Άρης Καλεί Μαμά
του Simon Wells. Με τις φωνές των Seth Green, Joan Cusack, Dan Fogler
Και μπαμπά?
του zerVo
Ότι αυτή η τεχνική του Zemeckis, αποτύπωσης των πραγματικών προσώπων σε καρτούν, με σκοπό την όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική απεικόνιση των ανθρώπινων εκφράσεων, δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στο κοινό, δεν είναι αποκλειστικά δική μου άποψη, αλλά της πλειοψηφίας των καθ ύλην αρμόδιων, δηλαδή των σινεφίλ πιτσιρίκων. Ειδικά μάλιστα όταν πίσω από το σκίτσο δεν υπάρχει η ιδιαίτερη δυναμική του θέματος - όπως συνέβη στην πρώτη φορά του Polar Express - τότε τίθεται μέχρι και θέμα διατήρησης της συγκεκριμένης τεχνοτροπίας ζωντανής και για προσεχείς animation παραγωγές.
Προκειμένου να μεγαλώσουν τα νεογέννητα τους με αρχές που δεν είναι ικανές να αποδώσουν οι μανάδες τους, οι Αρειανοί καταφεύγουν στο κόλπο της απαγωγής από την Γη, κυριών που ανατρέφουν τα δικά τους βλαστάρια, με τρόπους σχετικά αυταρχικούς. Ατυχώς για τους κατοίκους του Κόκκινου Πλανήτη, μαζί με την τελευταία μαμά που απήγαγαν, πήραν κατά λάθος στο διαστημόπλοιο μαζί τους και τον εννιάχρονο γιο της Μάιλο, που θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να την απελευθερώσει και να την επιστρέψει σπίτι.
Προκειμένου να μεγαλώσουν τα νεογέννητα τους με αρχές που δεν είναι ικανές να αποδώσουν οι μανάδες τους, οι Αρειανοί καταφεύγουν στο κόλπο της απαγωγής από την Γη, κυριών που ανατρέφουν τα δικά τους βλαστάρια, με τρόπους σχετικά αυταρχικούς. Ατυχώς για τους κατοίκους του Κόκκινου Πλανήτη, μαζί με την τελευταία μαμά που απήγαγαν, πήραν κατά λάθος στο διαστημόπλοιο μαζί τους και τον εννιάχρονο γιο της Μάιλο, που θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να την απελευθερώσει και να την επιστρέψει σπίτι.Το ακόμη ενοχλητικότερο στοιχείο έχει να κάνει με το κοινωνικό υπόβαθρο της ιστορίας, εφόσον η διαστρωμάτωση στο μακρινό στοιχείο του γαλαξία μας, έχει στην κορυφή ένα δικτατορικών αντιλήψεων θηλυκό, από κάτω της ισόνομα όλες τις υπόλοιπες θηλυκές, ενώ άπαντες οι αρσενικοί είναι πεταμένοι στα σκουπίδια, γιατί δεν φαίνονται χρήσιμοι πουθενά. Τι λες καλέ? Γι αυτό θα σε βάλει στη θέση σου, χουντικέ Σποκ, ο μπόμπιρας, που με την βοήθεια ενός ακόμη γήινου αποκλεισμένου για χρόνια στον Άρη, θα κάνουν τα πάντα λαμπόγυαλο, μέχρι να πετύχουν τον σκοπό τους.
Για πες: Πέρα από την όποια θεματική ανάλυση, το Mars Needs Moms, στην υπέρτατη μάχη του κινουμένου σκίτσου, που καλά κρατεί στις αίθουσες, με βάση την γενικότερη συμπεριφορά του, δεν δικαιούται να ανήκει στην σούπερ λιγκ του είδους. Με δυο λόγια, περιμένω από την Disney να βάζει την σφραγίδα της σε πιο προσεγμένες δουλειές στο μέλλον και όχι σε πρόχειρα φτιαγμένα τρισδιάστατα μικι μάους, που ακόμη και το μήνυμα που επιθυμούν να αποδώσουν, μπλέκεται μέσα στο κομφούζιο της επιστημονικής φαντασίας...
Στις δικές μας αίθουσες, 24 Μαρτίου 2011 από την Feelgood
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική