Λούκι Λουκ

του James Huth. Με τους Jean Dujardin, Sylvie Testud, Melvil Poupaud


Που είναι οι Ντάλτονς?
του zerVo
Την έχουν οι Γάλλοι αυτή την μανία να παίζουν με την θετικότατη άποψη του κοινού, για κάποιους πασίγνωστους ήρωες κόμικ, που οι ίδιοι έχουν αναδείξει σε θρυλικούς. Η αρχή που έγινε με τον Asterix και την χρυσοποίκιλτη τριλογία του, που εμπορικά πήγε μια χαρά, μα τσαλάκωσε ελαφρώς την αδιάφθορη εικόνα του Γαλάτη, όπως εκείνη ζωγραφίστηκε στο χαρτί από τον Uderzo. Περίπτωση μία η άλλη δηλαδή, με τον φτωχό και μόνο καουμπόη, που ξεπήδησε από το μυαλό του επίσης γαλλόφωνου, Βέλγου Morris, που μεταπηδά από το pulp στο σελιλόιντ, προκαλώντας ακριβώς το ίδιο συναίσθημα, της μεγάλης χαμένης ευκαιρίας.

Έχοντας πάντοτε στο μυαλό του να εκδικηθεί τον άδικο χαμό των γονιών του, ο περιπλανώμενος μα δίκαιος πιστολέρο Λούκι Λουκ, λαμβάνει την προσταγή να νοικοκυρέψει την γενέτειρα του, Ντέιζι Τάουν, που τον τελευταίο καιρό έχει αναδειχτεί σε άντρο ακολασίας. Κάτι που φαινομενικά φαντάζει πανεύκολο για τον άντρα που πυροβολεί πιο γρήγορα κι από την σκιά του, δίχως όμως να έχει υπολογίσει καλά τον βασικό του αντίπαλο, τον προύχοντα της περιοχής Πατ Πόκερ, έναν επαγγελματία τζογαδόρο, που θέλει να μετατρέψει τον τόπο σε μια απέραντη χαρτοπαικτική λέσχη. Όταν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο του Λούκι κι ο υπερφίαλος, πολυλογάς εκατομμυριούχος πέσει νεκρός από τα πυρά του, τότε τα πάντα θα αλλάξουν μέσα του, εφόσον δεν μπορεί να πιστέψει πως το δικό του πιστόλι σκόρπισε τον θάνατο.

Ακόμη και τα πάντα μέχρι τότε να βάδιζαν στην εντέλεια, από τούδε και στο εξής ξεκινά η βαρετότατη παρουσίαση ενός ψυχογραφήματος του διασημότερου καουμπόη, που παρατά πίσω του τον - όποιο - πολιτισμό, για να αποσυρθεί στην φάρμα του, για να ηρεμήσει στο πλάι της εντυπωσιακής συζύγου του. Και ταυτόχρονα το βασίλειο του υποκόσμου αυξάνει και πληθαίνει, εν τη απουσία του, αφού άπαντες γνωρίζουν πως ο μοναδικός που θα μπορούσε να βάλει τέλος στα Σόδομα και Γόμορα της Άγριας Δύσης, περνά βαθιά κρίση συνείδησης. Και εκεί ακριβώς κάνει την μεγάλη της κοιλιά η ιστορία που παρουσιάζει ο James Huth, με το μετριότατο μέχρι στιγμής δημιουργικό παλμαρέ. Την ώρα που έχει μπει μια σειρά, με την χιουμοριστική μελέτη του χαρακτήρα του Τυχερούλη Λουκ και την γραφική αναπαράσταση του Φαρ Ουέστ, οι τόνοι πέφτουν κατακόρυφα, λες και κάποιος έβγαλε από την πρίζα το σενάριο.

Για πες: Μια ιστορία που βασίζεται σε αρκετούς από τους τόμους των περιπετειών του lonesome - μέτρησα μέχρι και τέσσερις, από όσες έχω διαβάσει - που σε καμία τους όμως δεν εμφανίζεται το αντίπαλον δέος του, οι Ντάλτονς. Οι οποίοι κατά το παρελθόν είχαν επιχειρήσει μόνοι τους, να κερδίσουν μερίδιο κινηματογραφικής δόξας, μα απέτυχαν παταγωδώς, γι αυτό ίσως και δεν επέστρεψαν στις επάλξεις. Αφήνοντας χώρο για γνώριμες και διασκεδαστικές περσόνες, που κατά καιρούς συμβάδισαν δίπλα στον Λούκι, όπως η αντρογυναίκα Καλάμιτυ Τζέιν (Sylvie Testud), ο φιλοσοφημένος Τζέσε Τζέιμς (Melville Poupeaud) και ο κουτός Μπίλι Δε Κιντ (Michael Youn) που οι γκάφες του βγάζουν και το περισσότερο γέλιο από το παρεάκι. Αν κρίνω πάντως από την χλιαρότατη υποδοχή του Lucky Luke από το κοινό της πατρίδας του, μάλλον το ακριβό πρότζεκτ δεν θα έχει συνέχεια, συνεπώς ο κεφάτος, αν και κρύος, πρωταγωνιστής Jean Dujardin, μπορεί να ρίξει το βάρος του στην έτερη περσόνα που υποδύεται, τον OSS117, ρόλος που μου φαίνεται πως του ταιριάζει και περισσότερο...






Στις δικές μας αίθουσες, 20 Δεκεμβρίου 2010 από την Audiovisual

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική