Movies Ltd

Ξέφυγε κάπως η κατάσταση με τα μοντέρνα νεανικά ρομαντζάκια φαντασίας, που στο επίκεντρο τους εμφανίζουν έναν καταραμένο έρωτα, βασανισμένο και αδύναμο να βγει νικητής από την ατέρμονη μάχη επιβίωσης που δίνει, εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του ενός από τα δύο πρόσωπα που τον ορίζουν. Το λυρικό ποίημα του Twilight, με τις απίθανες και κουτές - πλην εμπορικά πετυχημένες - συνέχειες του, δυστυχώς, έδειξε έναν κακοτράχαλο δρόμο προσέγγισης των εφηβικών σκιρτημάτων, που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Ότι θα εμφανίζονταν κάποια στιγμή πανάσχημες κόπιες του ίδιους θέματος ήταν αναμενόμενο. Συνεπώς η περίπτωση του Beastly δεν με βρήκε απροετοίμαστο...

Για πες: Το παραμύθι του Beauty And The Beast φορμάρεται σε ένα πλημμυρισμένο στο νέον, στο μέταλλο και στην μεταμοντέρνα αισθητική περιβάλλον, προκειμένου να αναδείξει τον ενάρετο εσωτερικό κόσμου ενός φρικιού εξωτερικά, που κάποτε από θέση ισχύος έβγαζε φασιστικούς πύρινους λόγους. Με την μόνη διαφορά πως αυτό, το ρομάντζο κάποιου Daniel Barnz, το πράττει με τόση αγαρμποσύνη, κινηματογραφική ασυνέπεια και μηδενική έμπνευση, που είναι ζήτημα αν ένας λογικός θεατής αντέξει στην πολυλογία του για περισσότερα από είκοσι λεπτά. Άσε δε που κάποια παιδάκια, τα οποία αυτοαποκαλούνται ηθοποιοί, μεγεθύνουν το εύρος της τραγικού αποτελέσματος, κατά τέτοιο τρόπο, που εκνευρίζουν ακόμη και εκείνον που έχει την πραγματική θέληση να ολοκληρώσει την παρακολούθηση του Beastly...