διαβάζω, μελετώ και προσεύχομαι στην κόλαση. Και αυτό είναι που παρατήρησα: οι άνθρωποι κοιτάζουν τους πολιτικούς και τους σταρ στην τηλεόραση, στις εφημερίδες ή στα γυαλιστερά περιοδικά, και αυτό που βλέπουν: είμαι σαν κι αυτούς, αυτό λένε, είμαι ξεχωριστός, δεν είμαι σαν όλους τους άλλους, θα μπορούσα να είμαι ένας από αυτούς και μαντέψτε: αποκλείεται, και γιατί, γιατί στην πραγματικότητα οι περισσότεροι άνθρωποι είναι βυθισμένοι στη μετριότητα, στη μετριότητα από όλες τις τρύπες, είναι πανταχού παρούσα. Η μετριότητα στο σχολείο, στα όνειρα, στην ίδια μας την οικογένεια. όσοι από εμάς το ξέρουμε αυτό, όσοι καταλαβαίνουμε ότι η πλήξη είναι ασθένεια, όσοι από εμάς κάνουμε κάτι γι' αυτό. Τεντωνόμαστε γιατί πρέπει να το κάνουμε. Πάντα μας μοιράζουν λάθος χαρτιά. Είτε παίζεις στα μεγάλα σαλόνια είτε δουλεύεις και σπρώχνεις για να φτάσεις στο τρένο της τρίτης θέσης.
Αυτό είναι το είδος της περίεργης συζήτησης που κάνει ο λομπίστας Τζακ Άμπραμοφ με τον εαυτό του στη μπανιέρα, όταν πλένει τα δόντια του. Στην πραγματικότητα, σε αυτή τη στάση ζωής βασίζεται η ίδια η ταινία. Δεν ξέρω για κανέναν, αλλά εγώ προσωπικά είχα την περιέργεια να μάθω ποιοι είναι οι λομπίστες και τι κάνουν. Και έλαβα μια λογική και λογική απάντηση χωρίς καμία αμφισβήτηση από τους δημιουργούς της ταινίας. Ποιοι λοιπόν είναι αυτοί; Η απάντηση. Είναι άνθρωποι που προσπαθούν να επηρεάσουν τη νομοθεσία υπέρ των συμφερόντων κάποιου άλλου. Αυτές είναι πρώτα απ' όλα οι γραμμές της επιστολής. Και δεύτερον, είναι κάποιος που προσπαθεί να εξαναγκάσει τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, μέσω της επιρροής του, να κάνουν πράγματα που τον συμφέρουν. Συμφωνώ ότι ως θέμα γενικής αυτομόρφωσης, με την καλλιτεχνική σάλτσα ενός αξιοπρεπώς έμπειρου σκηνοθέτη, δεν βλάπτει να γνωρίζει κανείς τέτοια βασικά απλά πράγματα.
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική