Movies Ltd

του Neil Burger. Με τους Bradley Cooper, Robert De Niro, Abbie Cornish

Αναζητείται NZT, ο ευρών αμοιφθήσεται...

του zerVo

Να και η τρανή απόδειξη, για το πως το σινεμά μπορεί να διαθέτει interactive επικοινωνία με τους νευρώνες του κοινού, έχοντας την ικανότητα να αυξομειώνει τις λειτουργίες του καθενός, προς τον θετικό ή τον αρνητικό πόλο, ανάλογα με την αντίστοιχη διαδρομή του κεντρικού χαρακτήρα στο πανί. Ανεβαίνει ψυχολογικά ο ήρωας? Ανάταση, ευφορία, δώσε κι άλλο! Πέφτει ραγδαία και μηδενίζεται? Ράκος στο κάθισμα ο θεατής, περιμένει πως και πως την στιγμή που ο καθοδηγητής της ψυχοσύνθεσης του, πάρει και πάλι τα πάνω του. Πως αλλιώς να εξηγήσω, ότι μετά το φινάλε, εκτός από επιθετικά απαιτητικός, ζητώντας κι άλλο λίγο limit up / limit down, ένιωσα και εξαντλημένος, σαν κάτι να μου έλειπε. Επ, σοβαρέψου, όχι και εξάρτηση το Limitless...

Στα χέρια καταθλιπτικού συγγραφέα, που η γκλάβα του δεν κατεβάζει την παραμικρή ιδέα, για το βιβλίο που έχει αναλάβει να γράψει, πέφτει ένα ολόκληρο πακέτο, από μικρά, στρογγυλά, διαφανή χάπια, πειραματικής δραστικής ουσίας. Ακολουθώντας την λογική σκέψη για το πόσο χειρότερα θα μπορούσε να τον κάνει η χρήση του ενός, θα το δοκιμάσει. Άνοιξη! Ο μέχρι πριν λίγο ψυχικά συντετριμμένος Έντι Μόρα, άλλος άνθρωπος πια, μέσα σε μία μόλις εβδομάδα έχει ολοκληρώσει το σύγγραμμα του, έχει απορροφήσει με ευκολία όλη τη γνώση του κόσμου και έχει εξελιχθεί σε έναν περιζήτητο αριστοτέχνη της χρηματιστηριακής τέχνης, μετατρέποντας με άνεση λίγες εκατοντάδες δολάρια, σε εκατομμύρια.

Για να βάζω τα πράγματα στην θέση τους, ο σεναριακός σπινθήρας βασίζεται πάνω στον μεγαλύτερο μύθο που διατηρείται γύρω από την λειτουργία του ανθρωπίνου εγκεφάλου: Ότι κάθε οντότητα, δύναται να χρησιμοποιεί μόλις το δέκα τοις εκατό της φαιάς ουσίας, εγκαταλείποντας την υπόλοιπη, έρημη και αναξιοποίητη, σε όλο το εύρος της ζωής της. Ξεπερνώ εύκολα την αποδεδειγμένη μπούρδα, μιας και το ζουμί του φιλμ δεν είναι εκεί, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπάνω, στο τι γίνεται όταν ένας μοχλός, με μία μόλις κίνηση του, μπορεί να απελευθερώσει ανθρώπινες ικανότητες και λειτουργίες, που μέχρι προ ολίγου δεν υπήρχαν. Κι εδώ είναι το ζήτημα. Μπορεί ο προαναφερόμενος οργανισμός, να διατηρήσει τον αυτοέλεγχο και όταν το μοχλουδάκι επιστρέψει πίσω στην θέση off, ή πάντοτε θα υπάρχει μέσα του το μικρόβιο που θα τον παρακινεί, να τον θέσει ξανά σε λειτουργία? Ας μη γελιόμαστε. Και τα φράγκα πολλά είναι, αλλά κυρίως η δόξα, η φήμη και τα συνεπακόλουθά τους είναι που σε μεταβάλλουν σε τζάνκη, να ψάχνεις με αγωνία ακόμη ένα σπιντάκι, που θα σε κρατήσει ζωντανό στο κόλπο.

Ειδάλλως θα απωλέσεις εκτός από το χάρισμα, μία προς μία τις βασικές λειτουργίες της κοινωνικής σου καταξίωσης, φουκαρά. Στην αρχή θα τρέμεις, φοβούμενος τις επερχόμενες δεινές συνέπειες, κατοπινά θα κουτσαίνεις, διαισθανόμενος την πτώση από την κορφή της πυραμίδας, να αφήνει σημάδια και στο κορμί σου και στο τέλος, που θα έχουν πέσει και επίσημα οι υπογραφές παράδοσης της προνομιούχας σου σκυτάλης σε κάποιον άλλον, θα κλείσεις τα μάτια σου για τον αιώνιο ύπνο. Σιγά λοιπόν, μην έχεις την δυνατότητα να ανακηρυχτείς μοχλάρχης και δεν το κάνεις. Να έχεις όλο τον κόσμο να παρακαλάει στα πόδια σου, να είσαι ο κυρίαρχος του σύμπαντος, να μπορείς να ελέγξεις τους πάντες και τα πάντα και να μην το πράξεις. Δεν σε αφήνει άλλωστε και η τεχνητή διαύγεια, που έχει προκληθεί στο νου σου και που μονάχα με προσωπικό λάθος μπορείς να την κατακερματίσεις.

Όλα τα υπόλοιπα είναι χολιγουντιανές σαλτσίτσες, που αυτός ο ικανότατος σκηνοθέτης που ονομάζεται Neil Burger, στις σερβίρει με τρόπο ιντριγκαδόρικα απολαυστικό. Τόσο στο καταπληκτικό προοπτικό κοντράστ που χρησιμοποιεί για να αποδώσει την μορφή του τιποτένιου / κορυφαίου, όσο και στους συμβολισμούς που μοιράζει πέρα δώθε για να απεικονίσει τον καθημερινό πόλεμο για επιβίωση, αλλά και στις πόρτες που ανοίγουν διάπλατα ή σφαλίζουν ερμητικά, ανάλογα με την περίσταση.

Για πες: Θετική η ρότα που παίρνει στο εφεξής η καριέρα του πρωταγωνιστή Bradley Cooper, που ενώ μέχρι ώρας είχε δηλώσει παρόντας σε μεγάλες εμπορικές επιτυχίες ή πάντα κάτι θόλωνε την παρουσία του ή του έλειπε εκείνο το στοιχείο να εξελιχθεί σε μέγκα αστέρι. Με την βοήθεια του χαρισματικού NZT, που έχει βοηθήσει άλλους κι άλλους ατάλαντους να φτάσουν στο number one, ο 35χρονος ηθοποιός δεν θα αντιμετωπίζεται πλέον ως ο τρομαγμένος μορφονιός, που επισκίασε ο Zach στο Hangover, μα ως ο γοητευτικός γαλανομάτης, της έντεχνα σούπερ αύρας του Limitless...

Στις δικές μας αίθουσες, 31 Μαρτίου 2011 από την Village

Rewind /// Trailer - Limitless