Movies Ltd

Αν λάβω υπόψη μου πως ο κινηματογράφος είναι το μέσο εκείνο που αντανακλά περισσότερο από κάθε άλλο την πραγματικότητα, τότε το συγκεκριμένο - μαζικό πια - φαινόμενο, μοιάζει ιδιαίτερα ανησυχητικό. Κι αν την πρώτη φορά τον τελευταίο χρόνο, που μια γυναίκα συμπεριφέρθηκε σκληρά, έως και βάναυσα, σε εκείνον που έλιωνε στην ματιά της, στο 500 Days Of Summer, το πήρα αψήφιστα, την δεύτερη, στο Eat, Pray, Love, που συνέβη κάτι ανάλογο, ένα καμπανάκι κτύπησε μέσα μου. Η τρίτη, όπως την επεξεργάζεται το Blue Valentine, όχι μόνο είναι η πιο ακραία, μα και η πλέον μακάβρια, στην όψη του ποδοπατημένου στην άσφαλτο άψυχου ράκους, από τα τακούνια της βαριεστημένης ξανθιάς. Κάπως έτσι ολοκληρώνεται, μάλλον, η αντιμετάθεση ανάμεσα στο ισχυρό και το ασθενές φύλο, που αποδεδειγμένα όμως και για περαιτέρω μαθηματική χρήση, έχει ένα και κοινό αποτέλεσμα: Το κενό σύνολο...

Έξι μόλις χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που ορκίστηκαν αιώνια πίστη, ο ένας προς τον άλλο και η κατάρρευση της σχέσης τους είναι ορατή όσο ποτέ. Εκείνη, έχοντας χάσει την ζωντάνια και το ενδιαφέρον της, προτιμά να περνά τον χρόνο της στην κλινική που εργάζεται, παρά κοντά στην οικογένεια της, την ίδια στιγμή που εκείνος, παλιμπαιδίζει και ξεσπά την μοναξιά του στο ποτό. Για χάρη των παλιών καλών στιγμών που έζησαν η Σίντι και ο Ντιν, αλλά και για να μεγαλώσει σε μια ενωμένη φαμίλια, η μικρή κορούλα τους, πρέπει να κάνουν μια τελευταία προσπάθεια, μήπως και περισώσουν ότι απέμεινε. Όταν η μάχη δίνεται μονόπλευρα και άνισα, όμως, η έκβαση δεν μπορεί ποτέ να είναι αίσια.

Πρόκειται για μια από εκείνες τις περιπτώσεις ταινιών, που εντελώς διαφορετικά θα την αποκωδικοποιήσει ο παντρεμένος από τον ανύπαντρο, που αλλιώς θα την δει εκείνος που έχει παιδιά από τον άτεκνο. Η ιστορία τοποθετημένη σε μια εργατική φτωχογειτονιά της Νέας Υόρκης, αμέσως περικυκλώνεται, αγκαλιάζεται και τελικά πνίγεται από την μιζέρια που νιώθει το κάθε ζευγάρι, λίγο καιρό αφού εκστομίσει ενώπιον θεού το I Do, όταν τα μεγάλα ζόρια κάνουν την εμφάνιση τους και αντικαταστήσουν τις γλύκες και τα μέλια των πρώτων ημερών. Τα νεαρά αντρόγυνα που παρασυρομένα από την ορμή του πάθους, παίρνουν αψήφιστα τον ρόλο τους σαν σύζυγοι και μετέπειτα γονείς, είναι στοιχείο πλέον όχι μόνο της αμερικάνικης, μα της παγκόσμιας πραγματικότητας, με ακραία δυσάρεστες συνέπειες για τις κοινωνίες που λειτουργούν. Είναι πολύ λογικό λοιπόν το ασυμβίβαστο indie σινεμά να μην κλείνει τα μάτια στο γεγονός, μα να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε όλους όσους σχεδιάζουν να κτίσουν το νυφικό τους παλάτι, πάνω στην άμμο.