Το Κυνήγι των Μαγισσών

του Dominic Sena. Με τους Nicolas Cage, Ron Perlman, Stephen Campbell Moore, Claire Foy


Αλλά ρύσαι ημάς από του Πονηρού..
του zerVo
Δεν υπάρχει άλλη περίπτωση, το παλικάρι δοκιμάζει τις αντοχές μας. Για να μην διαβάζει τα σενάρια που του στέλνουν, πριν τα τζιφράρει και οριστικοποιήσει την συμμετοχή του στα επικείμενα πρότζεκτ, το θεωρώ απίθανο. Για να τα θεωρεί τόσο εκπληκτικής ποιότητας και στοχασμού, ώστε να δικαιολογούν την παρουσία ενός γόνου Coppola, μεταξύ των συμμετεχόντων τους, μάλλον το αποκλείω. Οπότε ο Cage, κάτι άλλο έχει στο μυαλό του, γι αυτό γυροφέρνει εσχάτως γύρω από θεματικές μαύρης μαγείας και βουντού. Και πιθανόν εκεί που θα παρασυρθούμε από την γενική κουταμάρα, καμαρώνοντας την οικολόγα εναλλακτική κώμη του, να μας πετάξει κατάμουτρα ένα τέτοιο spell, που όλοι μας μαγεμένοι θα τον θεωρούμε πια, ως τον μεγαλύτερο αστέρα από καταβολής Έβδομης Τέχνης. Πως αλλιώς να το εξηγήσω?

Έχοντας δώσει το παρόν σε όλες σχεδόν τις μάχες που έδωσε ο στρατός των Σταυροφόρων ανά τον κόσμο, ο δυναμικός μαχητής Μπέιμαν, αποφασίζει να δώσει τέλος στην πολεμική του καριέρα και να επιστρέψει στην γαλήνη του σπιτιού του. Γυρνώντας στα μέρη του, συντροφιά με τον άφοβο συμπολεμιστή του Φέλσον, θα βρεθεί μπροστά στην τρομακτική αποκάλυψη, πως στην χώρα έχει πέσει θανατερή πανούκλα, που εντός ολίγου θα αφανίσει κάθε ίχνος ζωής. Με το ανάθεμα να έχει πέσει από τους εκκλησιαστικούς σε νεαρή κοπέλα, που κατηγορείται ως η μάγισσα που έχει προξενήσει το Κακό, ο ατρόμητος ιππότης θα δεχτεί να την συνοδεύσει στο μακρινό Σεβεράκ, προκειμένου να περάσει την Ιερά Εξέταση, ώστε να εξορκιστούν τα δαιμόνια που κρύβει μέσα της.

Στον σκοτεινό Μεσαίωνα μας ταξιδεύει το Season Of The Witch του Dominic Sena, περίοδο που οι φυσικές καταστροφές εξηγούνταν από τον κλήρο, ως ταχυδακτυλουργικά τρικ κάποιων περαστικών φουκαράδων, που έτυχε να πουλούν φυλακτά και ματζούνια, πράγματα ανεπίτρεπτα από την θρησκεία, συνεπώς η τιμωρία που τους περιμένει είναι αμείλικτη: Θάνατος! Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που προσεγγίζονται κινηματογραφικά οι δεισιδαιμονίες περασμένων αιώνων, είναι όμως μια από εκείνες τις περιπτώσεις που το θέμα, με την συνύπαρξη του ασόβαρου σεναρίου, των κακοτράχαλων ειδικών εφέ και τον κλόουν ερμηνειών, προκαλεί αποξαρχής την θυμηδία του θεατή. Ειδικότερα όταν το παραμύθι του πάλαι ποτέ φέρελπη σκηνοθέτη της Kalifornia, περνά στη τρίτη και τελευταία του πράξη, μέσα στο στοιχειωμένο Μοναστήρι της Σολομωνικής, η καταστροφή είναι ολοσχερής. CGI διαβολάκια χοροπηδούν και μπούκλες ανεμίζουν...

Για πες: Δεκαπέντε μόλις χρόνια πριν, ο γαλανομάτης Nicolas έφτασε στον κολοφώνα της δόξας του σηκώνοντας το αγαλματάκι της Ακαδημίας, ως κορωνίδα μιας θριαμβευτικής πενταετίας, που κυριολεκτικά οτιδήποτε κι αν άγγιζε γινόταν χρυσάφι. Εποχή που ο Cage λανθασμένα εξαργυρώνει σήμερα με την συμμετοχή του σε περιπέτειες επιπέδου Δ' Εθνικής κατηγορίας, ενώ δεδομένα έχει αποδείξει πως διαθέτει ικανότητες για πολύ υψηλότερα. Πέρα από τα αστεία, κάποια στιγμή, ελπίζω όχι μακρινή, θα τις ρίξει τις κάκιστες επιλογές του στην πυρά, βάζοντας τους ένα θεόρατο Χ, το ζήτημα είναι αν θα μπορεί - τότε - να κερδίσει ξανά, την χαμένη εκτίμηση του κοινού του...






Στις δικές μας αίθουσες, 27 Ιανουαρίου 2011 από την Village


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική