Γλυκό Ψέμα
του Pierre Salvadori. Με τους Audrey Tautou, Nathalie Baye, Sami Bouajila
Μαμά ή Κόρη?
του zerVo
Για να πω την αλήθεια μου, από έναν Γάλλο περίμενα να το τραβήξει το ζήτημα στα άκρα και όχι να υποκύψει στις προσταγές του χαριτωμένου χάπι εντ. Διότι όταν παρουσιάζεις μια ερωτική - έστω και με γλαφυρές προεκτάσεις - ιστορία και δεν ακολουθείς χολιγουντιανές εντολές, αλλά μέσα σου βράζει η ευρωπαϊκή ανατρεπτική λογική, το πιο συνετό είναι να φέρεις στο φινάλε σου κοντά τους χαρακτήρες εκείνους που διαθέτουν μέσα τους και λίγο συναίσθημα, που δεν είναι κενά τομάρια, ακόμη κι αν ηλικιακά το ταίριασμα δεν είναι και το ιδανικότερο. Στο De Vrais Mensonges, ο οτέρ, όπως το συνηθίζει άλλωστε, δεν παίρνει το παραμικρό ρίσκο, συνεπώς ούτε η καινούργια κομεντί του διακρίνεται από τις αποκαλούμενες "του σωρού"...
Μπορεί να μιλά αμέτρητες γλώσσες, να έχει στα χέρια του καμιά δεκαριά πτυχία και οι ικανότητες του να προϋποθέτουν μια σπουδαία καριέρα, ο δεύτερης γενιάς μετανάστης Ζαν, προτιμά να εργάζεται σαν συντηρητής σε επαρχιακό κομμωτήριο. Ερωτευμένος σφόδρα με την αφεντικίνα του, θα πάρει το ρίσκο να της στείλει ανώνυμη επιστολή, γραμμένη με πάθος που ξεχειλίζει, εκείνη όμως την απορρίπτει και την στέλνει στο καλάθι των αχρήστων με χαρακτηριστική άνεση, αποκαλώντας την παλιομοδίτικη. Και σαν να μην φτάνει αυτό, αποφασίζει να την προωθήσει στην καταθλιπτική εξαιτίας του πρόσφατου χωρισμού, μητέρα της, κάνοντας την να πιστέψει, πως ακόμη κι αν διανύει την έκτη δεκαετία ζωής, κάπου υπάρχει ένας άντρας που ενδιαφέρεται πραγματικά για εκείνη.Η ανεύθυνη ενέργεια της κόρης όμως, αντί να καλμάρει την κατάσταση, θα την περιπλέξει πολύ περισσότερο, ειδικά από την στιγμή που η μέχρι τα χτες μελαγχολική μαμά θα πιστέψει πως συντάκτης της ερωτικής επιστολής, είναι ο όμορφος υπάλληλος του σαλόν ντε μποτέ και θα αρχίσει να εκδηλώνεται. Συνεπώς το φαρσικό στοιχείο, πολύ σύντομα θα κάνει την εμφάνιση του, με τους τρεις ήρωες του στόρι, να έχουν διαφορετική αντίληψη για το τι τρέχει και τις παρεξηγήσεις να παίρνουν μπρος, δίχως να διαφαίνεται ελπίδα αποκατάστασης της αλήθειας στο κοντινό μέλλον. Είναι βλέπεις και η ευαίσθητη σχέση γονιού - παιδιού στην μέση, που πανεύκολα μπορεί να καταστραφεί στο βωμό ενός γεμάτου πάθος φιλιού. Ευτυχώς που οι Φραντσέζοι φίλοι μας, δεν έχουν αυτού του είδους τα ταμπού, ούτε τους αγγίζουν τέτοια ζόρια.
Για πες: Το ανάλαφρο υφάκι της επίσης φαρσοκωμωδίας Hors De Prix, επαναλαμβάνει για ακόμη μια φορά ο ταλαντούχος κι ας μην το έχει βγάλει ακόμη Pierre Salvadori, που ξέρει τον τρόπο για να στήσει μια ανθρώπινη και ζεστή υπόθεση, για να την τοποθετήσει μπροστά σε ένα ηλιόλουστα μεσογειακό φόντο, για να της ξαφρίσει το διασκεδαστικό στοιχείο, όχι όμως και να την ολοκληρώσει με ανάλογα επιτυχημένο τρόπο. Κι αυτό γιατί πέφτει θύμα των ορέξεων της σούπερ σταρ του φιλμ Audrey Tautou - εδώ ούτε στο 10 τοις εκατό της γοητείας της προηγούμενης συνεργασίας τους - που αντί σαν ένα συναισθηματικό μηδενικό να την πετάξει στο λιμάνι της παραθαλάσσιας πόλης, την αναδεικνύει στο φινάλε - παράταιρα - σαν την μεγάλη θριαμβεύτρια. Σεναριακά πάντοτε, γιατί ερμηνευτικά η μικρή δεν πιάνει μία μπροστά στην γοητευτικότερη εξηντάρα του γαλλικού σινεμά Nathalie Baye, που υπό άλλες συνθήκες τον Bouajila θα τον είχε τυλίξει πανεύκολα, αφήνοντας την άδεια, στείρα και άφιλη κόρη να μετράει, απλώς, τις εισπράξεις της επιχείρησης...
Στις δικές μας αίθουσες, στις 23 Ιουνίου 2011 από την Nutopia
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική