Movies Ltd

Πριν μια δεκαετία περίπου, μια ανοιξιάτικη αναλαμπή του Τσέχικου σινεμά, με ταινίες σαν το Divided We Fall, το Dark Blue World και φυσικά τον Kolya, μου είχε δώσει την εντύπωση πως η συγκεκριμένη σχολή θα πρωταγωνιστούσε κατοπινά στα φιλμικά δρώμενα της Έβδομης Τέχνης στην Γηραιά Ήπειρο. Η συνέχεια δεν επιβεβαίωσε την εκτίμηση μου, το αντίθετο θα έλεγα. Οι συμπαθείς κεντροευρωπαίοι, στην θεματική τους ουδέποτε κατάφεραν να ξεπεράσουν τα χρόνια που η πατρίδα τους παρέμεινε κάτω από το κομμουνιστικό σκέπαστρο, επιστρέφοντας διαρκώς στο ίδιο και το ίδιο μοτίβο. Βεβαίως ότι την εποχή εκείνη η Τσεχοσλοβακία αποτελούσε υπόδειγμα καλλιτεχνικής - και βάλε - ανάπτυξης, δεν το αναφέρει κανένας μοντέρνος ποιητής, αναθεματίζοντας την κόκκινη κυριαρχία. Το μέλλον θα δείξει αν έχει δίκαιο, αν και πολύ - μα πάρα πολύ - αμφιβάλλω.

Διακεκριμένος ψυχίατρος, είναι πανέτοιμος να λάβει από το κράτος, τιμητική διάκριση για την αντιστασιακή του δράση κατά την διάρκεια των τεσσάρων δεκαετιών, που η Τσεχοσλοβακία βρισκόταν κάτω από την επιρροή του Σοβιέτ. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ - αφιερώματος στον σπουδαίο άντρα, μια δραματική αποκάλυψη θα κάνει την εμφάνιση της, κατηγορώντας τον ως διπρόσωπο, μυστικό συνεργάτη των μπολσεβίκων, που με τις πράξεις του οδήγησε στα βασανιστήρια, δεκάδες συμπολίτες του. Το αρχικό σοκ που θα νιώσει στο άκουσμα του μαντάτου, ο γαμπρός του και μέλος του τηλεοπτικού συνεργείου, θα είναι βαρύ, ειδικά από την ώρα που οι δυο τους δεν έτρεφαν ιδιαίτερη συμπάθεια ο ένας για τον άλλο, τόσα χρόνια. Κατάσταση που εσχάτως έχει φτάσει στα άκρα, όταν ο βαριεστημένος από την πορεία του γάμου του Λούντεκ, έχει συνάψει εξωσυζυγική σχέση με όμορφη συνάδελφο του, εν αγνοία της γυναίκας του, που περνά μια δύσκολη περίοδο αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο.

Για πες: Και κάπου εκεί στις εικόνες του Hrebejk, η ιστορική αλήθεια, όπως έχει γραφτεί βεβαίως από τους σύγχρονους επικριτές του παλαιού καθεστώτος - και νικητές ομολογουμένως - θα συναντήσει το οικογενειακό δράμα, αναμιγνύοντας συναισθήματα λύπης, έκπληξης, στενοχώριας, προδοσίας, μα πάνω από όλα συγχώρεσης, όπως είναι και το ζητούμενο του δόγματος του "επί γης ειρήνη". Μέσα από διαρκείς μονολόγους, που πρωτοστατούν οι συμμετέχοντες στο tribute για τον μεγαλογιατρό, που το τέμπο είναι μονότονο και σε ουκ ολίγα σημεία βαρετό, περνά η γραμμή πως οι πάλαι ποτέ δωσίλογοι και υπεύθυνοι για τον εξοστρακισμό των φιλελεύθερων είναι εκείνοι που και σήμερα ζουν και βασιλεύουν. Ελπίζω μετά από κάποια χρόνια κάποιος καινούργιος Hrebejk, με μια αναλόγου ύφους αρτιστική γραφίδα, να μας παρουσιάσει και τους υπευθύνους της εξορίας από την χώρα του όλων των παραδουνάβιων ροζ πεταλούδων, που έχουν γεμίσει τα strip show ανά την Ευρώπη. Αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο βεβαίως οι φουκαριάρες, μακριά από την χώρα που ανάσανε, μόλις έπεσε το δικό της ερυθρό τείχος, κρύβοντας μέσα στο ψέμα τους, την δική τους πικρή αλήθεια...