Movies Ltd

Ερχόμενος προ μηνών face to face με το εμπορικό προμοτάρισμα του Insidious από την διανομή, δεν ήξερα ακριβώς πως να ζυγίσω τον διαφημιστικό πανηγυρικό υπότιτλο "από τους δημιουργούς του Saw", ως θετική ή ως αρνητική προκατάληψη. Δεδομένα οι αυστραλέζοι κομπανιέροι, με το πρώτο επεισόδιο του Σε Βλέπω, κόψανε πάμπολλες ανάσες θεατών, με έναν πρωτότυπο και μη ορθολογικό τρόπο, ακόμη πιο δεδομένα όμως, στις έξι συνέχειες, που έβαλαν την υπογραφή τους, από διάφορα πόστα και ποστάκια, απώλεσαν τον αρχικό μου θαυμασμό, αλλά και τον τίτλο των πιο ελπιδοφόρων οργανωτών του σύγχρονου κινηματογραφικού φόβου. Ευτυχώς για όλους μας, στην Παγιδευμένη Ψυχή, άφησαν στην άκρη οποιαδήποτε θανατηφόρα ακρότητα φαντάστηκαν την τελευταία δεκαετία, οπλίζοντας με δαύτη το χέρι του παρανοϊκού Παζλάκια και είπαν να ασχοληθούν με μια λιγότερο αιματηρή εκδοχή του τρόμου, βαδίζοντας πάνω σε πιο νορμάλ, εύπεπτα και - μεταξύ μας - πιο παρακολουθήσιμα μονοπάτια.

Η μετακόμιση στο νεοκλασικό τρίπατο, είναι το κερασάκι στην τούρτα της ευτυχίας, της πενταμελούς οικογένειας του Τζος και της Ρενέ Λάμπερτ, που πάνω στην άνεση των πολλών τετραγωνικών του, θα μπορούν πλέον να κάνουν σχέδια για μια καλύτερη ζωή. Έχουν υπολογίσει όμως, δίχως το κτύπημα της μοίρας, μιας και ο μεγαλύτερος γιος τους, ο δεκάχρονος Ντάλτον, εξαιτίας μιας πτώσης, θα πέσει σε βαθύ κώμα, με τους γιατρούς να σηκώνουν τα χέρια ψηλά, στην πρόβλεψη επαναφοράς του στην πραγματικότητα. Μια κατάσταση που θα ζορίσει πολύ περισσότερο, από την στιγμή που η προβληματισμένη μητέρα του, θα αντιληφθεί μια περίεργη δραστηριότητα να τον περιβάλλει, πείθοντας την πως το σκοτάδι που έχει πέσει το παιδί της, οφείλεται σε μεταφυσικά δαιμόνιους παράγοντες.

Και φυσικά το μητρικό ένστικτο που δεν λανθάνει ποτέ, έχει και στην προκειμένη περίπτωση απόλυτο δίκαιο, κάτι που θα αποδειχτεί και μετά την κακήν κακώς, φυγή της φαμίλιας από το νέο σπίτι, εφόσον τα δαιμόνια θα την ακολουθήσουν οπουδήποτε κι αν εκείνη αποφασίσει να κτίσει την εστία της. Αλλιώτικα όμως γνωρίζεις το βλαστάρι σου, τα χούγια και τις ιδιαιτερότητες του, γονιός του γαρ και εντελώς διαφορετικά τον συμβίο σου, που είναι πολύ πιθανόν - το πιθανότερον - να σου έχει κρύψει μυστικά από ένα σκοτεινό παρελθόν. Και καλά εκείνος, να τα έχει καταχωνιάσει βαθιά μέσα του, πάει να πει πως γνωρίζει την ύπαρξη τους, τι συμβαίνει στην περίπτωση που ούτε αυτός ξέρει, πως για την δεινή κατάσταση, που έχει διαλύσει την ευτυχία της τυπικής αστικής οικογένειας, είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος?

Το ντουέτο Whannell και Wan, από την θέση του σεναριογράφου και του σκηνοθέτη αντίστοιχα, απλώνουν πάνω στον γνώριμα ανατριχιαστικό καμβά της ιστορίας του στοιχειωμένου πύργου, μια δική τους υπόθεση, που διαθέτει και ευρηματικότητα και ενδιαφέρουσα ίντριγκα στην εξέλιξη της. Φυσικά τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα, σε καμία περίπτωση δεν εξηγούνται επιστημονικά, παρά μόνο μέσω κομπογιανίτικων υποθέσεων, για κάτι αστροτάξιδα και ονειροπτήσεις της ψυχής, που είναι δυνατόν να πέσουν σε κενό αέρος και να χάσουν τον δρόμο της επιστροφής, σημείο που το φιλμ χάνει πολύ μεγάλο μέρος της σοβαροφάνειας του. Αυτό που μετράει πάντως, είναι που μέσω των πολύ αργών ρυθμών και των παιχνιδιών με τις σκιές, το Insidious δεν χάνει την ατμοσφαιρικότητα του, στοιχείο που για ένα παραψυχολογικό θρίλερ, είναι και το σημαντικότερο.