Στην Καρδιά του Χειμώνα

της Debra Granik. Με τους Jennifer Lawrence, Shelley Waggener, Garret Dillahunt


Ένα Όσκαρ για τη Lawrence!
του zerVo
Έχουν δεν έχουν κλείσει δυο χρόνια, από την ημέρα που γίναμε μάρτυρες της κινηματογραφικής τραγωδίας της Precious, μιας ανήλικης κοπέλας, χτυπημένης σε τέτοιο βαθμό από την μοίρα, που κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει πως θα κατάφερνε να βγει σώα από την ανοιχτή κόντρα με τις αντιξοότητες. Το γεγονός μάλιστα πως η Οδύσσεια της λάμβανε χώρα στην Μητρόπολη του σύγχρονου κόσμου, προκαλούσε τον θεατή να αναρωτηθεί πως θα ήταν η κατάσταση αν το περιβάλλον δεν ήταν η πολύβουη Νέα Υόρκη, μα η φτωχική αμερικάνικη επαρχία. Εκεί που όλοι γνωρίζουν μα κανείς δεν μιλά, εκεί που τα πρόσωπα δεν παίρνουν καμία άλλη έκφραση από εκείνη τη μίζερη και τη θλιμμένη, εκεί που ελλέιψει παιδείας, βασιλεύουν άγραφοι κανόνες δικαιοσύνης, με τις συνέπειες τους, να θάβονται ολοκληρωτικά στον βούρκο της σιωπής. Συγκλονιστική απάντηση στο καίριο ερώτημα δίνει το Winter's Bone, που ουσιαστικά μεταλλάσσει μόνο το φόντο της τραγικής ιστορίας, έχοντας ξανά σαν πρωταγωνιστή την αηδιαστική αδιαφορία του κοινωνικού συνόλου - πολύ μικρού αυτή τη φορά - που περιβάλλει την ανήμπορη μονάδα.

Μόλις δεκαοκτώ χρονών είναι η επαρχιωτοπούλα Ρι, μα στους αδύναμους ώμους της καταφέρνει να σηκώσει τα αβάσταχτα βάρη μιας ολόκληρης οικογένειας. Τις απαιτήσεις για μεγάλωμα των δύο μικρότερων αδελφών της, μια ταλαιπωρημένη μάνα, που τα ψυχικά ζόρια την έχουν φυτοποιήσει κι έναν πατέρα, που χάρη στην παράνομη δράση του, μπαινοβγαίνει διαρκώς στην στενή. Η επιλογή του να βάλει το καλύβι τους ως εγγύηση, μέχρι την ημέρα που θα οδηγηθεί σε δίκη, κατηγορούμενος για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, θα προκαλέσει μια επιπλέον αναστάτωση στην έτσι κι αλλιώς απαισιόδοξη καθημερινότητα της φαμίλιας. Ειδικά τώρα, που παραμένει εδώ και καιρό εξαφανισμένος και η στιγμή που η πολιτεία θα πετάξει στο δρόμο τους τέσσερις άπορους πλησιάζει.

Δεν είναι δυνατόν κανείς να μην έχει δει τίποτα, να μην έχει έστω την παραμικρή πληροφορία να δώσει στην μελαγχολική του κόρη, που βλέπει πως τα περιθώρια στενεύουν αν δεν τον παραδώσει άμεσα στις αρχές. Σε ολόκληρη την περιφέρεια της μικρής κωμόπολης, τα ελάχιστα σπίτια, κλείνουν το ένα μετά το άλλο τις πόρτες, που η οπλισμένη με θάρρος να ανακαλύψει την αλήθεια κοπέλα, κτυπά. Σαν κάτι άσχημο να έχει συμβεί, σαν κάτι το ανεπανόρθωτο, που κάνει το έργο της, συνεπώς και την επιβίωση της, αδύνατη. Το σημείο μηδέν που ορίζει την αλλαγή στο τι ακριβώς αναζητά η τρομοκρατημένη - κι ας μην το δείχνει - μικρή: Έναν αδίστακτο φυγά, που ρισκάρει ακόμη και την οντότητα της οικογένειας που κάποτε λάτρευε, προκειμένου να διαφύγει τον εγκλεισμό ή ένα πτώμα, θύμα της πολύχρονης βεντέτας, που έχει ανοίξει με τους παραλήδες συγχωριανούς? Η διαπίστωση είναι κοινή και στις δύο περιπτώσεις στο ανήλικα σοφό μυαλό της Ρι: Ας βρεθεί ο γονιός, ακόμη και μισός. Προέχει η σωτηρία όσων έχει αναλάβει την κηδεμονία!

Με την δεύτερη μεγάλου μήκους δημιουργία της - η πρώτη το Down To The Bone, πήρε εξαιρετικά σχόλια, μα ουδέποτε ταξίδεψε πέραν των ΗΠΑ - η σκηνοθέτης Debra Granik, κυριολεκτικά αποθεώθηκε από το Indie κοινό του Sundance, που δίκαια την ανέδειξε στο κορυφαίο πρόσωπο της περσινής εκδοχής του θεσμού. Με όπλο της το πανίσχυρο, όσο και ανατριχιαστικό σενάριο, η 48χρονη δημιουργός, κλειδώνει τον θεατή της στις τέσσερις γωνίες του καρέ της, καθιστώντας τον αδύναμο για να δραπετεύσει. Κι αυτό γιατί δεν προσπαθεί να του εξάψει τα αστυνομικά αισθητήρια ώστε να αποκαλύψει την λύση της υπόθεσης, αλλά να εντάξει και τον ίδιο μέσα σε μια ατμόσφαιρα πρωτογενούς φόβου και να του φορέσει την μπέρτα του βασανισμένου, που πεσμένος στο πάτωμα, δείχνει πανέτοιμος να δεχτεί την χαριστική βολή...

Για πες: Μέσα από αυτή την απρόσμενη εξέλιξη, στα ομιχλώδη δάση του Μισούρι, πέρα από την κεντρική ηρωίδα, η οποία ουσιαστικά αναδεικνύεται νικήτρια, ακόμη κι αν έχει κάνει στην πραγματικότητα πολλά βήματα πίσω, βγαίνει κερδισμένο και το χαμηλού κόστους, μα πανύψηλης έμπνευσης The Winter's Bone, που δικαιότατα παίρνει θέση στην δεκάδα των οσκαρικών υποψηφιοτήτων. Έχοντας βεβαίως έμβλημα στο λάβαρο του, την μορφή της μόλις είκοσι Μαΐων Jennifer Lawrence, της Zellwegger της νέας δεκαετίας, που χάρη στο ουσιαστικό Αληθινό Θράσος, που ξεπετιέται μέσα από την φλογισμένη ματιά της, κερδίζει την προσωπική μου ψήφο, για την κορυφαία γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς!






Στις δικές μας αίθουσες, 24 Φεβρουαρίου 2011 από την Seven

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική