Πανικούπολη

των Stéphane Aubier, Vincent Patar. Με τις φωνές των Stéphane Aubier, Bruce Ellison, Jeanne Balibar


Τουβληδόν!
του zerVo
Δύο πράγματα. Κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνω, πόσο πολύ μου έχει λείψει εκείνο το σλάπστικ κόμεντι των πολύ παλιών, των βωβών κινηματογραφικών στιγμών, όταν παντελώς ασυνάρτητα μεταξύ τους πρωταγωνιστικά τρίγωνα, με έκαναν να ξεκαρδίζομαι με τα εξτρεμιστικά γελοία καμώματα τους, δίχως να παγώνω στην προσπάθεια αποκωδικοποίησης των εξυπνακίστικων διαλόγων, όπως κατά κόρον συμβαίνει σήμερα. Κάτι τέτοιες στιγμές, επίσης, καταλαβαίνω, πόσο μικρό ρόλο παίζει το χρήμα, το μπάτζετ, μπροστά στο μεράκι του δημιουργού, να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη άποψη, ακόμη κι αν η τσέπη δεν το πολυεπιτρέπει.

Μια ευχετήρια κάρτα από έναν μακρινό συγγενή του μεθοδικού και ελάχιστα ριψοκίνδυνου Αλόγου, με ευχές για τα γενέθλια του, θα προκαλέσει αναστάτωση στο σπίτι, που συγκατοικεί μαζί με τον dumb Ινδιάνο και τον dumber Καουμπόη. Τα δύο φιλαράκια του περήφανου ζώου, έχοντας λησμονήσει την γιορτή, θα αποφασίσουν από κοινού να του κάνουν δώρο ένα κτιστό μπάρμπεκιου, μόνο που στην παραγγελία τους στην μάντρα οικοδομών, το νούμερο των τούβλων, από μια στιγμιαία απροσεξία, έφτασε τα 50 εκατομμύρια! Ένα λάθος που οι τρεις κολλητοί θα το πληρώσουν πολύ ακριβά...

Άκου τι απλό σκέφτηκαν οι Βέλγοι, που οι γείτονες τους οι Γάλλοι, κουτούς τους ανεβάζουν, ανόητους τους κατεβάζουν. Να αφήσουν απλώς την φαντασία τους να τρέξει, πολύ μακριά από την οποιαδήποτε συμβατικότητα, τοποθετώντας κάτω από την ίδια στέγη, τρεις παντελώς αταίριαστους τύπους, που οι πράξεις τους θα προκαλέσουν το απόλυτο κομφούζιο, στο όχι και τόσο συνηθισμένο χωριουδάκι που κατοικούν. Μετά από μια απίθανη νύχτα διασκέδασης, η κομπανία θα παγιδευτεί σε έναν ακόμη πιο σουρεαλιστικό υδρόβιο κόσμο, από τον ήδη παραμυθένιο πραγματικό τους, που κυριαρχούν εξωγήινα πλάσματα βγαλμένα από το Humans Are Among Us και παρανοϊκοι επιστήμονες του Wells, που έχουν βάλει σκοπό τους να τους αφανίσουν. Σιγά μην μείνουν αμέτοχοι στην απουσία των συγχωριανών τους όμως, ο ταχυδρόμος, ο αστυνόμος, ο αγρότης με την κυρά του και η θηλυκή φοράδα, που κάνει τα γλυκά μάτια στον Ίππο πρωταγωνιστή, που θα κινήσουν γη και ουρανό για να τους φέρουν και πάλι κοντά τους.

Για πες: Παρότι διαρκεί μόλις εβδομήντα λεπτά εκτιμώ πως η προσπάθεια του διδύμου Aubier - Patar, να χειριστεί την πλαστελίνη και τα στρατιωτάκια, με γνώμονα το στοπ μόσιον για να παράγει animation, αναλόγως των ανεξάρτητα πενιχρών οικονομικών συνθηκών, είναι συγκλονιστική. Πέρα από το εικαστικό αποτέλεσμα, που σε παρασύρει σε έναν φρενήρη ρυθμό να μην χάσεις την παραμικρή λεπτομέρεια του δημιουργικού, το σενάριο είναι τόσο αναρχικά πλασμένο, που ανά στιγμές θα σε ξεκαρδίσει. Ίσως μάλιστα, αν χρονικά ήταν ακόμη πιο συμπιεσμένο το Panique Au Village, αποφεύγοντας κάποιες θεματικές επαναλήψεις, να κέρδιζε πολύ μεγαλύτερο μέρος της - ήδη κερδισμένης - εκτίμησης μου.






Στις δικές μας αίθουσες, 14 Απριλίου 2011 από την Nutopia


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική